Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Saltar ao contido

Teobaldo I de Bar

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaTeobaldo I de Bar

Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(fr) Thiébaut Ier de Bar Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento1158 Editar o valor en Wikidata
Morte13 de febreiro de 1214 Editar o valor en Wikidata (55/56 anos)
valor descoñecido Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfeudatario Editar o valor en Wikidata
Outro
TítuloCount of Bar (en) Traducir (1190–1214) Editar o valor en Wikidata
FamiliaHouse of Scarpone (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
CónxuxeErmesenda, Condessa do Luxemburgo (1197 (Gregoriano)–)
Ermesinde of Bar-sur-Seine
Laurette of Loon Editar o valor en Wikidata
FillosMargarida de Bar
 () Ermesenda, Condessa do Luxemburgo
Agnes of Bar
 () Ermesinde of Bar-sur-Seine
Agnes of Bar
 () Laurette of Loon
Henrique II de Bar
 () Ermesinde of Bar-sur-Seine
Marguerite of Bar
 () Ermesinde of Bar-sur-Seine
Elisabeth de Bar-Mousson
 () Ermesenda, Condessa do Luxemburgo Editar o valor en Wikidata
PaisRexinaldo II de Bar Editar o valor en Wikidata  e Inês de Blois Editar o valor en Wikidata
IrmánsHenry I, Count of Bar
Reginald of Bar Editar o valor en Wikidata

Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteDicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Editar o valor en Wikidata
WikiTree: Bar-le-Duc-18

Teobaldo I de Bar, nado ao redor de 1158 e finado o 13 de febreiro de 1214, foi conde de Bar de 1190 a 1214 e conde de Luxemburgo de 1197 a 1214. Era fillo de Reinaldo II de Bar e Inés de Champaña.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Segundo fillo do conde de Bar, pertenceu pola súa nai á liñaxe dos Teobaldos de Champaña, unha rama enfrontada co Ducado de Lorena a nivel local, e dentro do reino o centro dunha liga de oposición ao rei de Francia Filipe Augusto.

Recibiu en principio as os señoríos de Briey e Stenay no reino de Francia. Participa co seu irmán Henrique I na terceira cruzada e converteuse en Conde de Bar cando este morreu no asedio de San Xoán de Acre (1191).

De volta a Europa, dedícase a aumentar o seu poder territorial, polos seus parentescos e os seus matrimonios. O seu terceiro matrimonio, en 1197, permitiulle adquirir Luxemburgo. Atópase á fronte dun inmenso conxunto territorial entre Francia e o Sacro Imperio Romano Xermánico. Erixiuse en árbitro local e en 1202 o duque de Lorena Simón II asinou un tratado para garantir que se respectasen os seus últimos desexos en relación coa súa sucesión. A cambio, Teobaldo recibiu a soberanía feudal do condado de Vaudémont que lle cedeu o duque de Lorena.

En 1211, foi a Occitania para loitar contra os cátaros, pero desaprobou a cabalgada[1] de Simón IV de Montfort ao condado de Foix, e non o seguiu ata o Quercy, rompendo así a cruzada[2].

Morreu en 1214, pouco antes da batalla de Bouvines. O seu territorio dividiuse en dous, o Barrois e as súas dependencias pasaron ao seu fillo e Luxemburgo foi a Waleran IV de Limburgo, que casou coa súa viúva.

Devanceiros

[editar | editar a fonte]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
16. Luís de Montbéliard
 
 
 
 
 
 
 
8. Teodorico I de Montbéliard
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
17. Sofía de Bar
 
 
 
 
 
 
 
4. Reinaldo I de Bar
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
18. Guillerme I de Borgoña
 
 
 
 
 
 
 
9. Ermentruda de Borgoña
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
19. Estevaneta de Borgoña
 
 
 
 
 
 
 
2. Reinaldo II de Bar
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
20.
 
 
 
 
 
 
 
10. Xerardo I de Vaudémont
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
21.
 
 
 
 
 
 
 
5. Xisela de Vaudémont
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
22.
 
 
 
 
 
 
 
11. Edwiga de Dagsbourg
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
23.
 
 
 
 
 
 
 
1. Teobaldo I de Bar
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
24.
 
 
 
 
 
 
 
12. Estevo II de Blois
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
25.
 
 
 
 
 
 
 
6. Teobaldo IV de Blois
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
26.
 
 
 
 
 
 
 
13. Adela de Blois
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
27.
 
 
 
 
 
 
 
3. Inés de Champaña
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
28. Enxelberto I de Ístria
 
 
 
 
 
 
 
14. Enxelberto de Caríntia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
29. Edwiga de Saxonia
 
 
 
 
 
 
 
7. Matilde de Carintia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
30. Ulrico de Passau
 
 
 
 
 
 
 
15. Utta de Passau
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
31.
 
 
 
 
 
 

Matrimonios e fillos

[editar | editar a fonte]

Casou en primeiras nupcias en 1176 con Laureta de Loon (m. 1190), filla de Lois I, conde de Loon e de Rieneck, e de Inés de Metz, coa que tivo a:

Casou en segundas nupcias en 1189 con Isabel (1189 - 1211), filla de Guido de Brienne, conde de Bar-sur-Seine e Isabel de Chacenay, da cal tivo a:

O matrimonio foi anulado en 1195 e casou finalmente en terceiras nupcias en 1197 con Ermesinda I de Luxemburgo (1186-1247), condesa de Luxemburgo, filla de Henrique IV, conde de Luxemburgo e de Namur, e de Inés de Gueldre. Tiveron a:

  • Reinaldo, señor de Briey, morto antes de 1214.
  • unha filla, morta en 1214.
  • Isabel (m. 1262), casada con Waleran de Limburgo (m. 1242), señor de Monschau.
  • Margarida, casada con Hugo III († 1243), conde de Vaudémont, e despois con Henrique de Blois, que foi o rexente do condado de Vaudémont.
  1. Unha cabalgada é unha expedición destinada a inflixir un máximo de estragos para debilitar economicamente o seu adversario.
  2. Georges Bordonove, La Tragédie Cathare, París, Pygmalion – Gérard Watelet, col. « Les Grandes Heures de l’Histoire de France », 1991

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]