Manchukuo

Manchukuo, oficialmente o Estado de Manchuria antes de 1934, e o Imperio de Manchuria após 1934, foi un estado monicreque do Imperio do Xapón no nordeste da China e en Mongolia Interior dende 1932 até 1945. Foi fundado como república en 1932 despois da invasión xaponesa de Manchuria, e en 1934 converteuse nunha monarquía constitucional. Baixo o control de facto do Xapón, tivo un recoñecemento internacional limitado.

Manchukuo

满洲国 (zh-hans) 滿洲國 (zh-hant)
Bandeira Brasón
Himno	Hino Nacional de Manchukuo (pt)
Lema	«Cinco Raças Sob Uma União (Manchukuo) (pt) »
Epónimo	Manchuria
Localización
43°53′00″N 125°19′00″L
Capital	Changchun Hsinking (en) (1932–1945) Linjiang (pt) (1945–1945)
Poboación
Lingua oficial	lingua chinesa lingua xaponesa Lingua manchú
Relixión	Confucianismo, budismo e Xintoísmo
Xeografía
Superficie	1.554.000 km²
Comparte fronteira con	Imperio do Xapón
Datos históricos
Precedido por	República da China e Northeast Supreme Administrative Council (en)
Creación	1 de marzo de 1932
Disolución	18 de agosto de 1945
Sucedido por	Ocupação soviética da Manchúria (pt) e República da China
Organización política
Forma de goberno	unipartidismo monarquía dual monarquía constitucional
• Emperor of Manchukuo (en)	Puyi
Órgano executivo	General Affairs State Council (en)
• Prime Minister of Manchukuo (en)	Zheng Xiaoxu (pt)
Órgano lexislativo	Legislative Council of Manchukuo (en) ,
Membro de	Potencias do Eixe
Moeda	Yuan de Manchukuo (pt)

A área era o fogar do pobo manchú, ao cal pertenceron os emperadores da dinastía Qing. En 1931, a rexión foi tomada polo Xapón despois do incidente de Mukden. Un goberno proxaponés foi instalado un ano despois con Puyi, o derradeiro emperador Qing, primeiro como rexente nominal e posteriormente como emperador. O goberno de Manchukuo foi disolto en 1945 despois da rendición do Imperio Xaponés e o remate da segunda guerra mundial. Os territorios reclamados por Manchukuo foron tomados por primeira vez na invasión soviética de Manchuria en agosto de 1945, e logo foron transferidos formalmente á administración chinesa no ano seguinte.

Os manchús formaban unha minoría en Manchukuo, cuxo meirande grupo étnico eran os chineses han. A poboación de coreanos incrementouse durante o período Manchukuo, así o número de xaponeses, mongois, rusos brancos e outras minorías. As rexións mongois do oeste de Manchukuo estaban gobernadas baixo un sistema lixeiramente diferente en recoñecemento das tradicións mongois alí presentes. A parte meridional da península de Liaodong (no presente Dalian) foi gobernada directamente polos xaponeses como o territorio de Kwantung até o remate da segunda guerra mundial.

Notas

Véxase tamén

Bibliografía

• Behr, Edward (1987). The Last Emperor. Toronto: Futura. ISBN 0553344749. 
• Bong, Inyoung (2014). "A "White Race" without Supremacy: Russians, Racial Hybridity, and Liminality in the Chinese Literature of Manchukuo". Modern Chinese Literature and Culture 26 (1): 137–190. JSTOR 42940475. 
• Clausen, Søren (1995). The Making of a Chinese City: History and Historiography in Harbin. Contributor: Stig Thøgersen (illustrated ed.). M.E. Sharpe. ISBN 1563244764. Consultado o 10 de marzo de 2014. 
• DuBois, Thomas David (agosto de 2010). "Inauthentic Sovereignty: Law and Legal Institutions in Manchukuo". Journal of Asian Studies 69 (3): 749–770. JSTOR 40929191. doi:10.1017/S002191181000152X. 
• DuBois, Thomas David (2008). "Rule of Law in a Brave New Empire: Legal Rhetoric and Practice in Manchukuo" (PDF). Law and History Review 26 (2): 285–319. doi:10.1017/s0738248000001322. ^{[Ligazón morta]}
• Dvořák, Rudolf (1895). Chinas religionen .. Volume 12; Volume 15 of Darstellungen aus dem Gebiete der nichtchristlichen Religionsgeschichte (illustrated ed.). Aschendorff (Druck und Verlag der Aschendorffschen Buchhandlung). ISBN 0199792054. Consultado o 10 de marzo de 2014. 
• Elliott, Mark C. (agosto de 2000). "The Limits of Tartary: Manchuria in Imperial and National Geographies" (PDF). The Journal of Asian Studies (Association for Asian Studies) 59 (3): 603–646. JSTOR 2658945. doi:10.2307/2658945. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 17 de decembro de 2016. Consultado o 17 de decembro de 2016. 
• Fogel, Joshua (1995). The Cultural Dimensions of Sino-Japanese Relations: Essays on the Nineteenth and Twentieth Centuries. Londres: Routledge. ISBN 1563244446. 
• Garcia, Chad D. (2012). Horsemen from the Edge of Empire: The Rise of the Jurchen Coalition (PDF) (A dissertation submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy). University of Washington. pp. 1–315. Consultado o 6 de setembro de 2014. 
• Glantz, David (2003). The Soviet Strategic Offensive in Manchuria, 1945: August Storm. Routledge. ISBN 978-0415408615. 
• Giles, Herbert A. (1912). China and the Manchus. (Cambridge : at the University Press) (New York : G. P. Putnam's Sons). Consultado o 31 de xaneiro de 2014. 
• Hauer, Erich (2007). Corff, Oliver, ed. Handwörterbuch der Mandschusprache. Volume 12; Volume 15 of Darstellungen aus dem Gebiete der nichtchristlichen Religionsgeschichte (illustrated ed.). Otto Harrassowitz Verlag. ISBN 978-3447055284. Consultado o 10 de marzo de 2014. 
• Holland, Douglas (2008). The State of Sovereignty: Territories, Laws, Populations. Indiana University Press. ISBN 978-0253220165. 
• Hotta, Eri (2007). Pan-Asianism and Japan's War 1931-1945. Londres: Palgrave. ISBN 9780230601031. 
• Jowett, Philip (2004). Rays of the Rising Sun, Volume 1: Japan's Asian Allies 1931–45, China and Manchukuo. Helion and Company Ltd. ISBN 1-874622-21-3. 
• McCormack, Gavan (1977). Chang Tso-lin in Northeast China, 1911-1928: China, Japan, and the Manchurian Idea (illustrated ed.). Stanford University Press. ISBN 0804709459. Consultado o 10 de marzo de 2014. 
• Pʻan, Chao-ying (1938). American Diplomacy Concerning Manchuria. The Catholic University of America. Consultado o 10 de marzo de 2014. 
• Pozzi, Alessandra; Janhunen, Juha Antero; Weiers, Michael, eds. (2006). Tumen Jalafun Jecen Aku: Manchu Studies in Honour of Giovanni Stary. Volume 20 of Tunguso Sibirica. Contributor： Giovanni Stary. Otto Harrassowitz Verlag. ISBN 344705378X. 
• Sewell, Bill (2003). Edgington, David W., ed. Japan at the Millennium: Joining Past and Future (illustrated ed.). UBC Press. ISBN 0774808993. Consultado o 10 de marzo de 2014. 
• Smith, Norman (2012). Intoxicating Manchuria: Alcohol, Opium, and Culture in China's Northeast. Contemporary Chinese Studies Series (illustrated ed.). UBC Press. ISBN 978-0774824316. Consultado o 10 de marzo de 2014. 
• Tamanoi, Mariko Asano (maio de 2000). "Knowledge, Power, and Racial Classification: The "Japanese" in "Manchuria"". The Journal of Asian Studies (Association for Asian Studies) 59 (2): 248–276. JSTOR 2658656. doi:10.2307/2658656. 
• Wolff, David; Steinberg, John W., eds. (2007). The Russo-Japanese War in Global Perspective: World War Zero, Volume 2. Volume 2 of The Russo-Japanese War in Global Perspective (illustrated ed.). BRILL. ISBN 978-9004154162. 
• Wu, Shuhui (1995). Die Eroberung von Qinghai unter Berücksichtigung von Tibet und Khams 1717–1727: anhand der Throneingaben des Grossfeldherrn Nian Gengyao. Volume 2 of Tunguso Sibirica (reprint ed.). Otto Harrassowitz Verlag. ISBN 3447037563. Consultado o 10 de marzo de 2014. 
• Young, Louise (1998). Japan's Total Empire: Manchuria and the Culture of Wartime Imperialism. University of California Press. ISBN 9780520210714. 
• Zhao, Gang (xaneiro de 2006). "Reinventing China Imperial Qing Ideology and the Rise of Modern Chinese National Identity in the Early Twentieth Century". Modern China (Sage Publications) 32 (1): 3–30. JSTOR 20062627. doi:10.1177/0097700405282349.