تأیید

(تَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. نیرو دادن، کمک کردن، توفیق دادن.

(اِم

صفت

1. توفی

قید

1. درست دانستن یا مناسب تشخیص دادن سخن یا عملی.

منابع

• فرهنگ لغت معین