Monesterio

Monesterio
Localización
	38°05′15″N 6°16′28″O / 38.0875, -6.2744444444444
Estado	España
Comunidade autónoma	Estremadura
Provincia	Provincia de Badaxoz
Capital	Monesterio
Poboación
Poboación	4.254 (2023) (13,19 hab./km²)
Xeografía
Parte de	Q107553749
Superficie	322,4 km²
Altitude	755 m
Comparte fronteira con	Santa Olalla del Cala (pt) ; Puebla del Maestre (pt) ; Casas de Reina (pt) ; Fuente del Arco (pt) ; Cazalla de la Sierra ; Montemolín (pt) ; Calera de León (pt) ; Fuente de Cantos (pt) ; Cala ; El Real de la Jara
Organización política
• Alcalde	Antonio Garrote Ledesma (en)
Identificador descritivo
Código postal	06060
Fuso horario	UTC+01:00
Código INE	06085
Sitio web	monesterio.es

Monesterio é un concello español situado no sur da provincia de Badaxoz, en Estremadura, moi preto da fronteira con Andalucía. Pertence á comarca de Tentudía e ao partido xudicial de Zafra. Tiña en 2016 unha poboación de 4.292 habitantes.

Xeografía

Está situado na Serra de Tentudía, dominando o Porto das Marismas. Atópase nos contrafortes de Serra Morena, a unha altitude de entre 740 e 770 msnm, que establecen a división entre Estremadura e Andalucía, dominando o Porto das Marismas (760 m), porta de entrada desde Sevilla e paso natural da Vía da Prata.

Neste punto, onde culminan as chamadas Costas de Culebrín, cobrouse dereito de portazgo ata mediados do século XIX. Durante varios séculos foi unha Encomenda da Orde de Santiago.

Historia

Nos seus arredores significativos vestixios da cultura megalítica, tales como dólmenes e restos de antigos asentamentos. Posteriormente, o núcleo monesteriense debeu formar parte do que hoxe se denomina a Beturia Céltica, un amplo territorio ao sur de Badaxoz. Atópase xunto ao Porto das Marismas, punto crítico das comunicacións entre o norte e o sur da Península polo que se canaliza un dos máis importantes itinerarios históricos da antigüidade: a Vía da Prata, e no que aínda o século pasado cobrábase dereito de portazgo.

Con antecedente no enclave romano de Curiga constitúe, pois, a porta de entrada en Estremadura polo sur desde as épocas máis remotas. A orixe da poboación actual atópase nunha fundación templaria, ata que no século XVI foi proclamada por Filipe II como Aldea de Señorío.

Á caída do Antigo Réxime a localidade, entón coñecida como Monasterio, constitúese en municipio constitucional na rexión de Estremadura. Desde 1834 quedou integrado no Partido xudicial de Fuente de Cantos.^[1]No censo de 1842 tiña 324 fogares e 1260 veciños.^[2] O seu cemiterio, situado na parte máis alta da vila, construíuse cara a 1814. Ata 1873 pertenceu á diocese do Priorado de San Marcos de León, data a partir da cal pasou á xurisdición da diocese de Badaxoz.

A súa vantaxosa situación a metade de camiño entre Sevilla, Badaxoz e Mérida, impulsou de maneira extraordinaria o exercicio da arriería por parte dos seus habitantes, sendo esta actividade sobresaínte na economía local, ademais da agricultura e a gandería.

Lugares de interese

Igrexa parroquial de San Pedro, do século XVIII aínda que reconstruída na década de 1940. Posúe unha cruz procesional do século XVIII.
Ermida da Virxe de Tentudía, construída a mediados do século XX.
Castelo das Torres, casa forte da baixa Idade Media situada nas aforas do concello.