آنتی‌سایکوتیک آتیپیکال
| آنتی‌سایکوتیک آتیپیکال | |
|---|---|
| کلاس دارویی | |
 فرمول اسکلتی کلوزاپین، نخستین آنتی‌سایکوتیک آتیپیک | |
| مشابه | ضدروان‌پریشی نسل دوم، آنتاگونیست سروتونین-دوپامین |
| در ویکی‌داده | |
آنتی‌سایکوتیک آتیپیک (به انگلیسی: Atypical antipsychotic) که به عنوان نسل دوم داروهای آنتی‌سایکوتیک نیز شناخته میشوند، داروهای جدیدی از گروه داروهای ضد روانپریشی هستند. این داروها از دهه‌ی ۹۰ میلادی تولید شده‌اند و جهت درمان بیماری‌های روانی مانند اسکیزوفرنی اختلال دوقطبی یا به همراه داروهای ضد افسردگی برای درمان افسردگی اساسی تجویز میشوند. به‌طور کلی داروهای ضد روانپریشی به عنوان آرام‌بخش‌های قوی و نورولپتیک شناخته میشوند (گرچه دومی برای نسل اول به کار می‌رود) و از سال ۱۹۷۰ میلادی تا کنون برای شرایط روانپزشکی به‌طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرند.
هر دو نسل دارو تمایل به مسدود کردن گیرنده‌های دوپامین در مغز دارند. آتیپیک‌ها در مقایسه با هالوپریدول، که در میان ضد روان‌پریشی‌های تیپیکال (نسل اول) مصرف بالایی دارد، کمتر باعث ناتوانی دستگاه خارج هرمی در بیماران پارکینسون ناپایدار، و باعث سفتی بدن، و لرزش‌های غیر ارادی نخواهند شد.با این حال نشان داده شده است که تنها تعدادی از آتیپیک‌ها نسبت به نسل اول در زمینه میزان مصرف و پتانسیل دارو برتری دارند.
موارد مصرف
[ویرایش]داروهای آتیپیک معمولاً جهت درمان بیماری‌های روانی و اختلالات شخصیتی کاربرد دارند مانند اسکیزوفرنی، پارانویا، اختلال دوقطبی و اختلالات شخصیتی مانند اختلال شخصیت مرزی و در مواردی همراه با داروهای ضد افسردگی مورد استفاده میگیرند.[۱] همچنین بدلیل خواص آرامبخش زیادشان برای اختلال اضطراب،جنون یا حتی برای اختلال وسواس فکری-عملی (ثابت نشده) نیز مورد استفاده میگیرند.
اختلال دوقطبی
[ویرایش]در بیماران دوقطبی،بیشتر موارد آتیپیک ها دوره های ترکیب شده و جنون های سریع را کنترل میکنند که این به کمک داروهای تثبیت کننده های خلق مانند لیتیوم کربنات و سدیم والپروات صورت میگیرد.شاید در مواردی که دوره های مانیا خفیف تر هستند مصرف تثبیت کننده های خلق در اولویت باشند.همچنین آتیپیک ها برای درمان دیگر جنبه های این بیماری نیز مصرف میشوند (مانند دوقطبی حاد یا پیشگیری قبل از درمان) البته این بستگی به نوع دارو دارد.هر دو داروی الانزاپین و کوئتیاپین اثربخشی قابل توجهی روی درمان هر سه فاز این بیماری میگذارند.لوراسیدون (با نام تجاری Latuda) مقداری اثربخشی روی فاز افسردگی ماژور دوقطبی حاد نشان داده است.[۲][۳]
اسکیزوفرنی
[ویرایش]اولین خط روان-درمانی برای اسکیزوفرنی داروی ضد روانپریشی میباشد،[۴] که می‌تواند علائم مثبت بیماری را در حدود ۸ تا ۱۵ روز کاهش دهد.ضد روان‌پریشی‌ها تنها در دوره های کوتاه باعث پدیدار شدن علائم منفی اسکیزوفرنی میشوند و حتی میتوانند علائم منفی را بدتر کنند.[۵] به طور کلی هیچ مدرک معتبری برای اثبات اینکه ضد روان‌پریشی‌های آتیپیک میتوانند علائم منفی را کاهش دهند وجود ندارد.[۴]
فقط مقداری شواهد بر مبنای ریسک کردن و فایده استفاده ضد روانپریشی برای درمان دوره-طولانی وجود[۶]
اینکه کدام داروی ضد روانپریشی برای یک بیمار خاص تجویز شود بر مبنای فواید دارو، خطرات ، و ضرر ها انتخاب میشود[۷] اینکه کدام نسل دارو های ضد روانپریشی بهتر است قابل بحث است.[۸] هر دو نسل در قابلیت رهاسازی و امکان عود علائم بیماری برابر هستند تا زمانی که تیپیکال‌ها (نسل اول) در دوز های پائین تا متوسط استفاده میشوند[۹] اثربخشی خوبی بر روی ۴۰ تا ۵۰ درصد بیماران،اثربخشی جزئی بین ۳۰ تا ۴۰ درصد بیماران ، و در ادامه درمان(تغییر نکردن علائم بیماری بعد از شش هفته با مصرف دو یا سه نوع ضد روانپریشی مختلف)در ۲۰ درصد باقی مانده.[۱۰]کلوزاپین به عنوان نخستین گزینه برای درمان اسکیزوفرنی میباشد بخصوص در دوره درمان کوتاه-مدت.اما جهت درمان طولانی-مدت انتخاب صحیح کمی پیچیده میشود.
اختلال افسردگی ماژور
[ویرایش]در بیماران دارای افسردگی اساسی که علائم سایکوتیک ندارند تعدادی از آتیپیک ها اثر بخشی خوبی به عنوان داروی کمکی نشان داده اند مانند:
- آریپیپرازول
- الانزاپین
- کوئتیاپین
- زیپراسیدون
- برکسپیپرازول
البته ترکیب فلوکستین و کوئتیاپین در هر دو مورد افسردگی سایکوتیک و غیر سایکوتیک تجویز میشود و اثربخشی خوبی نیز نشان داده است.[۱۱]
اوتیسم
[ویرایش]برای تجویز هر دو داروی ریسپریدون و آریپیپرازول از سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) اجازه تجویز داده شده.
عوارض جانبی
[ویرایش]
اضافه وزن
بین ۴۰ تا ۶۰ درصد افراد مبتلا به اسکیزوفرنی،از اضافه وزن و چاقی رنج میبرند.[۱] یک آمارگیری دقیق بر اساس مصرف ضد روانپریشی از هر دو نسل تیپیکال و آتیپیکال نشان داده که در یک دوره ۱۰ هفته ای :مصرف کلوزاپین باعث افزایش ۴.۴۵ کیلوگرم، ۴.۱۵ کیلوگرم با الانزاپین و ۲.۹۲ کیلوگرم با سرتیندول و ۲.۱۰ کیلوگرمی با ریسپریدون و ۰۰.۴ کیلوگرم با زیپراسیدون وزن اضافه کرده اند[۲] [۳]
مشکلات قلبی عروقی
[ویرایش]چاقی افراد مبتلا به اسکیزوفرنی که ضد روانپریشی مصرف میکنند خطر ابتلای آنها به تصلب شرائین و دیگر مشکلات قلبی را افزایش میدهد.البته این مشکلات قطعاً به فاکتور های دیگری از قبیل تغذیه یا سبک زندگی فرد نیز بستگی دارد.[۴] دیابت سازمان FDA به شرکت های تولید کننده ضد روانپریشی تاکید کرد که در مورد خطر هیپرگلیسمی و دیابت اطلاع رسانی کنند.با وجود هشدار های موجود در بروشور های داروهای ضد روانپریشی بعضی شواهد نشان داده آتیپیکال ها تاثیری روی انسولین و بدین ترتیب بر روی قند خون و دیابت تاثیر ندارند.[۵]مشکلات جنسی
کاهش میل جنسی و سایر مشکلات جنسی در افرادی که از ضد روانپریشی استفاده میکنند به طور معمول شایع است.این به این دلیل است که ضد روانپریشی ها آنتاگونیست گیرنده هیستامین، آنتاگونیست گیرنده دوپامین و آنتاگونیست گیرنده دوپامین D2 میباشند که این گیرنده ها بر فعالیت جنسی تاثیر بسزایی دارند.[۶] [۷] سایر عوارض جانبی خستگی، مشکل در تمرکز، خواب آلودگی، سرگیجه و تاری دید میباشد.
منابع
[ویرایش]- ↑ Osimo, Emanuele F.; Goujon, Marie Juliette; Perez, Jesus; Murray, Graham K. (2019-03-31). "Can typical and atypical antipsychotics show differential effectiveness in treating paranoia and hallucinations in schizophrenia?". BMJ case reports. 12 (3). doi:10.1136/bcr-2018-228573. ISSN 1757-790X. PMID 30936353.
- ↑ Geddes, John R; Miklowitz, David J (2013-05-11). "Treatment of bipolar disorder". The Lancet. 381 (9878): 1672–1682. doi:10.1016/S0140-6736(13)60857-0. ISSN 0140-6736.
- ↑ Yatham, Lakshmi N.; Kennedy, Sidney H.; Parikh, Sagar V.; Schaffer, Ayal; Beaulieu, Serge; Alda, Martin; O’Donovan, Claire; MacQueen, Glenda; McIntyre, Roger S. (2013). "Canadian Network for Mood and Anxiety Treatments (CANMAT) and International Society for Bipolar Disorders (ISBD) collaborative update of CANMAT guidelines for the management of patients with bipolar disorder: update 2013". Bipolar Disorders (به انگلیسی). 15 (1): 1–44. doi:10.1111/bdi.12025. ISSN 1399-5618.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "Schizophrenia: Core Interventions in the Treatment and Management of Schizophrenia in Primary and Secondary Care (Update) [Internet]" (به انگلیسی). 2015-07-01.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ Aleman, André; Lincoln, Tania M.; Bruggeman, Richard; Melle, Ingrid; Arends, Johan; Arango, Celso; Knegtering, Henderikus (June 2017). "Treatment of negative symptoms: Where do we stand, and where do we go?". Schizophrenia Research. 186: 55–62. doi:10.1016/j.schres.2016.05.015. ISSN 1573-2509. PMID 27293137.
- ↑ Murray, Robin M.; Quattrone, Diego; Natesan, Sridhar; van Os, Jim; Nordentoft, Merete; Howes, Oliver; Di Forti, Marta; Taylor, David (November 2016). "Should psychiatrists be more cautious about the long-term prophylactic use of antipsychotics?". The British Journal of Psychiatry: The Journal of Mental Science. 209 (5): 361–365. doi:10.1192/bjp.bp.116.182683. ISSN 1472-1465. PMID 27802977.
- ↑ van Os, Jim; Kapur, Shitij (2009-08-22). "Schizophrenia". Lancet (London, England). 374 (9690): 635–645. doi:10.1016/S0140-6736(09)60995-8. ISSN 1474-547X. PMID 19700006.
- ↑ Kane, John M.; Correll, Christoph U. (September 2010). "Pharmacologic treatment of schizophrenia". Dialogues in Clinical Neuroscience. 12 (3): 345–357. ISSN 1294-8322. PMC 3085113. PMID 20954430.
- ↑ Schultz, Stephen H.; North, Stephen W.; Shields, Cleveland G. (2007-06-15). "Schizophrenia: a review". American Family Physician. 75 (12): 1821–1829. ISSN 0002-838X. PMID 17619525.
- ↑ Smith, Thomas; Weston, Christi; Lieberman, Jeffrey (2010-08-15). "Schizophrenia (maintenance treatment)". American Family Physician. 82 (4): 338–339. ISSN 1532-0650. PMID 20704164.
- ↑ Rothschild, Anthony J.; Williamson, Douglas J.; Tohen, Mauricio F.; Schatzberg, Alan; Andersen, Scott W.; Van Campen, Luann E.; Sanger, Todd M.; Tollefson, Gary D. (August 2004). "A double-blind, randomized study of olanzapine and olanzapine/fluoxetine combination for major depression with psychotic features". Journal of Clinical Psychopharmacology. 24 (4): 365–373. doi:10.1097/01.jcp.0000130557.08996.7a. ISSN 0271-0749. PMID 15232326.