شرلی منسن
| شرلی منسن | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| نام تولد | شرلی اَن منسن |
| زاده | ۲۶ اوت ۱۹۶۶ (۵۸ سال) ادینبرا، اسکاتلند |
| ژانر | آلترنتیو راک، الکترونیک راک |
| پیشه | خواننده، ترانه‌سرا، تهیه‌کننده موسیقی، بازیگر |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۸۱-حال |
| همکاری‌های مرتبط | گودبای مستر مک‌کنزی، اَنجل‌فیش، گاربج، کوئینز آو د استون ایج |
شرلی منسن (به انگلیسی: Shirley Ann Manson) (زاده ۲۶ اوت ۱۹۶۶) خواننده، ترانه‌سرا و نوازندهٔ اهل اسکاتلند است که بیشتر به‌عنوان رهبر و خوانندهٔ گروه گاربج شناخته شده‌است.
۷ نامزدی جایزه گرمی و فروش بیش از ۱۷ میلیون نسخه از آثارشان، ثمرهٔ بیش از دو دهه همکاری او با گاربج بوده‌است.[۱] منسن از اعتباری که در صنعت موسیقی و سرگرمی به‌دست آورده برای پیش‌برد اهدافش در مواردی مانند منع استفاده از پوست حیوانات در صنعت مُد، مبارزه با ایدز و مطالبهٔ حقوق اجتماعی افراد ال‌جی‌بی‌تی سود جسته‌است.[۲]
کودکی و سال‌های آغازین
[ویرایش]منسن زادهٔ ۲۶ اوت ۱۹۶۶ در ادینبرای اسکاتلند است. پدرش استاد دانشگاه و مادرش خوانندهٔ یک گروه موسیقی بیگ بَند بود. در دبیرستان به‌خاطر موهای قرمزش مورد تمسخر دیگران قرار می‌گرفت، گرچه زمانی که خواننده شد این مشخصه به علامت تجاریش تبدیل شد.[۳] در آن سال‌ها مادرش (به روش نادرست) با گفتن جمله‌هایی مثل «تو به زیبایی دخترهای دیگر نیستی، اما یک شخصیت فوق‌العاده داری» سعی می‌کرد اعتماد به نفس از دست رفتهٔ او را بازگرداند.
به گفتهٔ منسن در آغاز فعالیت موسیقی‌اش زمان‌هایی که قرار بود عکاسی کنند ساعت‌ها در توالت گریه می‌کرد و فقط پس از حضور در کارزار مُدلینگ کلوین کلاین در سال ۱۹۹۹ بود که شروع به لذت بردن از دیدن خودش در آینه کرد.[۳] منسن سال‌ها از سندرم خودویرانگری رنج می‌بُرد. او در مقاله‌ای که در سال ۲۰۱۸ در نیویورک تایمز منتشر شد توضیح داده که پس از یک تجربهٔ ناموفق عاشقانه در دههٔ ۸۰ میلادی برای اولین‌بار با چاقو خودزنی کرده و حتی در دوره‌ای که با گاربج به شهرت جهانی رسید برای گریز از فشار روانی که متحمل می‌شد به مجروح کردن خودش با چاقو متوسل می‌شده‌است.[۴]
زندگی حرفه‌ای
[ویرایش]
منسن پیش از پیوستن به گاربج خوانندهٔ گروه‌های گودبای مستر مک‌کنزی و اَنجل‌فیش بود. استیو مارکر (گیتاریست) زمانی که اجرای منسن با اَنجل‌فیش را-که ساعت ۱ بامداد در ام‌تی‌وی پخش می‌شد-دید او را به دو عضو دیگر گاربج (که آن‌زمان دنبال خواننده می‌گشتند) پیشنهاد داد و به این شکل منسن به گاربج پیوست. ۳ عضو اولیهٔ گاربج تصور می‌کردند چون منسن تا آن زمان یک دهه کار موسیقی می‌کرده، ترانه‌سرا هم هست اما واقعیت این بود که او تا به‌آن‌روز هیچ‌گاه ترانه‌ای ننوشته بود.[۵]
در آغاز همکاری منسن با گاربج کارها آن‌چنان‌که باید خوب پیش نمی‌رفتند. عوامل مختلفی در این ماجرا نقش داشتند از جمله اینکه او تنها عضو خارجی و زن گروه بود و تا حدی هم تحت تأثیر سابقهٔ اعضای دیگر گاربج قرار گرفته بود، به‌خصوص بوچ ویگ که تجربهٔ همکاری با گروه‌هایی مثل نیروانا و اسمشینگ پامپکینز را داشت. منسن پس از ملاقات با اعضای گاربج در آمریکا و تجربهٔ ناموفقی که از ضبط آهنگ‌ها داشتند برای دو هفته به اسکاتلند بازگشت و بعد به آن‌ها تلفن زد و گفت: «فکر می‌کنم فهمیده‌ام با بعضی از این آهنگ‌ها چه کار کنم».[۶]
صدا
[ویرایش]«ما می‌خواستیم با یک خوانندهٔ زن کار کنیم که صدای زیر و سَرخوش نداشته باشد، ما باهم در مورد صداهایی که واقعاً برایمان احترام‌برانگیز بودند صخبت کردیم و نام‌هایی مانند پتی اسمیت و کریسی هایند به میان آمدند. صدای شرلی هم یک جورهایی همان عمق را داشت».
—بحث استیو مارکر در مورد صدای منسن در مصاحبه با لس آنجلس تایمز.[۷]
اگرچه منسن در کودکی در گروه کُر به عنوان سوپرانو آموزش دیده بود اما هرگز به عنوان سوپرانو شناخته نشد و خودش هم این موضوع را تصدیق می‌کند:
فکر نمی‌کنم سوپرانو باشم. نمی‌دانم چه کوفتی هستم
— پایان گفتاورد، [۸]
منتقدان موافق هستند که او دارای صدای کنترآلتویی است[۹][۱۰] که قابلیت‌هایی همچون انتقال احساسات، آن را متمایز کرده‌است. الیسا گاردنر در لس آنجلس تایمز نوشته‌است: «یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های گاربج نیروی طبیعت است: آواز منسن، که می‌تواند بسیاری از احساسات را منتقل کند بدون اینکه حالتی ملودراماتیک پیدا کند».[۱۱][۷]
«ما یک نفر را می‌خواستیم که بتواند به شیوه‌ای عاری از مبالغه آواز بخواند، الان خیلی از این خوانندگان آلترنتیو راک عادت دارند جیغ بکشند. شرلی دقیقاً برعکس است. با اجرای خوددارانه، می‌تواند حتی ساختارشکن‌تر به نظر برسد».
—صحبت‌های بوچ ویگ در توصیف صدای منسن در مصاحبه با لس آنجلس تایمز.[۷]
جان پیرلس از نیویورک تایمز در بررسی اجرای زندهٔ گاربج نوشت: «اغواگر، عاشق، دردمند، جنگجو - اینها شخصیت‌های خانم منسن از زمان شروع گاربج در سال ۱۹۹۵ بوده‌اند. در دوره‌های دیگر او ممکن است یک خوانندهٔ آهنگ‌های پاپ عاشقانه یا شخص اول یک گروه موج نو باشد. شرلی بَسی، داستی اسپرینگفیلد، یا کریسی هایند. از هر کدام از اینها چیزی در صدای او وجود دارد».[۱۲] نشریهٔ گرین لفت در نقدی بر آلبوم گاربج اشاره کرده که «منسن صدای قدرتمندی دارد که به‌سان یک پرنده اوج می‌گیرد و فرود می‌آید. می‌تواند تمنا کند یا مطالبه‌گری. می‌تواند رؤیایی یا روانی به نظر برسد».[۱۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ PARKER, LYNDSEY (۱۲ ژوئیه ۲۰۱۶). "Shirley Manson Is Turning 50 And DGAF About What You Think". elle.com (به انگلیسی). Elle. Retrieved 11 April 2021.
- ↑ WOLFE, BEATIE (۲۶ مه ۲۰۲۰). "My LA: Shirley Manson talks life in the City of Angels and seeing behind the Hollywood curtain". standard.co.uk (به انگلیسی). Evening Standard. Retrieved 11 April 2021.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Brown, Helen (۱۲ دسامبر ۲۰۲۰). "Debbie Harry and Shirley Manson: 'Every woman has awful experiences. That's what men don't understand'". independent.co.uk (به انگلیسی). Independent. Retrieved 11 April 2021.
- ↑ Manson, Shirley (۳ ژوئیه ۲۰۱۸). "Shirley Manson: The First Time I Cut Myself". nytimes.com (به انگلیسی). NY Times. Retrieved 11 April 2021.
- ↑ "Interview: Garbage's Shirley Manson". songwritingmagazine.co.uk (به انگلیسی). Songwriting Magazine. ۸ مارس ۲۰۲۰. Retrieved 11 April 2021.
- ↑ Brodsky, Rachel (۱۳ اوت ۲۰۱۵). "Shirley Manson and Butch Vig Answer 20 Questions for the 20th Anniversary of 'Garbage'". spin.com (به انگلیسی). Spin. Retrieved 11 April 2021.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ Gardner, Elysa (17 December 1995). "Garbage interview". Los Angeles Times. Retrieved 4 April 2013.
- ↑ Brendt, Logan (2012-10-12). "LADYGUNN – SHIRLEY MANSON". LADYGUNN (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-06.
- ↑ Gee, Catherine (11 May 2012). "Garbage, Troxy, review". The Telegraph. London. Retrieved 5 October 2014.
- ↑ "Shirley Manson on Garbage's Comeback". KROQ-FM. 21 March 2012. Archived from the original on 6 October 2014. Retrieved 5 October 2014.
- ↑ Gee, Catherine (11 May 2012). "Garbage, Troxy, review". The Telegraph. Retrieved 24 July 2012.
- ↑ Parales, Jon (23 May 2012). "Exposing Multiple Personae, All Defiant". The New York Times. Retrieved 3 April 2013.
- ↑ "Garbage to treasure". greenleft.org.au. 24 October 1995. Retrieved 3 October 2014.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Shirley Manson». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
- اعضای گاربج
- افراد زنده
- اهالی ادینبرا
- بازیگران زن اهل ادینبرا
- بازیگران زن بازی ویدئویی اهل اسکاتلند
- بازیگران زن تلویزیونی اهل اسکاتلند
- بازیگران زن تلویزیونی اهل ایرلند شمالی
- بازیگران زن فیلم اهل اسکاتلند
- بیخدایان اهل اسکاتلند
- بیخدایان سده ۲۰ (میلادی)
- بیخدایان سده ۲۱ (میلادی)
- ترانهپردازان اهل اسکاتلند
- خوانندگان آلترنتیو راک
- خوانندگان راک اهل اسکاتلند
- خوانندگان راک زن
- خوانندگان زن اهل اسکاتلند
- خوانندگان زن سده ۲۰ (میلادی)
- خوانندگان زن سده ۲۱ (میلادی)
- خوانندگان سده ۲۰ (میلادی) اهل اسکاتلند
- خوانندگان سده ۲۱ (میلادی) اهل اسکاتلند
- خوانندگان کنترآلتوی اهل اسکاتلند
- خواننده-ترانهپردازان اهل اسکاتلند
- خواننده-ترانهپردازان زن اهل بریتانیا
- دور از وطنهای اهل اسکاتلند در ایالات متحده آمریکا
- زادگان ۱۹۶۶ (میلادی)
- زنان بیخدا
- فعالان اجتماعی اهل بریتانیا
- فعالان اهل اسکاتلند
- فعالان ایدز
- فعالان حقوق ال‌جی‌بی‌تی اهل بریتانیا
- فمینیستهای اهل اسکاتلند
- فمینیستهای بیخدا
- موسیقیدانان آلترنتیو راک اهل بریتانیا
- موسیقیدانان اهل ادینبرا
- موسیقیدانان فمینیست
- نوازندگان گیتار زن اهل اسکاتلند