Բոռ (ֆիլմ, 1955)
 ռուս.՝ Овод | |
|---|---|
| Երկիր | .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Ժանր | դրամա |
| Հիմք | Բոռը |
| Թվական | ապրիլի 12, 1955[1] |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Ալեքսանդր Ֆայնցիմեր |
| Սցենարի հեղինակ | Եվգենի Գաբրիլովիչ |
| Դերակատարներ | Օլեգ Ստրիժենով և Մարիաննա Ստրիժենովա |
| Օպերատոր | Անդրեյ Մոսկվին |
| Երաժշտություն | Դմիտրի Շոստակովիչ |
| Պատմվածքի վայր | Իտալիա |
| Կինոընկերություն | Լենֆիլմ |
| Տևողություն | 96 րոպե |
«Բոռ» (ռուս.՝ Овод), 1955 թվականի խորհրդային պատմական դրամա, նկարահանվել է Էթել Լիլիան Վոյնիչի համանուն վեպի հիման վրա, ռեժիսոր՝ Ալեքսանդր Ֆայնցիմմեր[2]։ 1955 թվականին ֆիլմը երրորդն է եղել Խորհրդային Միությունում, որն ունեցել է 39.16 միլիոն դիտող։
Կինոնկարը պատմում է հայրենիքի անկախության համար ավստրիացի զավթիչների դեմ իտալացի հայրենասերների ընդհատակյա պայքարի մասին։ Այս իրադարձությունների ֆոնին մի ողբերգական պատմություն է մաքուր սրտով և խանդավառ երիտասարդից լեգենդար և խուսափողական Բոռի՝ անգութ հեղափոխականի վերափոխվելու մասին։
Սյուժե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Երիտասարդ ուսանող Արթուր Բերտոնը հրաժեշտ է տալիս իր սիրելի ուսուցչին՝ քահանա Մոնտանելիին, որը Հռոմի պապի հրամանով մեկնում էր Հռոմ։ Արթուրը մասնակցում է «Երիտասարդ Իտալիա» կազմակերպության գործունեությանը։ Նա նախանձում էր կազմակերպության առաջնորդ Ջովանի Բոլլային, խանդում իր սիրելի Ջեմմային, որը ջերմ հարաբերություններ ուներ Բոլլայի հետ։ Արթուրը այս ամենը խոստովանում է քահանա հայր Կարդիին, որից հետո ժանդամները բոլոր հեղափոխականներին ձերբակալում են։ Բանտի բակում զբոսնելիս Արթուրը խոստովանում է Բոլլային, որը ինքը ժանդամներին պատմել է կազմակերպության մասին, և Բոլլան նրան դավաճան է անվանում։ Արթուրն ազատվում է և փորձում է կատարվածի մասին պատմել Ջեմմային, բայց Ջեմման ապտակում է Արթուրին և փախչում։ Վերադառնալով տուն՝ Արթուրը ավագ եղբորից՝ Բերտոնից իմանում է, որ իր իսկական հայրը Մոնտանելին է։ Արթուրը աշխարհը փլուզվում է, նա կոտրում է իր խաչելությունը և փախչում տնից։
Շատ տարիներ անց Հարավային Ամերիկայի հեղափոխական մարտերում խեղված Արթուրը վերադառնում է տուն։ Բոռ կեղծանունով նա միանում է հեղափոխականներին, որոնք զինված պայքար էին մղում Իտալիայում ավստրիացի զավթիչներին դեմ։ Հեղափոխական տրամադրությամբ մտավորականությանը նա հայտնի էր Ռիվարես անունով։ Ավստրիայի կայսրը Իտալիային է ուղարկում լրացուցիչ ռազմական զորախումբ, հայր Կարդին ողջունում է երթի ավստրիացի զինվորներին և նրանց հրամանատարին։ Բոռը մասնակցում է զենքի գաղտնի առաքմանը, ոստիկանները հետապնդում են նրան։ Կարբոնարները նահանջում են ճակատամարտում, իսկ Ռիվարեսը, լսելով Մոնտանելիի հրամանը, իջեցնում է զենքը և գերի ընկնում։ Դատավճիռը կայացված էր` մահապատիժ։ Ընկերները բանտարկյալին խարտոց են փոխանցում, նա սղոցում է ճաղերը, բայց անգիտակից ընկնում է բանտի բակում։ Իր մահապատժից առաջ Արթուրը խոստովանում է Մոնտանելիին, որ ինքը նրա որդին է, և ցնցված հորը ընտրություն է առաջարկում՝ ազատության համար պայքարի և Քրիստոսի հանդեպ հավատի միջև։ Կարդինալն իր որդուն առաջարկում է փախչել, բայց Արթուրը էլ չի ցանկանում կյանք ընդունել եկեղեցու սպասավորից։ Ավստրիացիները լուսադեմին գնդակահարում են Բոռին, նա ինքն է հրամայում իր մահապատիժը։ Ֆիլմի վերջում Մոնտանելլին սարսափած գոռում է. «Աստված չկա»։
Դերերում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]| Դերակատար | Դեր |
|---|---|
| Օլեգ Ստրիժենով | Արթուր Բերտոն, Ֆելիչե Ռիվարես |
| Մարիաննա Ստրիժենովա | Ջեմմա |
| Նիկոլայ Սիմոնով | Լորենցո Մոնտանելի |
| Վլադիմիր Էտուշ | Չեզարե Մարտինի |
| Սեմյոն Սվաշենկո | Ջորդանո Մարկոնե |
| Պավել Ուսովնիչենկո | Ջուզեպպե |
| Վադիմ Մեդվեդև | Ջովանի Բոլլա |
| Վլադիմիր Չեստնոկով | Դոմինիկինո |
| Ռուբեն Սիմոնով | Կարդի |
| Անտոնի Խոդուրսկի | Գրասինի |
| Աննա Լիսյանսկայա | Գրասինիի կինը |
| Գրիգորի Շպիգել | Ջեյմս Բերտոն՝ Արթուրի ավագ խորթ եղբայրը |
| Ելենա Յունգեր | Ջուլի Բերտոն՝ Ջեյմս Բերտոնի կինը |
| Բորիս Դմոխովսկի | քաղաքի հրամանատար |
| Յակով Մալյուտին | գնդապետ |
| Եֆիմ Կոպելյան | սահմանային պետ |
| Կոստանտին Ադաշևսկի | ավստրիացի գեներալ |
| Էմանուիլ Գելլեր | լրտես |
| Գեորգի Միլյար | մուրացկան |
| Պավել Պանկով | սպա |
| Բորիս Իլյասով | ժանդարմ |
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Բոռ(անգլ.) ֆիլմը Internet Movie Database կայքում
- Բոռ (1955) — Кино-Театр.ru
|
