amargo

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués amargo, do latín amārus, do protoindoeuropeo *om (amargo, cru).

• Pronuncia: /aˈmaɾɣo̝/ (AFI)

Adxectivo

amargo (ms: amargo; mpl: amargos; fs: amarga; fpl: amargas)

1. Que produce un dos sabores elementais, propio dos alcaloides e as máis das veces desagradábel, producido pola proteína gustducina.
2. (Figurado) Que provoca dor, desagrado, tristeza ou aflición.

Traducións

• Castelán: amargo ^(es)
• Inglés: bitter ^(en)
• Albanés: hidhur ^(sq)
• Árabe: مر ^(ar) (murr)
• Armenio: դառն ^(hy), կծու ^(hy), մռու ^(hy)
• Arromanés: amar ^(rup)
• Asturiano: amargu ^(ast)
• Azarí: acı ^(az)
• Bielorruso: го́ркі ^(be)
• Búlgaro: горчив ^(bg)
• Birmano: ခါး ^(my)
• Catalán: amarg ^(ca)
• Chamicuro: pshawa ^(ccc)
• Chinés: 苦澀 ^(cmn), 苦涩 ^(cmn) (kǔsè), 苦 ^(cmn) (kǔ)
• Checo: hořký ^(cs)
• Dálmata: amur ^(dlm)
• Danés: bitter ^(da)
• Neerlandés: bitter ^(nl)
• Esperanto: amara ^(eo)
• Estoniano: mõru ^(et), kibe ^(et)
• Ewe: veve ^(ee)
• Feroés: beiskur ^(fo)
• Fixiano: qona ^(fj)
• Finés: kitkerä ^(fi), karvas ^(fi)
• Francés: amer ^(fr)
• Friulano: amar ^(fur), amâr ^(fur)
• Xeorxiano: მწარე ^(ka)
• Alemán: bitter ^(de)
• Grego: πικρός ^(el)
• Guaraní: ro ^(gn)
• Hebreo: מר ^(he) (már), מרה ^(he) (mará), מריר ^(he) (marír), מרירה ^(he) (merirá)
• Hindi: कड़वा ^(hi) (kaṛvā)
• Húngaro: keserű ^(hu)
• Islandés: beiskur ^(is)
• Interlingua: amar ^(ia)
• Irlandés: searbh ^(ga), goirt ^(ga)
• Italiano: amaro ^(it), amara ^(it)
• Xaponés: 苦い ^(ja) (にがい, nigai)
• Jèrriais: amé ^(roa-jer)
• Casaco: ащы ^(kk)
• Coreano: 쓰다 ^(ko)
• Kurdo: تاڵ ^(ku)
• Kirguiz: ачуу ^(ky), кайгылуу ^(ky), оор ^(ky), катуу ^(ky), каардуу ^(ky), катаң ^(ky), катаал ^(ky), күчтүү ^(ky), курч ^(ky), муңдуу ^(ky), муңайынкы ^(ky), капалуу ^(ky), ачууланган ^(ky), ачуусу келген ^(ky), жинденген ^(ky), жагымсыз ^(ky)
• Latgalio: ryugts ^(ltg)
• Latín: amarus ^(la)
• Letón: rūgts ^(lv), sīvs ^(lv), sūrs ^(lv)
• Lituano: kartus ^(lt)
• Baixo alemán: bitter ^(nds)
• Macedonio: горчлив ^(mk)
• Marathi: कडू ^(mr) (kadū)
• Noruegués: bitter ^(no)
• Occitano: amar ^(oc)
• Antigo eslavo: горькъ ^(cu)
• Persa: تلخ ^(fa) (talx)
• Polaco: gorzki ^(pl)
• Portugués: amargo ^(pt)
• Romanés: amar ^(ro)
• Ruso: го́рький ^(ru)
• Sardo campidanés: amargu ^(sro)
• Sardo galurés: ràncicu ^(sdn)
• Sardo logudorés: rànzigu ^(src), rànchiu ^(src)
• Sassarés: rànzigu ^(sdc)
• Serbocroata: горак ^(sh), грк ^(sh), трпак ^(sh), опор ^(sh), gorak ^(sh), grk ^(sh), trpak ^(sh), opor ^(sh)
• Eslovaco: horký ^(sk)
• Esloveno: grenak ^(sl)
• Baixo sorabo: górki ^(dsb)
• Alto sorabo: hórki ^(hsb), jěrki ^(hsb)
• Sueco: bitter ^(sv), besk ^(sv)
• Tagalo: mapait ^(tl)
• Telugú: చేదు ^(te)
• Tailandés: ขม ^(th) (kŏm)
• Tongano: kava ^(to)
• Turco: acı ^(tr), keskin ^(tr), acılı ^(tr), yakıcı ^(tr), sert ^(tr), şiddetli ^(tr), iliklere işleyen ^(tr)
• Turcomán: ajy ^(tk)
• Ucraíno: гі́ркий ^(uk)
• Urdú: کڑوا ^(ur) (kaṛvā)
• Usbeco: achchiq ^(uz)
• Vietnamita: đắng ^(vi)
• Galés: chwerw ^(cy)

Castelán

• Etimoloxía: do latín amārus, do protoindoeuropeo *om (amargo, cru).

Adxectivo

amargo (ms: amargo; mpl: amargos; fs: amarga; fpl: amargas)

1. Amargo.
2. (Figurado) Amargo.

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués amargo, do latín amārus, do protoindoeuropeo *om (amargo, cru).

Adxectivo

amargo (ms: amargo; mpl: amargos; fs: amarga; fpl: amargas)

1. Amargo.
2. (Figurado) Amargo.