Lancelot
Lancelot, pisan i kao Launcelot, znan i kao Lancelot od jezera (francuski: Lancelot du Lac), je jedan od glavnih vitezova romantične legende o Kralju Arthuru, poznat kao zaljubljenik u Arthurovu kraljicu Guinevere i otac pravog viteza Sira Galahada.[1]
Lancelotovo ime prvi se put pojavilo u liku jednog od Arthurovih vitezova u poemi Chrétien de Troyesa - Érec et Énide iz 12. st., isti autor ga je kasnije pretvorio u heroja, prepričajući postojeću legendu o otmici Guinevere, koju spašava njen obožavatelj - vitez Lancelot. On je u sagu umetnuo i bajku o Lancelotovom odrastanju među jezerskim vilama, iz njemačke poeme Lanzelet.[1]
Ove su dvije teme tijekom 13. st. doživjele daljni razvoj, u velikom Opusu vulgata zvanom i Lancelotova proza. U tim pričama Lancelota, nakon smrti njegova oca, kralja Bana preuzima čarobnica Vivien, Gospa od jezera, koja ga je nakon odrastanja i otpravila na Arthurov dvorac. Njen brižni odgoj i obrazovanje, u kombinaciji s inspirativnom silinom njegove ljubavi prema Guinevere, pretvorilo ga je u idealnog viteza koji je postao model viteštva.[1]
U kasnijim poemema iz tog opusa, u kojima su vrline svjetovnog viteštva suprotstavljene dotadašnjim idealiziranim predožbama o vitezovima kojih za njihova junačka djela - pokreće platonska ljubav prema idealiziranoj gospi, pojavljuje se i Lancelotov sin Sir Galahad, kojeg je izrodio s Elaine, kćeri čuvara grala kralja Pelleasa, kao lik savršenog viteza. U njima se štoviše Lancelotova preljubnička ljubav prema kraljici opisuje kao uzrok propasti u potrazi za Svetim gralom, i krucijalni razlog koji je pokrenuo fatalni lanac događaja koji su doveli do raspada viteškog jedinstva Okruglog stola.[1]
Lancelot je bio glavni lik engleske srednjovjekovne romantike, krajem 14. st. Poema Smrt Arturova (Le Morte Darthur), govori o fatalnoj strasti Lancelota za časnu djevu Elaine i o tragičnom kraju Lancelotove ljubavi prema Guinevere.[1]
On je i centralni lik u proznom djelu Le Morte Darthur, Thomasa Malorya iz 15. st., u kom je poenta priče - Lancelotova rastrzanost između ljubavi prema Guineveri i njegove odanosti prema svom kralju koji dovodi do Arthurove tužne smrti i odlaska s ovoga svijeta.[1]
| ||||||||||||||