Owain Glyndŵr
  | |
| Nome orixinal | (cy) Owain ap Gruffydd |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 1359 (Gregoriano) Castelo de Dolwyddelan, Reino Unido (pt)  |
| Morte | c. 1415 (55/56 anos) Principado de Gales, Reino Unido |
| Relixión | Cristianismo |
| Actividade | |
| Ocupación | militar, terratenente, administrador |
| Carreira militar | |
| Rango militar | soldado |
| Outro | |
| Título | Príncipe de Gales |
| Familia | House of Mathrafal (en) |
| Cónxuxe | Margaret Hanmer (1380 (Gregoriano)–) |
| Fillos | Gwenllian ferch Owain Glyndŵr, Maredudd ab Owain Glyndŵr, Catarina Glendower, Alys ferch Owain Glyndŵr, Janet Glendower, Gruffudd ab Owain Glyndŵr, Ieuan ab Owain Glyndŵr |
| Pais | Gruffudd Fychan II e Elen ferch Thomas ap Llywelyn ab Owain ap Maredudd |
| Irmáns | Tudur ap Gruffudd Lowri ferch Gruffudd Fychan |
 | |
| Descrito pola fonte | Dictionary of National Biography Obálky knih,  The Nuttall Encyclopædia >>>:Glendower, Owen |
  | |
Owain Glyndŵr (ˈoʊain ɡlɨ̞nˈduːr) ou Owain Glyn Dŵr, nado c. 1349 ou 1359 e finado c. 1415, foi un gobernante galés e o derradeiro nativo en ter o título de Príncipe de Gales (Tywysog Cymru). Instigou unha forte pero non exitosa revolta contra o dominio do Reino de Inglaterra sobre Gales.[1]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Glyndŵr era descendente dos Príncipes de Powys a través do seu pai Gruffudd Fychan II, herdeiro Tywysog de Powys Fadog e Señor de Glyndyfrdwy, e de Deheubarth a través da súa nai Elen ferch Tomas ap Llywelyn. O 16 de setembro de 1400, Glyndŵr instigou Revolta galesa contra o goberno de Henrique IV de Inglaterra. O alzamento foi exitoso ó comezo, e axiña gañou o control de grandes áreas de Gales, pero sufriu por mor da falta de artillaría, que facía que capturar fortificacións fose moi difícil, e de barcos, que facía a súa liña costeira vulnerable. A revolta foi subxugada debido ós recursos superiores dos ingleses. Glyndŵr foi illado no seu último reduto en 1409, pero evitou ser capturado. O último avistamento documentado del data do ano 1412. Rexeitou por dúas veces as ofertas de perdón do seu inimigo militar, o novo rei Henrique V de Inglaterra, e malia as grandes recompensas ofrecidas, Glyndŵr nunca foi traizoado. A súa morte foi gravado por un ex-seguidor seu no ano 1415.
Notas
[editar | editar a fonte]Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Owain Glyndŵr |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- J.E. Lloyd, Owen Glendower, 1931 classic.
- R. Rees Davies, The Revolt of Owain Glyn Dŵr (1995) Oxford University Press ISBN 0-19-285336-8
- Geoffrey Hodge, Owain Glyn Dwr: The War of Independence in the Welsh Borders (1995) Logaston Press ISBN 1-873827-24-5
- Burke's Peerage & Baronetage, 106th Edition, Charles Mosley Editor-in-Chief, 1999. pp. 714, 1295
- Jon Latimer, Deception in War, (2001), John Murray, pp. 12–13.
- A. G. Bradley, Owen Glyndwr and the Last Struggle for Welsh Independence. (1901) G. P. PUTNAM’S SONS
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Sociedade Owain Glyndŵr (en inglés)
- Cefn Caer (en inglés) e (en galés)
