til

Galego

• Etimoloxía: Apócope do castelán tilde, derivado do latín titulus, 'título'.

• Pronuncia: /'til/ (AFI)

Substantivo masculino

til (sg: til; pl: tiles)

1. Signo ortográfico (~) que se pon enriba da letra ñ en castelán, no tagalo e noutras linguas de illas do Pacífico que foron colonias españolas e, nalgunhas linguas, como o portugués, enriba das vogais para marcar o seu carácter nasal.
   • Exemplo: No galego-portugués usábase o til, pero no galego moderno, non.