Leira (agricultura)

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Leira.

Vincent van Gogh, Auvers, 1890

Leira en Bélxica polo verán

Na agricultura unha leira, un agro, unha veiga ou un campo, é un terreo de labranza, unha zona de cultivo. As estremas deste terreo son a miúdo marcadas por un valo, un derrego, un comareiro, un lindeiro, unha sebe ou valados de pedra.

Tipos

As leiras pódense dividir segundo a función nestes grupos principais:

Segundo a rega

• Leira de secaño.
• Leira de regadío.

Segundo o uso

• Veiga: Terreo baixo, amplo e fértil, xeralmente ás beiras dun río.
• Cortiña, eixado ou eirado, terreo próximo á casa de labranza, xeralmente valado e de pequenas dimensións, dedicado fundamentalmente ao cultivo de cereais, hortalizas ou patacas.
• Varcia ou varxa: Terreo chan e fértil situado nas marxes dun río, que é frecuentemente anegado por este.
• Eido: terreo cultivado, que pode estar entre as terras que rodean a casa ou non; moitas veces é a propia propiedade.
• Eirado ou airado, terreo de cultivo, polo xeral de pouca extensión e próximo á casa.
• Eixido ou enxido, terreo de pouca extensión contiguo á casa, onde polo xeral se cultivan hortalizas.
• Horta: terreo de pouca extensión onde se cultivan fundamentalmente verduras legumes e hortalizas e tamén nalgúns casos árbores froiteiras (pequeno tamaño).
• Pomar: terreo ou horta plantada de árbores froiteiras, especialmente de maceiras.
• Pasteiro: terreo cuberto de herba onde se leva o gando a pacer.
• Senra ou seara: campo labrado á parte, xeralmente con cereais.
• Coutada: terreo que se acouta para que medre o pasto, non é xeralmente cultivado.
• Touza ou touceira, terreo cerrado, con vexetación de árbores ou mato alto.
• Bouza ou poula, terreo inculto poboado de mato, como toxos, xestas, uces etc.
• Devesa, terreo extenso, poboado de árbores non moi mestas, normalmente valado ou cercado.