Eduard Khil

Eduard Khil
	;
Nome orixinal	(ru) Эдуард Анатольевич Хиль
Biografía
Nacemento	4 de setembro de 1934 ; Smolensk, Rusia
Morte	4 de xuño de 2012 (77 anos); San Petersburgo, Rusia
Causa da morte	ictus
Lugar de sepultura	cemiterio Smolensky
Datos persoais
País de nacionalidade	Unión Soviética ; Rusia
Relixión	Igrexa ortodoxa
Educación	Conservatório de São Petersburgo (pt) (–1960); Q16678507
Actividade
Ocupación	cantante
Período de actividade	1955 -
Empregador	Petersburg-concert (en)
Xénero artístico	Música pop e estrada (pt)
Lingua	Lingua rusa
Tesitura	Barítono e tenor ; ;
Instrumento	Voz
	Premios (26 de novembro de 2011) Premio Gramófono de Ouro; (13 de xuño de 2010) Steppenwolf Award (en) ; (4 de setembro de 2009) Orde por Servizos á Patria de cuarto grao; (1981) Orde da Amizade dos Pobos; (1976) Lenin Komsomol Prize (en) ; (1974) People's Artist of the RSFSR (en) ; (1971) Bandeira Vermella do Traballo; (1968) Artista de Honor da RSFSR ;
Páxina web	edhill.narod.ru

Eduard Anatolyevich Khil, en ruso Эдуард Анатольевич Хиль, nado en Smolensk o 4 de setembro de 1934 e finado en San Petersburgo o 4 de xuño de 2012, foi un barítono ruso. Foi nomeado Artista do pobo da URSS en 1974.

Traxectoria

Despois do seu retiro como cantante, Khil lentamente pasou ao anonimato. Con todo, en 2010 acadou son internacional ao devir famoso un vídeo musical seu de 1976, "Trololó", en YouTube, onde interpreta unha versión vocal da canción "Я очень рад, ведь я, наконец, возвращаюсь домой" ("Estou moi ledo, por fin regreso a casa").

Filmografía

Cheryomushki (Черёмушки) (1965).
Eduard Khil, documental dirixido por Marina Goldovskaya (1974).
Golubye goroda (Голубые города, "Cidades azuis"; concerto, música por Andrey Petrov) (1985).
Yatinsotests (2004).

Véxase tamén

Ligazóns externas

Entrevista con Khil (en ruso)
Sitio do vídeo Trololó (en inglés)