Novi Sad
swójske mjeno | Нови Сад, Novi Sad, Újvidék, Nový Sad | |
| ||
Wopon | ||
---|---|---|
| ||
Zakładne daty | ||
stat | Serbiska | |
awtonomna prowinca | Wojwodina | |
wobwod | Južna Bačka | |
wysokosć | 72 metrow n.m.hł. | |
přestrjeń | 702,7 km² | |
wobydlerstwo | 231.798 (2011) | |
hustosć zasydlenja | 329,9 wob./km² | |
póstowe čisło | 21000 | |
předwólba | (+381) 21 | |
webstrona | novisad.rs | |
Novi Sad (južnoserbsce-kyrilisce Нови Сад, madźarsce Újvidék, słowaksce Nový Sad) je druhe najwjetše město Serbiskeje a zdobom najwjetše město, stolica a kulturne srjedźišćo Wojwodiny.
Uniwersitne město z něhdźe 230.000 wobydlerjemi wobsteji z Noveho Sada samoho, ležaceho při sewjernym (lěwym) přibrjohu Dunaja a Petrovaradina z twjerdźiznu při južnym boku. Město, kotrež njesłušeše hač do lěta 1918 k Serbiskej, ale k Rakusko-Wuherskej, hraješe wažnu rólu při wuwiću serbiskeje narodneje kultury a mjenuje so tohodla tež Serbiski Athen. Wono je hač do dźensnišeho sydło Maticy srpskeje, jedneje z najstaršich kulturnych a wědomostnych institucijow serbiskeho ludu. Serbiske narodne dźiwadło je so 1861 w měsće załožiło. Tež najwjetši hudźbny festiwal Serbiskeje, EXIT, wotměje so w Novym Sadźe.
W lěće 2021 bě Novi Sad kulturna stolica Europy.
Wotkaz
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kulturne město Europy: 1985: Athen | 1986: Florenc | 1987: Amsterdam | 1988: Zapadny Berlin | 1989: Paris | 1990: Glasgow | 1991: Dublin | 1992: Madrid | 1993: Antwerpen | 1994: Lisabon | 1995: Luxemburg | 1996: Kopenhagen | 1997: Sołun | 1998: Stockholm
Kulturna stolica Europy: 1999: Weimar | 2000: Avignon, Bergen, Bologna, Brüssel, Helsinki, Krakow, Praha, Reykjavík, Santiago de Compostela | 2001: Porto, Rotterdam | 2002: Brügge, Salamanca | 2003: Graz | 2004: Genua, Lille | 2005: Cork | 2006: Patras | 2007: Sibiu, Luxemburg hromadźe z wulkoregionu | 2008: Liverpool, Stavanger | 2009: Linz, Vilnius | 2010: Istanbul, Pécs, Essen hromadźe z Poruhrskej | 2011: Tallinn, Turku | 2012: Guimarães, Maribor | 2013: Košice, Marseille | 2014: Riga, Umeå | 2015: Mons, Pilzeń | 2016: Wrócław, Donostia-San Sebastián | 2017: Aarhus, Pafos | 2018: Leeuwarden, Valletta | 2019: Matera, Plowdiw | 2020: Galway, Rijeka | 2021: Timișoara, Eleusis, Novi Sad | 2022: Kaunas, Esch an der Alzette | 2023: Veszprém | 2024: Tartu, Bad Ischl, Bodø | 2025: Kamjenica