Prefab Sprout
| Prefab Sprout | |
|---|---|
| Orixe | County Durham, Inglaterra  |
| Período | 1978 - presente |
| Xénero(s) | pop rock, New Wave |
| Selo(s) discográfico(s) | Kitchenware, EMI Liberty, Epic |
| Membros | Paddy McAloon Martin McAloon |
| Antigos membros | Wendy Smith Fiona Attwood Neil Conti Michael Salmon Graham Lant |
| Na rede | |
| http://www.prefabsprout.com | |
            | |
Prefab Sprout é unha banda de pop-rock británica que se formou en Durham, a finais da década dos setenta, cos irmáns Paddy e Martin McAlloon, quen recrutaron ao batería Neil Conti, para iniciar un grupo musical. Posteriormente integrouse Wendy Smith, quen formaba parte dun grupo de seguidoras da banda e co tempo logrou ser baixista e cantar coros. A súa actividade esténdese ata 2001, data en que publicaron o seu último disco "The gunman and other stories". En 2004 desapareceu a web oficial da banda.
Biografía
[editar | editar a fonte]Prefab Sprout foi un dos grupos con mellores comentarios da prensa musical, pero non así polo público, quen os consideraron demasiado avant garde, debido á profundidade das letras nas composicións de Paddy.
Coñecidos popularmente como The Sprouts, ao principio da súa carreira foron catalogados como un grupo identificado coa vida en cidades pequenas do Reino Unido e a cultura inglesa. Posteriormente Paddy McAlloon, líder do grupo, dedicou algúns temas máis universais para lograr repercusión en Estados Unidos. Cancións como "The King Of Rock And Roll" -dedicada a Elvis Presley- ou "Cars And Girls" -a Bruce Springsteen- son dous exemplos.
Desde finais da década dos noventa Paddy McAlloon presentou un problema de saúde que lle afectou directamente á vista, polo que o traballo da banda foi en descenso. Durante a xira de 2001 con motivo da presentación do seu disco "The Gunman and Other Stories", el mesmo confirmou a súa estraña enfermidade, o que motivou a que o grupo retirárase dos escenarios.
Polo estilo elegante e sofisticado da súa produción discográfica, parte da prensa musical do Reino Unido engloba a Prefab Sprout baixo a etiqueta de Sofistipop. Unha rara definición do pop inglés que engloba agrupacións como Swing Out Sister, The Blue Nile, The Blow Monkeys, Chinesa Crise, Aztec Camera, Cocteau Twins, Dream Academy, Steely Dan, Johnny Hates Jazz, Heaven 17, XTC ou Everything But The Girl.
Discografía
[editar | editar a fonte]Swoon, 1984
[editar | editar a fonte]O seu primeiro disco de longa duración obtivo boas críticas por parte da prensa, pero resultou algo “pesado” para o público xeral. O álbum contiña a canción Cruel, que non tivo o éxito esperado, aínda que Dont Sing, o seu segundo single alzouse entre os favoritos nas listas de vendas.
Steve McQueen, 1985
[editar | editar a fonte]A repercusión de Steve McQueen foi máis ampla, alcanzando en Reino Unido a posición 21 nas listas de vendas. En Estados Unidos este disco titúlase "Two Wheels Good" por unha demanda legal do actor Steve McQueen que, por outra banda, deulle ao grupo moita máis presenza nos medios. Producido por Thomas Dolby, entre as cancións figuran algúns dos éxitos -aínda que ningún alcanzou o número 1- máis coñecidos de Prefab Sprout: When Love Breaks Down, Goodbye Lucille Non1, Bonnie e Apetite. En 2005, 20 anos despois reeditouse remasterizado e en acústico este disco. Ao parecer Paddy tardou mais de 6 meses no estudio de gravación convertendo as versións en acústicas. Segundo o enxeñeiro, tardouse menos tempo en gravar o disco orixinal de 1985. Cun certo éxito no mercado, McAlloon converteuse nun afamado compositor, polo que comezou a traballar con grandes personalidades do medio. Nunhas declaracións afirmou que el era o mellor compositor que dera Inglaterra e ser moito máis importante que o propio John Lennon. Esta declaración tróuxolle críticas que deron ao traste co apoio dos medios, aínda que tempo despois o mesmo Paddy desculpouse.
From Langley Park to Memphis, 1988
[editar | editar a fonte]Foi o primeiro intento por entrar de cheo ao mercado estadounidense xa que contiña temas como The King Of Rock & Roll e Cars and Girls, os cales déronlle boa acollida pero non o éxito que seguían esperando. McAlloon non entendía o porqué da negativa do público, pero non deixou de intentar conquistalos.
Protest Songs, 1989
[editar | editar a fonte]Catalogado como a protosecuela de From Langley Park to Memphis, Protest Songs foi un disco que se realizou tras a xira de Steve McQueen en 1985. Debido á popularidade da canción When love breaks down, e por presións da discográfica, atrasouse o seu lanzamento case 3 anos. A canción máis popular foi A life of surprises (que daría título a un disco recompilatorio da banda).
Jordan: The Comeback, 1990
[editar | editar a fonte]Coa produción de Thomas Dolby, Jordan: the comeback é un amplo disco xa que consta de 19 cancións e está dividido en catro temáticas: cancións pop (1 a 5), cancións tipo Elvis (6 a 9), cancións pop-medley (10 a 14) e baladas (15 a 19). Contén composicións dedicadas a Patti Smith, facendo del un dos discos máis aclamados polos fans da banda.
A life of surprises, 1992
[editar | editar a fonte]Primeiro recompilatorio da banda, logrou o terceiro posto nas listas de vendas e foi o disco máis popular de Prefab Sprout. 16 cancións que resumen a primeira parte da súa traxectoria, momento a partir do cal algúns fundadores de Prefab Sprout desvinculáronse do proxecto.
Andromeda Heights, 1997
[editar | editar a fonte]Disco de concepción temática, as 12 cancións de Andromeda Heights céntranse no amor e o espazo (chiscádelas ao cosmonauta ruso Iuri Gagarin incluídos). Neil Conti e Wendy Smith, membros históricos de Prefab Sprout, non participaron na confección deste disco.
38 carat collection, 1999
[editar | editar a fonte]Segundo recompilatorio da banda, neste caso foi un dobre disco coas 38 cancións máis representativas da banda británica. O son remasterizouse e confeccionáronse novas versións para os fans máis veteranos. Ata rescatou a primeira gravación oficial da banda Lions in my own garden.
The gunman and other stories, 2001
[editar | editar a fonte]Última gravación oficial da banda, as súas 10 cancións viran sobre a vida no Oeste dos Estados Unidos e, xa que logo, afástase do estilo musical de pop contemporáneo. Empregando multitude de instrumentos da música country como o banjo e cunha produción pouco sofisticada e moi natural, as cancións máis coñecidas foron Cowboy dreams, The gunman e Blue roses.
Discografía
[editar | editar a fonte]- Swoon (1984)
- Steve McQueen (1985) (editado nos Estados Unidos co nome Two Wheels Good)
- From Langley Park to Memphis (1988)
- Protest Songs (1989; inspelad 1985)
- Jordan: The Comeback (1990)
- A Life Of Surprises - The Best of Prefab Sprout (1992)
- Andromeda Heights (1997)
- 38 Carat Collection (1999)
- The Gunman and Other Stories (2001)
- Steve McQueen (2007) (remasterizado e cun segundo disco en acustico gravado por McAloon no 2005)
- Let's Change the World with Music (2009)
