Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Saltar ao contido

Léon Bakst

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaLéon Bakst

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(ru) Лейб-Хаим Израилевич Розенберг Editar o valor en Wikidata
27 de xaneiro de 1866 (Xuliano) Editar o valor en Wikidata
Hrodna, Belarús Editar o valor en Wikidata
Morte27 de decembro de 1924 Editar o valor en Wikidata (58 anos)
Rueil-Malmaison (Terceira República Francesa) Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaCemitério de Batignolles (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Outros nomesLéon Bakst Editar o valor en Wikidata
EducaciónAcademia Julian (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónpintor, escenógrafo, debuxante, diseñador de vestuario, deseñador, artista gráfico Editar o valor en Wikidata
Membro de
Xénero artísticoRetrato Editar o valor en Wikidata
ProfesoresJean-Léon Gérôme Editar o valor en Wikidata
AlumnosMarc Chagall Editar o valor en Wikidata
Familia
FillosAndré Bakst Editar o valor en Wikidata
Premios

Descrito pola fonteEnciclopedia Xudía de Brockhaus e Efron
Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Бакст Лев Самойлович)
1922 Encyclopædia Britannica (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
BNE: XX1179722 Discogs: 2234799 Find a Grave: 10342201 Editar o valor en Wikidata
Autorretrato de Léon Bakst

Lev Rosenberg, coñecido como Léon Bakst, nado en Hrodna en 1866 e finado en Rueil-Malmaison en 1924, foi un pintor escenógrafo ruso.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Naceu nunha familia xudía de clase media, estudou na Acadmia de Artes de San Petersburgo, ao tempo que traballaba como ilustrador de libros.

Con motivo da súa primeira exhibición (1889) utilizou o nome de Bakst baseado no apelido da familia da avoa materna, Baxter. Entre 1893 e 1897 viviu en París, á súa volta a Rusia formou parte do círculo de escritores e artistas formado por Sergei Diagilev e Alexandre Benois que daría orixe ao periódico Mir Iskusstvat (1899) e o movemento artístico que se agrupaba tras del, as ilustracións de Bakst para o xornal déronlle fama.

Dende comezos do século XX realiza retratos, pero sobre todo se dedica á escenografía, colaborando con Diagilev na montaxe de balets rusos.