Դոն Կիխոտը վերադառնում է
 ռուս.՝ Дон Кихот возвращается | |
|---|---|
| Երկիր |  Ռուսաստան Բուլղարիա |
| Ժանր | կինոկատակերգություն և Ֆարս |
| Թվական | 1997 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Վասիլի Լիվանով |
| Պրոդյուսեր | Վասիլի Լիվանով |
| Սցենարի հեղինակ | Վասիլի Լիվանով |
| Դերակատարներ | Վասիլի Լիվանով, Վիլչո Կամարաշև, Վալենտին Գանև, Դոսիո Դոսև, Տատյանա Լոլովա, Ստեֆան Դանայիլով, Ցվետանա Մանևա, Ելենա Պետրովա, Ստոյան Ալեքսեև, Կալին Արսով, Լյուդմիլա Չեշմեջիևա, Կիրիլ Կավադարկով և Արմեն Ջիգարխանյան |
| Օպերատոր | Լեոնիդ Կալաշնիկով |
| Երաժշտություն | Գենադի Գլադկով |
| Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ |
| Տևողություն | 107 րոպե |
«Դոն Կիխոտը վերադառնում է» (ռուս.՝ «Дон Кихот возвращается», բուլղար․՝ Дон Кихот се завръща), ռուս-բուլղարական հեղինակային ֆիլմ, որն ստեղծել է Վասիլի Լիվանովը (ռեժիսոր, պրոդյուսեր, սցենարիստ և գլխավոր դերակատար[1])։ Ծաղրերգություն-ֆարս է Միգել դե Սերվանտեսի «Հնարամիտ իդալգո Դոն Կիխոտ Լամանչեցին» վեպի մոտիվներով։
Սյուժե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Իսպանիա, 17-րդ դարի սկիզբ։ Դոն Կիխանոն տարեց մարդ է, որը բնակվում է տարեց սենյորայի և նրա դստեր տանը։ Տարված լինելով ստեղծագործական մտքերով՝ Նա շրջապատին թվում է «մի քիչ ոչ այս աշխարհից, տարված ասպետական վեպերով»։ Նա տեղացի հովիվ Սանչո Պանսային խոստանում է, որ նրան իր մոտ կվերցնի որպես զինակիր, և նա շուտով կդառնա «իրենց նվաճած որևէ տարածքի» նահանգապետը։ Մի գիշեր նրանք ձի ու էշի վերցնելով փախչում են՝ արկածներ որոնելու…
Դերերում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Վասիլի Լիվանով – Դոն Կիխոտ (Դոն Կիխանո)
- Արմեն Ջիգարխանյան – Սանչո Պանսա
- Ցվետանա Մանևա – Դոննա Թերեզա (հնչյունավորել է Իրինա Գուբանովան)
- Վալենտին Սմիրնիտսկի – պադրե Պերես
- Ստոյան Ալեքսիև – մետր Նիկոլաս (Վիտալի Սոլոմին)
- Բորիս Լիվանով – Սամսոն Կարասկո (հնչյունավորել է Վալերի Ստորոժիկը)
- Ելենա Պետրովա – Ալդոնսա (հնչյունավորել է Լյուդմիլա Պոտապովան)
- Վելինա Դոյգինովա (լուսագրերում՝ Դոյչինովա) — Անտոնիա (հնչյունավորել է Նինա Տոբիլևիչը)
- Ստեֆան Դանաիլով – դուքս (հնչյունավորել է Ալեքսանդր Բելյավսկին)
- Լյուդմիլա Չեշմեջիևա – դքսուհի (հնչյունավորել է Իննա Վիխոդցևան)
- Ստեփան Ջիգարխանյան (առաջին անգամ էկրանին) – Դոն Միգել
- Վիլչո Կամարաշև – դարբին Ռոդրիգես (հնչյունավորել է Անատոլի Կուզնեցովը)
- Կիրիլ Կավադարկով – Խուան Ալդուրո (հնչյունավորել է Յուրի Նազարովը)
- Պյոտր Գյուրով – գնչուական թագավոր (հնչյունավորել է Վիկտոր Բոխոնը)
- Վալենտին Գանև – դերասան (հնչյունավորել է Վլադիմիր Իլյինը)
- Կալին Արսով – բուսաբան (հնչյունավորել է Վսեվոլոդ Լարիոնովը)
- Դիմիտր Մարին – թարգմանիչ (հնչյունավորել է Վսեվոլոդ Աբդուլովը)
- Իվո Կեխայով – Վալենտինո (հնչյունավորել է Ալեքսանդր Ռախլենկոն, լուսագրերում՝ Ռոխլենկո)
- Խրիստո Շոպով – Անխել (հնչյունավորել է Վիկտոր Նեզնանովը)
- Վալերի Դրեննիկովը (առաջին անգամ էկրանին) — հովիվ (հնչյունավորել է Կիրիլ Իլիչովը)
- Եկատերինա Եվրո – անբարոյական կին (հնչյունավորել է Լյուդմիլա Արտեմիևան)
- Դոսյո Դոսև (լուսագրերում՝ Դոսի Դոսև) – ձկնորս (հնչյունավորել է Վլադիմիր Ֆերապոնտովը)
- Նիկոլայ Խաջիմինև – թագավորական խուզարկու (հնչյունավորել է Նիկոլայ Կարաչենցովը, լուսագրերում՝ Կարաչենցև)
- Վելիկո Ստոյանովը – տաժանակիրների պարագլուխը (հնչյունավորել է Վլադիսլավ Կովալկովը)
- Տատյանա Լոլովա – դքսուհու դուենիա (հնչյունավորել է Սոֆյա Կեսելմանը)
- Կիրիլ Գոսպոդինով – պալատական
- Իսմայիլ Խաբիլով – թզուկ
- Ֆրենսիս Օկոյե – աֆրիկացի ծառա
- Ֆլեյմի Սիրակով – պանդոկապան
- Ստելլա Առնաուդովա – ծեր դերասանուհի
- Իննա Ասա (առաջին անգամ էկրանին) — երիտասարդ դերասանուհի
- Բոգոմիլ Աթանասով – պահակախմբի պետ
Մրցանակներ և անվանակարգեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Ռոմանտիզմի համար» փառատոնի հատուկ մրցանակ (Վասիլի Լիվանով)
- «Լավագույն երաժշտության համար» դիպլոմը (Գենադի Գլադկով) «Ոսկե Վիտյազ 1997» VI միջազգային կինոֆորումում
- «Գրականություն և կինո 1998» IV ռուսական կինոփառատոնի ժյուրիի մրցանակ (ք. Գատչինա)[2]
- Ներկայացվել է «Լավագույն երաժշտություն ֆիլմի համար» անվանակարգում (Գենադի Գլադկով) «Նիկա 1998» 11-րդ ազգային կինեմատոգրաֆիական մրցանակաբաշխության ժամանակ։
Փաստեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Վասիլի Լիվանովը, պատմելով ֆիլմի մասին, բազմիցս ընդգծել է, որ ձգտել է հեռանալ Դոն Կիխոտի իդեալականացված կերպարից, որն, իր կարծիքով, առաջացել է լուսավորության դարաշրջանում, և ցույց տալ այն մարդուն, որը դեմ է կանգնում հանրության խելամիտ օրենքների դեմ։
- Զինակիրը (Ջիգարխանյան) ընդամենը 3 ամսով էր փոքր իր ասպետից (Լիվանովից), թեև գրքի համաձայն՝ նրանց տարիքային տարբերությունը մի քանի տասնյակ տարի է։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Василий Ливанов Արխիվացված 2015-02-15 Wayback Machine на ММКФ 2008, mmkf.rambler.ru
- ↑ «Четвертый кинофестиваль «Литература и кино» (1998 год)». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 19-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 29-ին.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Դոն Կիխոտը վերադառնում է» «Энциклопедия отечественного кино» կայքում (ռուս.)
- Ֆիլմի մասին Արխիվացված 2022-07-21 Wayback Machine ruskino.ru կայքում (ռուս.)
|
