شو

فارسی

ریشه لغت

• ایرانی

آوایش

• /شُـ/

اسم

شُـ

1. شب، تاریکی.
2. آهار که بر روی تار پارچه‌ای که بافند، مالند.
3. در گویش گناباد یعنی شوهر.

بن مضارع شدن

شُو

1. شدن، جزء پسین بعضی از کلمه‌های مرکب، به معنی شونده.
2. عمل شستن.
3. شوی، شوهر.
4. در گویش گنابادی یعنی شب.

زبان دیگر

• انگلیسی

شُـ

1. برنامه نمایشی (بویژه در تلویزیون).

زبان دیگر

نیشابوری و خراسانی

1. شب

زبان دیگر

لری

1. شب

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن