Carriacou

Carriacou
Localización
	12°28′00″N 61°27′00″O / 12.466667, -61.45
Entidade territorial administrativa	Carriacou e Petite Martinique (pt)
Poboación
Poboación	6.000 (176,47 hab./km²)
Xeografía
Parte de	Illas Granadinas
Superficie	34 km²
Medición	5 () × 11 () km ;
Bañado por	Mar Caribe
Altitude	291,4 m
Identificador descritivo
Fuso horario	UTC−04:00

A Illa de Carriacou é unha illa dependente de Granada situada no sueste do mar Caribe. Os asentamentos máis grandes da illa son Hillsborough, L'Esterre, Argyle, Dumfries, Grand Bay, Meldrum e L'Appelle. Está separada de San Vicente e as Granadinas no norte pola Canle de Martinica. É unha das Illas de Barlovento. A súa superficie é de 34 km².

Goberno

Carriacou é unha dependencia de Granada e parte da circunscrición Carriacou e Petite Martinique.

Xeografía

Carriacou é a illa máis grande das Granadinas de Granada. Tamén é a illa máis grande das Illas Granadinas (FV) e Granadinas de Granada. Atópase situado a unha latitud de 12° 28'N, lonxitude 61° 27'W.

Datos

Carriacou é o fogar de 8.000 persoas. A cidade capital é Hillsborough, o único pobo ou cidade da illa. O resto dos asentamentos da illa son aldeas moi pequenas. Hai máis de 100 tendas de ron en Carriacou. Carriacou é o fogar de Herbert Blaize Augusto, o fundador do GNP (Grenada National Party) e ex Primeiro Ministro de Granada. Carriacou é un destino popular de vacacións para os granadinos, praias dignas de mención en Carriacou inclúen Praia Paradise e Anse La Roche. Bailes, europeos (ingleses ou franceses), como a contradanza seguen sendo populares hoxe na illa. O baile Big Drum é o baile máis popular na illa e bailase en ocasións especiais. Carriacou ten fama de ser a illa máis amable, máis saudable e máis segura do Caribe.

Historia

Vista da cidade e o embarcadoiro de Hillsborough

Entre 500-1000, amerindios chegaron a Carriacou. Os primeiros colonos, os amerindios, chamárona Carriacou Kayryouacou (en que idioma?)^{[Cómpre referencia]}, que significa "a terra dos arrecifes."

En 1656, Jean-Baptiste Du Tertre, un pescador de tartarugas que viven en Guadalupe, visitou Carriacou. Foi a primeira persoa francés/europeo rexistrado en visitar a illa. Foi colonizada por primeira vez polos franceses entre os recentemente chegados europeos.

En 1720, Bartholomew Roberts capturou unha nave francesa preto de Carriacou e requisouna, cambioulle o nome a Royal Fortune.

En 1750, levouse a cabo o primeiro censo da illa. Rexistráronse 199 persoas (92 brancos, 92 negros e 15 mulatos, as persoas de ascendencia africana eran escravos na súa maioría) que vivían en Carriacou.

En 1763 cerca do final da Guerra dos Sete Anos, Carriacou foi cedida con Granada polos franceses aos británicos logo da súa derrota na guerra. Ademais, os británicos capturaran a veciña Granada. En 1776, a poboación da illa era de 3.239 habitantes (86 brancos e 3.153 escravos), sen contar os negros libres e os mulatos libres ou a xente de cor. En 1791, Gun Point (Rapid Point), que fora unha división das Granadinas, converteuse en fronteira. O Punto pertencía a San Vicente e o resto de Carriacou pertencía a Granada.

Limas e os produtos cítricos foron as principais exportacións durante o século XVIII.

A historia colonial

O 27 de setembro de 1650, Jacques du Parquet comprou Granada á Compagnie des Îles de l'Amérique, cando disolveuse, polo equivalente de 1160 £. En 1657, Jacques du Parquet vendeu Granada ao conde de Cerrillac polo equivalente de 1890 £. En 1664, o rei Lois XIV comprou as illas aos propietarios independentes e fundoua a Compañía Francesa das Indias Occidentais^[1] En 1674 a compañía disolveuse. A propiedade pasou a Granada, que se converteu nunha colonia francesa.^[1]

Carriacou era colonia francesa en 1762. Logo da derrota francesa na Guerra dos Sete Anos, cedeu os seus territorios a Gran Bretaña. A illa foi parte da colonia británica desde 1763 ata 1779 e desde 1783 ata 1974. Formou parte da colonia francesa de Granada de 1779-1783. É unha dependencia de Granada desde 1974.

O 1 de novembro de 1983 en ocasión da Operación Furia Urxente, dúas compañías da 22º Unidade Anfibia dos Marines fixo un desembarco combinado por mar e helicóptero en Carriacou. Os dezanove soldados que defendían a illa de Grenada rendéronse sen loitar. Esta foi a última acción militar da campaña.^[2]

Panorama

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 Steele, page 54
↑ Kreisher, Otto (October 2003). "Operation URGENT FURY - Grenada". Marine Corps Association and Foundation. Arquivado dende o orixinal o 19 de abril de 2016. Consultado o 28 de abril de 2016.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Este artigo sobre xeografía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[steele54-1] 1,0 ^1,1 Steele, page 54

[2] Kreisher, Otto (October 2003). "Operation URGENT FURY - Grenada". Marine Corps Association and Foundation. Arquivado dende o orixinal o 19 de abril de 2016. Consultado o 28 de abril de 2016.

[1]

[2]