Crisocola
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde maio de 2017.) |
| Crisocola | |
|---|---|
 Crisocola coa súa típica cor verde | |
| Fórmula química | CuSiO3·2H2O |
| Clase | Silicatos |
| Subclase | Filosilicatos |
| Sistema cristalino | Monoclínico |
| Cor | Verde e azul |
| Brillo | De vítreo a graxo |
| Dureza | 2-4 |
| Fractura | Concoidea |
| Exfoliación | Moi imperfecta |
| Raia | Branca verdosa |
| Densidade | 2-2,2 g/cm3 |
A crisocola é un mineral da clase dos silicatos de fórmula química CuSiO3·2H2O (fórmula química variable segundo as condicións de crecemento; en ocasións pode presentar aluminio na súa composición) e que cristaliza no sistema monoclínico.
Aspecto
[editar | editar a fonte]De cor verde, a crisocola rara vez preséntase na súa forma cristalina. Faino en forma de agregados amorfos e esqueletiformes, acios, masas de pouco espesor e costras.
Lugares onde se atopa
[editar | editar a fonte]A crisocola atópase a miúdo en asociación coa malaquita. Tamén pódese atopar crisocola en xacementos de azurita, cuprita e limonita. É pois, un mineral típico das zonas de oxidación.
Usos da crisocola
[editar | editar a fonte]A crisocola é utilizada como pedra ornamental e é moi valorada polos coleccionistas.
Outros silicatos
[editar | editar a fonte]A olivina, o cuarzo, o feldespato e as micas son outros silicatos a ter en conta.
