mandíbula

Galego

• Etimoloxía: do latín mandibula.

• Pronuncia: /manˈdiβula̝/ (AFI)

Substantivo feminino

Mandíbula dun homínido

mandíbula (sg: mandíbula; pl: mandíbulas)

1. (Anatomía) Óso impar da cabeza, de forma de ferradura, que soporta os dentes inferiores.
   • Exemplo: Caeu contra o cemento e rompeu a mandíbula.
     
     
   • Sinónimos: maxilar inferior, queixada, queixal.
2. (Zooloxía) Cada unha das pezas que algúns invertebrados artrópodos teñen a ámbolos lados da boca e coas que atrapan as presas.
3. (Figurado) Cada unha das partes de certas ferramentas, como as tenaces.

Traducións

• Castelán: mandíbula ^(es).
• Francés: (1 e 2) mandibule ^(fr), (1) mâchoire inférieure ^(fr).