Éider real
| Éider real | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_(13667616745).jpg) Macho adulto | |||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||
 Pouco preocupante[1] | |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
 | |||||||||||||||
| Sinonimia | |||||||||||||||
|
Anas spectabilis Linnaeus, 1758 | |||||||||||||||
_-_Weltvogelpark_Walsrode_2012-15.jpg)
_-_Weltvogelpark_Walsrode_2012-43.jpg)
O éider real[2][3] (Somateria spectabilis) é un gran pato mariño que se reproduce ao longo das costas do Ártico do nordeste de Europa, Norteamérica e Asia. En Galicia é unha ave accidental.[3] Pasa a maior parte do ano en ecosistemas mariños costeiros nas latitudes altas e migra á tundra ártica para reproducirse en xuño e xullo. Pon de catro a sete ovos nun niño escarvado no chan forrado con herbas e penuxe.
Taxonomía e etimoloxía
[editar | editar a fonte]Carl Linnaeus describiu por primeira vez esta especie en 1758 na 10ª edición da súa obra Systema Naturae, asignándoa ao xénenro Anas, xunto co resto dos patos.[4] En 1819, William Elford Leach trasladouno xunto cos outros éideres grandes ao xénero Somateria, onde permanece desde entón.[5] Está moi estreitamente relacionado con outros membros do seu xénero, e pode hibridarse co éider común.[6] Malia ter unha área de distribución moi ampla, é unha especie monotípica (sen subespecies).[4]
O nome do xénero, Somateria, é unha combinación das palabras gregas sōma, 'corpo', e erion 'la', é dicir, 'corpo lanoso', facendo referencia ao famoso penuxe espeso e suave do éider.[7] O nome específico spectabilis é a palabra latina que significa 'rechamante', 'salientable' ou 'digno de verse', pola elegancia da plumaxe do macho adulto.[7] O nome común, éider real, equivale exactamente co seu nome islandés.[8] "Éider" (ou "eider"[9]) deriva en última instancia do islandés æður,'éider', á súa vez derivada do Nórdico antigo æthr.[10] Denomínase "real" porque a plumaxe do macho lembra a coroa e roupaxe dun rei.[7]
Descrición
[editar | editar a fonte]É un pato grande, que mide de 50 a 70 cm de lonxitude cunha envergadura alar de 86 a 102 cm.[11] Os machos son, como media, máis pesados que as femias, cun peso medio de 1 668 kg nos machos e 1 56 kg nas femias.[12] A masa dun individuo pode variar considerablemente dunha estación a outra, desde só 0,9 kg ata 2,2 kg.[13] Como todos os éideres, a especie presenta dimorfismo sexual; o macho é lixeiramente meirande[14] e, en plumaxe reprodutora, é moito máis colorido que a femia.[13] O macho é inconfundible co seu corpo principalmente negro, peito branco con tons beixes e cabeza de múltiples cores. A cabeza, caluga e pescozo son grises azulados claros. A meixela é gris clara. O bico, que está separado da face por unha delgada liña negra, é vermello cunha punta branca e unha grande e distintiva protuberancia amarela. Algunhas terciarias están curvadas cara a arriba e forman unha especie de "esporóns" ao longo do dorso.[15]
A femia[16] é en conxunto de cor marrón cálido, lixeiramente máis claro na cabeza e no pescozo. As plumas nas súas partes superiores e flancos están marcadas con chevróns anegrados, mentres que os do seu pescozo e cabeza levan finas liñas negras. Ten unha mancha beixe na base do bico e un anel ocular beixe que se estende facendo unha banda curva cara a atrás detrás do ollo.[11] O bico da femia foi descrito como negro[17] ou gris, e as súas patas e pés son grises verdosos.[11]
Os exemplares novos son marróns agrisados. A finais do seu primeiro outono, os machos novos mudan nunha plumaxe máis escura, con peito e mitra brancos; tardan tres anos en adoptar a plumaxe completa de adulto.[11]
Hábitat e área de distribución
[editar | editar a fonte]O éider real é unha especie circumpolar do Ártico.[18] Reprodúcese nas costas do Ártico de Alasca, Canadá, Groenlandia, Svalbard e Rusia, utilizando diversos hábitats de tundra.[11] Inverna nas áreas mariñas do ártico e subártico, principalmente no mar de Bering, a costa oeste de Groenlandia, leste do Canadá e norte de Noruega. As aves invernantes poden formar grandes bandadas en augas costeiras axeitadas, e algunhas delas constan de máis de 100 000 exemplares. Tamén aparece anualmente fronte ás costas do nordeste dos Estados Unidos, Escocia e Kamchatka.
Comportamento
[editar | editar a fonte]Alimentación
[editar | editar a fonte]As estratexias de alimentación do éider real cambian dependendo da estación. Durante a maior parte do ano, vive no mar, onde se mergulla para comer invertebrados bentónicos. Durante a estación reprodutora, a maior parte da súa busca de alimento realízaa en lagos e lagoas de auga doce, a onde fai incursións, alimentándose principalmente de pequenos invertebrados recollidos na superficie da auga.[19] Aliméntase de moluscos, crustáceos como cangrexos reais e ourizos de mar, estrelas de mar e anemones.
Reprodución
[editar | editar a fonte]A femia constrúe un niño escarvando no chan, xeralmente preto da auga. Fórrao con vexetación e penuxe do seu propio corpo. Pon de 2 a 7 ovos, que só ela choca durante 22 ou 23 días.[20] As crías cóidanas as femias colectivamente.[15]
Vocalización
[editar | editar a fonte]A canción do macho é unha especie de arrolo de pomba trémulo transcrito como croo-croo-croo[21] ou hoo-hoo-hooo.[11] A femia fai diversos cacarexos baixos[11] e gruñidos.[21]
Lonxevidade
[editar | editar a fonte]O éider real máis vello coñecido era unha femia que viviu polo menos 18 anos e 11 meses. Era unha ave que fora anelada cando era xa adulta ao sur de Gambell, Alasca en 1940, que foi cazada en 1958 en Utqiagvik, Alasca.[22]
Conservación e ameazas
[editar | editar a fonte]Debido á súa gran poboación e vasta área de distribución, o éider real está considerado como "especie pouco preocupante" pola Unión Internacional para a Conservación da Natureza.[1] O éider real é unha das especies ás que se aplica o Acordo sobre a Conservación de Aves Acuáticas Migratorias Africano-euroasiático (AEWA).
Os ovos e crías de éider real teñen moitos predadores, como a gaivota hiperbórea, o corvo grande, a palleira parasita e o raposo ártico.[23]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 "Somateria spectabilis". Lista Vermella de especies ameazadas. Versión 2013.2 (en inglés). Unión Internacional para a Conservación da Natureza. 2012.
- ↑ Conde Teira, M. A. (1999). "Nomes galegos para as aves ibéricas: lista completa e comentada" (PDF). Chioglossa (A Coruña) 1: 121–138. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 15 de marzo de 2016. Consultado o 28 de setembro de 2016.
- ↑ 3,0 3,1 Penas Patiño, Xosé M.; Pedreira López, Carlos (setembro de 2004). Guía das aves de Galicia. Ilustrado por Calros Silvar (2ª ed.). A Coruña: Baía Edicións. ISBN 84-96128-69-5.
- ↑ 4,0 4,1 Carboneras (1992), p. 621.
- ↑ "ITIS Report: Somateria". Integrated Taxonomic Information System. Consultado o 13 de maio de 2015.
- ↑ Trefry, Sarah A.; Dickson, D. Lynne; Hoover, Andrea K. (setembro de 2007). "A Common Eider X King Eider Hybrid Captured on the Kent Peninsula, Nunavut". Arctic 60 (3): 251–254. JSTOR 40512893. doi:10.14430/arctic217.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Sandrock, James; Prior, Jean C. (2014). The Scientific Nomenclature of Birds in the Upper Midwest. Iowa Press, IA, US: University of Iowa Press. p. 134. ISBN 978-1-60938-225-4.
- ↑ Smith, Alfred Charles (1887). The Birds of Wiltshire. Londres, Reino Unido: R. H. Porter. p. 485.
- ↑ Definición de eider no Dicionario de Galego de Ir Indo e a Xunta de Galicia.
- ↑ "Eider". Merriam-Webster. Consultado o 13 de maio de 2015.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 11,6 Ogilvie, Malcolm A.; Young, Steve (1998). Wildfowl of the World. Londres, Reino Unido: New Holland Publishers. p. 150. ISBN 978-1-84330-328-2.
- ↑ Dunning Jr., John B. (2008). CRC Handbook of Avian Body Masses (2nd ed.). Boca Raton, FL, US: CRC Press. p. 45. ISBN 978-1-4200-6444-5.
- ↑ 13,0 13,1 Gavrilo, Maria (2005). "King Eider". En Nuttall, Mark. Encyclopedia of the Arctic. New York, NY, US: Routledge. p. 1088. ISBN 978-1-57958-436-8.
- ↑ Madge, Steve (1988). Wildfowl. Londres, Reino Unido: Christopher Helm. pp. 262–263. ISBN 978-1-4081-3762-8.
- ↑ 15,0 15,1 Godfrey, W. Earl (1966). The Birds of Canada. Ottawa: National Museum of Canada. p. 77.
- ↑ Gordon, Seton Paul (1922). Amid Snowy Wastes: Wild Life on the Spitsbergen Archipelago. Londres, Reino Unido: Cassell & Company. p. 90. LCCN 23008883.
- ↑ Dunne, Pete (2006). Pete Dunne's Essential Field Guide Companion. New York, NY, US: Houghton Mifflin. p. 68. ISBN 978-0-618-23648-0.
- ↑ Newton, Ian (2003). The Speciation and Biogeography of Birds. Londres, Reino Unido: Academic Press. p. 305. ISBN 978-0-12-517375-9.
- ↑ Oppel, Steffen; Powell, Abby N.; Butler, Malcolm G. (2011). "King Eider Foraging Effort During the Pre-Breeding Period in Alaska". The Condor 113 (1): 52–60. JSTOR 10.1525/cond.2011.100077. doi:10.1525/cond.2011.100077.
- ↑ "All About Birds: King Eider Life History". Cornell Lab of Ornithology. Consultado o 25 de maio de 2015.
- ↑ 21,0 21,1 Kear, Janet, ed. (2005). Ducks, Geese and Swans. Oxford, UK: Oxford University Press. p. 698. ISBN 978-0-19-861009-0.
- ↑ Clapp, Roger B.; Klimkiewicz, M. Kathleen; Kennard, John H. (Spring 1982). "Longevity Records of North American Birds: Gavidae through Alcidae" (PDF). Journal of Field Ornithology 53 (2): 81–124. JSTOR 4512701.
- ↑ Phillips, Laura M.; Powell, Abby N. (xuño de 2009). "Brood Rearing Ecology of King Eiders on the North Slope of Alaska". The Wilson Journal of Ornithology 121 (2): 430–434. JSTOR 20616919. doi:10.1676/08-125.1.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Éider real |
 |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Éider real |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Obras citadas
- Carboneras, Carles (1992). "Family Anatidae (Ducks, Geese and Swans)". En del Hoyo, Josep; Elliott, Andrew; Sargatal, Jordi. Handbook of Birds of the World, Volume 1: Ostrich to Ducks. Barcelona, Spain: Lynx Edicions. pp. 536–628. ISBN 978-84-87334-10-8.
- Suydam, R. (2000). King Eider. Birds of North America.
- "King Eider project". University of Alaska Fairbanks. Arquivado dende o orixinal o 15 de xaneiro de 2012. Consultado o 21 de agosto de 2019.
- Merkel, F.; Mosbech, A.; Jamieson, S.; Falk, K. (2007). "The diet of king eiders wintering in Nuuk, Southwest Greenland, with reference to sympatric wintering common eiders" (PDF). Polar Biology 30 (12): 1593–1597. doi:10.1007/s00300-007-0321-z.
- Larned, W.W. (2007). "Steller's Eider spring migration surveys Southwest Alaska 2007" (PDF). Anchorage, Alaska: U.S. Fish and Wildlife Service – Migratory Bird Management Office: 23. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 30 de abril de 2017. Consultado o 21 de agosto de 2019. Arquivado 30 de abril de 2017 en Wayback Machine.
- Suydam, R.S.; Dickson, D.L.; Fadely, J.B.; Quakenbush, L.T. (2000). "Population declines of King and Common Eiders of the Beaufort Sea". Condor 102 (1): 219–222. JSTOR 1370428. doi:10.2307/1370428.
- Identificación e crecemento
- Chandler, R.J. (1987). "Identification and ageing of first-winter male King Eider". British Birds 80 (12): 626–627.
- Ellis, Pete (1994). "Ageing and sexing of King Eiders". British Birds 87 (1): 36–37.
- Dawson, Jane (1994). "Ageing and sexing of King Eiders". British Birds 87 (1): 37–40.
- Suddaby, D.; Shaw, K.D.; Ellis, P.M.; Brockie, Keith (1994). on behalf of the Rarities Committee. "King Eiders in Britain and Ireland in 1958–90: occurrences and ageing". British Birds 87 (9): 418–430. Arquivado dende o orixinal o 21 de agosto de 2019. Consultado o 21 de agosto de 2019. Arquivado 21 de agosto de 2019 en Wayback Machine.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Texto sobre o éider real, mapa e fotografías en Oiseaux.net
- Folla de datos de BirdLife species para Somateria spectabilis
- {{{2}}} en Avibase
- Vídeos, fotos, e sons de Éider real na Internet Bird Collection
- Galería de fotos de Éider real en VIREO (Universidade de Drexel)
- Mapa interactivo da área de distribución de Somateria spectabilis en IUCN Red List maps
- Somateria-spectabilis - Gravacións de sons de King eider en Xeno-canto.
