νοσοκομεῖον

Grec ancien

Étymologie

De νοσοκόμος, nosokómos (« infirmier ») et du suffixe -εῖον, -eîon (« lieu »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	τὸ	νοσοκομεῖον	τὰ	νοσοκομεῖα	τὼ	νοσοκομείω
Vocatif		νοσοκομεῖον		νοσοκομεῖα		νοσοκομείω
Accusatif	τὸ	νοσοκομεῖον	τὰ	νοσοκομεῖα	τὼ	νοσοκομείω
Génitif	τοῦ	νοσοκομείου	τῶν	νοσοκομείων	τοῖν	νοσοκομείοιν
Datif	τῷ	νοσοκομείῳ	τοῖς	νοσοκομείοις	τοῖν	νοσοκομείοιν

νοσοκομεῖον, nosokomeîon *\no.so.ko.ˈmeːˌ.on\ neutre

1. Infirmerie, hôpital.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

• νοσοκομία

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : νοσοκομείο
• Latin : nosocomium

Prononciation

• *\no.so.ko.ˈmeːˌ.on\ (Attique (V^e siècle av. J.-C.))
• *\no.so.ko.ˈmi.on\ (Koinè, Égypte (I^er siècle))
• *\no.so.ko.ˈmi.on\ (Koinè (IV^e siècle))
• *\no.so.ko.ˈmi.on\ (Byzance (X^e siècle))
• *\no.so.ko.ˈmi.on\ (Constantinople (XV^e siècle))

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage