disciplina

Galego

• Etimoloxía: do latín disciplīna.

• Pronuncia: /ðis.θi.'pli.na̯/ ou /ðis.si.'pli.na̯/ (AFI)

Substantivo feminino

disciplina
(sg: disciplina; pl: disciplinas)

1. Instrución física, mental ou moral.
   • Exemplo: No meu colexio educáronme nunha disciplina moi ríxida.
     
     .
2. Conxunto de regras ou normas que rexen a conduta dunha persoa ou dunha colectividade.
   • Exemplo: Os seminaristas están sometidos á disciplina marcada polo reitor do seminario.
     
     .
3. Cada unha das materias que se ensinan nun centro educativo dentro do plan de estudos.
   • Exemplo: As disciplinas científicas son as miñas favoroitas
     
     .
4. (Figurado) Malleira.
   • Exemplo: O rapaz levou unha boa disciplina de paus do enfurecido mestre.
     
     .

Substantivo feminino plural

disciplinas

1. Instrumento formado por varias cordas ou láminas de coiro que se usaba para flaxelar ou flaxelarse.
   • Exemplo: Aquel frade todas as noites rompía o lombo coas súas disciplinas.
     
     .

Antónimos

indisciplina

Termos relacionados

disciplina de voto, disciplina eclesiástica

Traducións

• Castelán: disciplina ^(es)
• Catalán: disciplina ^(ca)
• Francés: discipline ^(fr)
• Inglés: discipline ^(en)
• Italiano: disciplina ^(it)
• Portugués: disciplina ^(pt)