حزب کمونیست ایران
حزب کمونیست ایران | |
|---|---|
 | |
| کوته‌نوشت | حکا |
| رهبر | هیئت اجرایی |
| بنیان‌گذاری | ۱۱ شهریور ۱۳۶۲ (۲ سپتامبر ۱۹۸۳) |
| ادغام از | کومله انقلابی زحمتکشان کردستان ایران اتحاد مبارزان کمونیست سازمان رزمندگان آزادی طبقه کارگر پیکار کمونیست |
| ستاد | سوئد |
| روزنامه | جهان امروز |
| سازمان کردستان | کومله سازمان کردستان حزب کمونیست ایران |
| مرام سیاسی | کمونیسم مارکسیسم لنینیسم سوسیالیسم |
| وابستگی ملی | شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست |
| تلویزیون | تلویزیون کومله و حزب کمونیست ایران |
| پایگاه خبری | سایت سیاسی-حبری «پیام» |
| پرچم سرخ | |
 | |
| وبگاه | |
حزب کمونیست ایران (حکا)، یک حزب سیاسی کمونیستی است که در سال ۱۳۶۲ با ابتکار رهبران کمونیست سازمان حزب کومله کردستان ایران که در فکر سراسری کردن سیاست‌های کمونیستی کومله بودند، به‌وجود آمد. جریانات و سازمان‌های چپ ایرانی از جمله سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر و اتحاد مبارزان کمونیست و تعداد دیگری از چپگرایان ایران نیز در تشکیل این حزب تأثیر داشتند که سرانجام خود به صفوف این حزب پیوسته و در این حزب ادغام شدند. سازمان کومله انقلابی زحمتکشان کردستان ایران پس از تشکیل این حزب با نام کومله سازمان کردستان حزب کمونیست ایران به فعالیت خود ادامه داد. در سال ۲۰۰۰ حزب کومەلە کردستان ایران (کومله) از حزب کمونیست جدا شد و با سیاست سوسیال دمکراسی در ایرانی فدرال بە فعالیت خود ادامە داد.
از زمان برگزاری کنگرۀ هجدهم کومه‌له سازمان کردستان حزب کمونیست ایران طی روزهای ۲۳ تا ۲۶ دی ۱۴۰۰، انشعابی در درون این حزب به وقوع پیوسته‌است که به دنبال آن دو حزب با نام مشابه «کومله، سازمان کردستان حزب کمونیست ایران» و دو حزب با نام «حزب کمونیست ایران» فعالیت می‌کنند.[۱]
تاریخچه
[ویرایش]حزب کمونیست ایران موسوم به حکا در شهریور ماه ۱۳۶۲ به‌دنبال بیش از یک سال بحث‌های علنی و درونی که اعضا کومه له در آن مشارکت داشتند، و با به هم پیوستن چندین سازمان چپ و کمونیستی ایرانی، در یک کنگره مؤسس، تأسیس شد.[نیازمند منبع]
در پائیز ۱۳۶۱ کنگره اول در مناطق آزاد کردستان تشکیل می‌شود. در شهریور ماه ۱۳۶۲، اتحاد مبارزان کمونیست، سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران (کومه‌له) و افراد و فراکسیون‌های مارکسیسم انقلابی از دیگر سازمان‌ها، حزب کمونیست ایران را تشکیل می‌دهند.[نیازمند منبع]
اتحاد کومه‌له با دیگر سازمان‌های چپ ایران و تشکیل حزب کمونیست ایران، در جهت حفظ و بسط سنت‌های انقلابی و نفوذ اجتماعی و سیاسی کومه‌له بود.
کمیته مرکزی کومه‌له در آن هنگام طی برگزاری یک همه‌پرسی تشکیلاتی پیوستن کومه‌له را به این تشکیلات جدید به رأی گذاشت و بیش از ۹۸٪ از فعالین آن زمان کومه‌له به آن رأی مثبت دادند.[نیازمند منبع]
گردان شوان
[ویرایش]گردان شوان یکی از گردان‌های بازوی نظامی حزب کمونیست ایران بود که در جریان بمباران شیمیایی حلبچه دچار تلفات سنگینی شد. در روز حمله، گردان شوان در حالیکه در روستای «بیاره» در منطقه اورامان در کردستان عراق مستقر بود و آماده تخلیه منطقه جنگی بین ایران و عراق بود، در حلقه محاصره حملات نیروهای زمینی جمهوری اسلامی ایران از یک طرف و نیز بمباران شیمیایی نیروی هوایی ارتش عراق از طرف دیگر قرار گرفت که طی آن ۶۰ تن از اعضای این گردان کشته شدند.[۲] در تاریخ‌نگاری رسمی واقعه حلبچه، به حادثه گردان شوان عموماً اشاره‌ای نشده‌است.
انشعاب در حزب
[ویرایش]حزب کمونیست ایران در طول تاریخ خود انشعاباتی را پشت سرگذاشته‌است، که مهم‌ترین آن‌ها انشعاب تعدادی از اعضا و فعالین این حزب تحت نام کمونیسم کارگری به رهبری منصور حکمت بوده‌است. این انشعاب در سال ۱۹۹۱ میلادی صورت گرفت و حاصل آن تشکیل حزب کمونیست کارگری ایران بود. خود این حزب هم به نوبهٔ خود دستخوش انشعابات دیگری شد که حاصل آن حزب حزب کمونیست کارگری ایران-حکمتیست، حزب اتحاد کمونیسم کارگری و اتحاد سوسیالیستی کارگری، اتحاد بین‌المللی در حمایت از کارگران ایران و چند گروه دیگر است.[نیازمند منبع]
علاوه بر این در سال ۲۰۰۰ جمعی از اعضای کومله سازمان کردستان حزب کمونیست ایران، به رهبری عبدالله مهتدی و عمر ایلخانی‌زاده از حزب کمونیست ایران جدا شدند و تشکیلات جدیدی را با نام حزب کومله کردستان ایران تأسیس کردند. این حزب جدید نیز پس از مدتی دچار انشعاب شد و بخشی از آن به رهبری عمرایلخانی زاده در سال ۲۰۰۸ با عنوان کومله زحمتکشان کردستان اعلام انشعاب کرد.[نیازمند منبع]
عملکرد
[ویرایش]در حال حاضر حزب کمونیست ایران از سازمان‌های اپوزیسیون و طرفدار سرنگونی جمهوری اسلامی توسط انقلاب کارگری است. مرکزیت این حزب مثل سایر احزاب اپوزیسیون جمهوری اسلامی در خارج کشور است. دبیرخانه آن در سوئد واقع است و تشکیلات خارج کشور آن به‌خصوص در کشورهایی همچون سوئد، نروژ، کانادا و بعضی شهرهای آلمان فعال هستند.
ارگان رسمی این حزب نشریهٔ سیاسی خبری جهان امروز است که هر ۱۵ روز یکبار منتشر می‌شود. همچنین شبکه تلویزیونی کومه‌له به این حزب تعلق دارد که به دو زبان کردی و فارسی به پخش برنامه می‌پردازد.
اعضای کنونی ارگان‌ها
[ویرایش]حزب کمونیست ایران پس از انشعاب عبدالله مهتدی دبیرکل سابق این حزب در سال ۱۳۷۹، پُست دبیرکلی را حذف کرده و به‌صورت شورایی و توسط هیئت اجرایی حزب اداره می‌شود.
کمیته مرکزی
[ویرایش]طبق بیانیه پایانی کنگره هشتم حزب کمونیست ایران که در روزهای ۱۱ تا ۱۶ تیرماه ۱۳۸۳ (۱ تا ۶ ژوئیه ۲۰۰۴) برگزار گردید ۱۱ نفر از اعضا آن به عنوان اعضا اصلی و ۳ نفر به عنوان عضو علی‌البدل انتخاب گردید: اعضا اصلی: روناک آشناگر، هلمت احمدیان، حسن رحمان پناه، نصرت تیمورزاده، رشید رزاقی، فرهاد شعبانی، ابراهیم علیزاده، محمود قهرمانی، جلال محمدنژاد، صلاح مازوجی، رحمان نجات. اعضای علی‌البدل: شمسی خرمی، اسماعیل قهرمانی، سروه ناصری.
در آخرین پلنوم حزب در ژوئیهٔ ۱۳۹۸، برای نخستین بار ابراهیم علیزاده دبیرکل کومله سازمان کردستان حزب کمونیست ایران از هیئت اجرایی حزب کمونیست ایران حذف شد و افراد زیر به عضویت در هیئت اجرایی برگزیده شدند: صلاح مازوجی، هلمت احمدیان، خسرو بوکانی،رئوف پرستار، نصرت تیمورزاده، سید حسن شمسی و محمود قهرمانی.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ اخبار روز: اطلاعیۀ پایانی کنگرۀ ١٨ کومه‌له+ موضع کنگرۀ هجدهم کومه‌له در مورد انشعاب جمعی از اعضای کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست، نوشته‌شده در ۲ بهمن ۱۴۰۰؛ بازدید در ۱ آبان ۱۴۰۱.
- ↑ «حادثه گردان شوان». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۹ دسامبر ۲۰۱۴.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- حزب کمونیست ایران
- بنیانگذاریهای ۱۹۸۳ (میلادی) در ایران
- بنیانگذاریهای ۱۹۸۴ (میلادی) در ایران
- جنبشهای دموکراسی ایران
- حزبهای بنیانگذاریشده در ۱۹۸۳ (میلادی)
- حزبهای بنیانگذاریشده در ۱۹۸۴ (میلادی)
- حزبهای کمونیست ایران
- حزبهای کمونیست ممنوع
- حزبهای مخالف جمهوری اسلامی ایران
- حزبهای ممنوع در ایران
- گروههای مسلح ایران
- شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست