Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Saltar ao contido

Audrey Azoulay

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaAudrey Azoulay

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento4 de agosto de 1972 Editar o valor en Wikidata (52 anos)
La Celle-Saint-Cloud, Francia Editar o valor en Wikidata
Director xeral da UNESCO
15 de novembro de 2017 –
Ministra de Cultura de Francia
6 de decembro de 2016 – 10 de maio de 2017
← Audrey AzoulayFrançoise Nyssen →
Gabinete ministerial: Cazeneuve Ministry (en) Traducir
UNESCO
11 de febreiro de 2016 – 10 de maio de 2017
← Fleur Pellerin (pt) Traducir
Ministra de Cultura de Francia
11 de febreiro de 2016 – 6 de decembro de 2016
← Fleur Pellerin (pt) TraducirAudrey Azoulay →
Gabinete ministerial: Government of Manuel Valls II (en) Traducir
Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
EducaciónEscola Nacional de Administração (pt) Traducir (1998–2000)
Université Paris-Dauphine (pt) Traducir (–1994)
Instituto de Estudos Políticos de París
Universidade de Lancaster (pt) Traducir - business management (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Director de teseJean-Noël Kapferer Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoCultura e política Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónoficial, xerente, política, ministro Editar o valor en Wikidata
EmpregadorCentre national du cinéma et de l'image animée (pt) Traducir (2006–2014) Editar o valor en Wikidata
Partido políticoPartido Socialista Editar o valor en Wikidata
Membro de
Participou en
22 de xaneiro de 2019Encontro Anual do Foro Económico Mundial de 2019
FII 4th Edition in Riyadh (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Familia
PaisAndré Azoulay Editar o valor en Wikidata  e Katia Brami Editar o valor en Wikidata
Premios
Sinatura Editar o valor en Wikidata

IMDB: nm2729527 Twitter: aazoulay Editar o valor en Wikidata

Audrey Azoulay nada en La Celle-Saint-Cloud o 4 de agosto de 1972, é unha funcionaria e política francesa de alto rango. Foi asesora cultural do presidente François Hollande de 2014 a 2016 e ministra de Cultura e Comunicación no goberno de Manuel Valls desde febreiro de 2016 a maio de 2017. En novembro de 2017 foi elixida Directora Xeral da UNESCO por un mandato de catro anos, substituindo a Irina Bokova.[1][2]

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Naceu en París nunha familia xudía marroquina orixinaria de Essaouira. É filla do político, banqueiro e xornalista André Azoulay, conselleiro do rei de Marrocos Hasan II e posteriormente de Mohammed VI, e da escritora Katia Brami. Creceu no barrio parisiense de Beaugrenelle coas súas dúas irmás.[3]

Formación

[editar | editar a fonte]

Obtivo a súa licenciatura en administración pola Université Paris-Dauphine en 1994. Posteriormente, obtivo un MBA pola Universidade de Lancaster no Reino Unido. Licenciouse no Instituto de Ciencias Políticas de París até chegar á Escola Nacional de Administración de onde proceden moitos dos altos cargos da administración francesa.[3][4]

Durante os seus anos de estudo traballou no sector bancario onde o seu pai era alto directivo do Banco Paribas. Ela cualificou a experiencia de "aterradora", porén, axudouna a iniciar a súa carreira profesional no Centro Nacional de Cinematografía de Francia en 2006, primeiro como subdirectora de audiovisual, en 2007 asumiu a dirección financeira e xurídica e en 2011 a delegada xeral. xestión, defendendo, segundo asegurou o presidente do Centre Frédérique Bredin, "de forma incansable a excepcionalidade cultural e cinematográfica francesa fronte ao poder norteamericano".[5]

Carreira política

[editar | editar a fonte]

En 2014 foi nomeada ministra de Cultura do presidente François Hollande[6] e dous anos máis tarde, ministra de Cultura de Francia, en substitución de Fleur Pellerin no goberno de Manuel Valls. Deixou o cargo en maio de 2017 coa vitoria de Emmanuel Macron nas presidenciais francesas e dedicouse a preparar a súa candidatura á dirección da UNESCO presentada o 15 de marzo.[7]

Despois de enfrontarse a 8 candidatos[7] o 13 de outubro de 2017, Azoulay gañou a votación para substituír a búlgara Irina Bokova realizada polo consello executivo da UNESCO por dous votos (30-28) ao seu rival, o qatarí Hamad ben Abdelaziz al-Kaouari. Considera a organización —como repetiu con frecuencia durante a súa campaña— "a conciencia das Nacións Unidas". O 10 de novembro foi nomeada para o cargo pola Conferencia Xeral da UNESCO.[1]

Militancia e posicionamentos

[editar | editar a fonte]

Politicamente defínese como unha persoa de esquerdas.[3] Explicou que participou nas manifestacións contra o proxecto Devaquet de 1986, contra o plan Juppé de 1995 e contra a presenza de Jean-Marie Le Pen na segunda volta das presidenciais de 2002.[3] Como estudante involucrouse no movemento antifascista. Preguntada polos seus modelos, cita a Simone Veil e Jean Zay.[8]

Vida persoal

[editar | editar a fonte]

Está casada con François-Xavier Labarraque, presidente da empresa Garum Conseil, e ten dous fillos.[5]

  1. 1,0 1,1 "Audrey Azoulay nombrada Directora General de la UNESCO" (en castelán). Consultado o 19 de novembro de 2017. 
  2. https://plus.google.com/+UNESCO (2017-11-24). "Directora General, Audrey Azoulay" (en inglés). Consultado o 2022-08-02. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 "Audrey Azoulay : "A l'ENA, j'ai découvert l'antisémitisme vieille France"" (en francés). Consultado o 21 de outubro de 2017. 
  4. "La francesa Audrey Azoulay elegida nueva directora general de la Unesco - France 24". France 24 (en castelán). 13 de outubro de 2017. Consultado o 20 de outubro de 2017. 
  5. 5,0 5,1 S. Ruíz, Adolfo (21 de outubro de 2017). "La hija del diálogo que ocupa el cargo más alto de la Unesco". La Vanguardia. Suplemento Quién (en castelán). p. 5. 
  6. "Audrey Azoulay la botte secrète de François Hollande". Closermag.fr (en francés). 12 de febrero de 2016. Consultado o 21 de outubro de 2017. 
  7. 7,0 7,1 Guerrin, Michel (31 de marzo de 2017). "« Azoulay a ses chances à l’Unesco »". Le Monde.fr (en francés). ISSN 1950-6244. Consultado o 21 de outubro de 2017. 
  8. "Audrey Azoulay : "Une femme ne devrait jamais se sentir coupable parce qu’elle travaille"". Madame Figaro (en francés). Consultado o 21 de outubro de 2017. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]