callar

Galego

• Etimoloxía: do latín coagulāre.

• Pronuncia: /kaˈʎaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

callar

1. Facer que se solidifique un líquido, como o leite ou o sangue.
   • Sinónimos: coagular.
   • Exemplo: Distintas herbas teñen a capacidade de callar o leite, como o cardo, Cynara cardunculus, ou o galio, Galium verum.
     
     
   • Termos relacionados: callo, calleira, calleiro.

Verbo intransitivo

1. Solidificarse un líquido, como o leite ou o sangue.
   • Exemplo: Despois de botarlle o presoiro tes que deixalo preto do lume unha media hora ata que calle.
     
     
2. (Figurado) Manterse a neve sobre o chan sen derreterse.
   • Exemplo: Estivo nevando toda a mañá, pero non chegou a callar.
     
     
3. (Figurado) Facerse realidade un proxecto.
4. (Figurado) Ser aceptada unha idea ou unha teoría.
   • Exemplo: Tivo que insistir moito para conseguir que callase a súa idea entre os seus colegas do hospital.
     
     

Traducións

• Castelán: cuajar ^(es)
• Inglés: curdle ^(en), solidify ^(en), coagulate ^(en)
• Portugués: coalhar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	callar
Xerundio	callando
Participio	callado, callada, callados, calladas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	callo	callas	calla	callamos	callades	callan
	Copretérito	callaba	callabas	callaba	callabamos	callabades	callaban
	Pretérito	callei	callaches	callou	callamos	callastes	callaron
	Antepretérito	callara	callaras	callara	callaramos	callarades	callaran
	Futuro	callarei	callarás	callará	callaremos	callaredes	callarán
	Pospretérito	callaría	callarías	callaría	callariamos	callariades	callarían
Modo Subxuntivo	Presente	calle	calles	calle	callemos	calledes	callen
	Pretérito	callase	callases	callase	callásemos	callásedes	callasen
	Futuro	callar	callares	callar	callarmos	callardes	callaren
Modo Imperativo	Afirmativo		calla	calle1	callemos	callade	callen1
	Negativo		calles	calle1	callemos	calledes	callen1
Infinitivo conxugado		callar	callares	callar	callarmos	callardes	callaren

1 Vostede(s)

Catalán

Verbo transitivo, intransitivo e pronominal

callar

1. Calar.

Castelán

Verbo transitivo, intransitivo e pronominal

callar

1. Calar.