Audrey Azoulay
Audrey Azoulay nada en La Celle-Saint-Cloud o 4 de agosto de 1972, é unha funcionaria e política francesa de alto rango. Foi asesora cultural do presidente François Hollande de 2014 a 2016 e ministra de Cultura e Comunicación no goberno de Manuel Valls desde febreiro de 2016 a maio de 2017. En novembro de 2017 foi elixida Directora Xeral da UNESCO por un mandato de catro anos, substituindo a Irina Bokova.[1][2]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Naceu en París nunha familia xudía marroquina orixinaria de Essaouira. É filla do político, banqueiro e xornalista André Azoulay, conselleiro do rei de Marrocos Hasan II e posteriormente de Mohammed VI, e da escritora Katia Brami. Creceu no barrio parisiense de Beaugrenelle coas súas dúas irmás.[3]
Formación
[editar | editar a fonte]Obtivo a súa licenciatura en administración pola Université Paris-Dauphine en 1994. Posteriormente, obtivo un MBA pola Universidade de Lancaster no Reino Unido. Licenciouse no Instituto de Ciencias Políticas de París até chegar á Escola Nacional de Administración de onde proceden moitos dos altos cargos da administración francesa.[3][4]
Durante os seus anos de estudo traballou no sector bancario onde o seu pai era alto directivo do Banco Paribas. Ela cualificou a experiencia de "aterradora", porén, axudouna a iniciar a súa carreira profesional no Centro Nacional de Cinematografía de Francia en 2006, primeiro como subdirectora de audiovisual, en 2007 asumiu a dirección financeira e xurídica e en 2011 a delegada xeral. xestión, defendendo, segundo asegurou o presidente do Centre Frédérique Bredin, "de forma incansable a excepcionalidade cultural e cinematográfica francesa fronte ao poder norteamericano".[5]
Carreira política
[editar | editar a fonte]En 2014 foi nomeada ministra de Cultura do presidente François Hollande[6] e dous anos máis tarde, ministra de Cultura de Francia, en substitución de Fleur Pellerin no goberno de Manuel Valls. Deixou o cargo en maio de 2017 coa vitoria de Emmanuel Macron nas presidenciais francesas e dedicouse a preparar a súa candidatura á dirección da UNESCO presentada o 15 de marzo.[7]
Despois de enfrontarse a 8 candidatos[7] o 13 de outubro de 2017, Azoulay gañou a votación para substituír a búlgara Irina Bokova realizada polo consello executivo da UNESCO por dous votos (30-28) ao seu rival, o qatarí Hamad ben Abdelaziz al-Kaouari. Considera a organización —como repetiu con frecuencia durante a súa campaña— "a conciencia das Nacións Unidas". O 10 de novembro foi nomeada para o cargo pola Conferencia Xeral da UNESCO.[1]
Militancia e posicionamentos
[editar | editar a fonte]Politicamente defínese como unha persoa de esquerdas.[3] Explicou que participou nas manifestacións contra o proxecto Devaquet de 1986, contra o plan Juppé de 1995 e contra a presenza de Jean-Marie Le Pen na segunda volta das presidenciais de 2002.[3] Como estudante involucrouse no movemento antifascista. Preguntada polos seus modelos, cita a Simone Veil e Jean Zay.[8]
Vida persoal
[editar | editar a fonte]Está casada con François-Xavier Labarraque, presidente da empresa Garum Conseil, e ten dous fillos.[5]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 "Audrey Azoulay nombrada Directora General de la UNESCO" (en castelán). Consultado o 19 de novembro de 2017.
- ↑ https://plus.google.com/+UNESCO (2017-11-24). "Directora General, Audrey Azoulay" (en inglés). Consultado o 2022-08-02.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 "Audrey Azoulay : "A l'ENA, j'ai découvert l'antisémitisme vieille France"" (en francés). Consultado o 21 de outubro de 2017.
- ↑ "La francesa Audrey Azoulay elegida nueva directora general de la Unesco - France 24". France 24 (en castelán). 13 de outubro de 2017. Consultado o 20 de outubro de 2017.
- ↑ 5,0 5,1 S. Ruíz, Adolfo (21 de outubro de 2017). "La hija del diálogo que ocupa el cargo más alto de la Unesco". La Vanguardia. Suplemento Quién (en castelán). p. 5.
- ↑ "Audrey Azoulay la botte secrète de François Hollande". Closermag.fr (en francés). 12 de febrero de 2016. Consultado o 21 de outubro de 2017.
- ↑ 7,0 7,1 Guerrin, Michel (31 de marzo de 2017). "« Azoulay a ses chances à l’Unesco »". Le Monde.fr (en francés). ISSN 1950-6244. Consultado o 21 de outubro de 2017.
- ↑ "Audrey Azoulay : "Une femme ne devrait jamais se sentir coupable parce qu’elle travaille"". Madame Figaro (en francés). Consultado o 21 de outubro de 2017.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Audrey Azoulay |