Մարտ հաղթանակից հետո
Մարտ հաղթանակից հետո ռուս.՝ Бой после победы | |
---|---|
Երկիր | ԽՍՀՄ |
Ժանր | դրամա |
Թվական | 1972 |
Լեզու | ռուսերեն |
Ռեժիսոր | Վիլեն Ազարով |
Սցենարի հեղինակ | Վիլեն Ազարով |
Դերակատարներ | Միխայիլ Վոլկով, Գեորգի Ժժենով, Եվգենի Կուզնեցով, Ալեքսեյ Էյբոժենկո, Գրիգոր Գայ և Լյուդմիլա Մակսակովա |
Երաժշտություն | Ալեքսանդր Ֆլյարկովսկի |
Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ |
«Մարտ հաղթանակից հետո» (ռուս.՝ «Бой после победы»), խորհրդային երկսերիանոց գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Վիլեն Ազարովը 1972 թվականին[1] Վասիլի Արդամատսկու վավերագրական վեպի հիման վրա։ «Ճանապարհ դեպի «Սատուրն» (ռուս.՝ «Путь в «Сатурн», 1967) և «Սատուրնի» վերջ» (ռուս․՝ «Конец «Сатурна», 1968) ֆիլմերով սկսված եռերգության եզրափակիչ մասն է։ Պրեմիերան կայացել է 1972 թվականի օգոստոսի 21-ին[2]։
Սյուժե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1945 թվական։ Նացիստական Գերմանիայի կապիտուլյացիայից հետո խորհրդային հետախույզ Սերգեյ Կռիլովը, որը գերմանացիների մոտ աշխատում է որպես Կրամեր, աբվերի մայոր Հերբերտ Վիլհելմիի հետ հայտնվում է ռազմագերիների ամերիկյան ճամբարում։ Ամերիկացիները նախկին գեստապոյականններից և աբվերի հակահետախույզներից գաղտնի հետախուզական և դիվերսիոն ծառայություն են ստեղծում գեներալ Ռեյնհարդ Գելենի ղեկավարությամբ։ Վիլհելմին և Կրիլովին ուշադիր ստուգում են և ներառում են Գելենի կազմակերպությունը։ Տեղեկանալով նոր կազմակերպության ղեկավարության՝ ԽՍՀՄ-ի դեմ գործողությունների համար դիվերսիոն դպրոցների ցանց ստեղծելու մտադրությունների մասին՝ Կռիլովն այդ մասին տեղեկություններ է փոխանցում Կենտրոն։ ԽՍՀՄ-ը պահանջում է Կրիլովին հանձնել որպես «նացիստական ռազմական հանցագործ»։ Ի պատասխան Գելենը որոշում է կայացնում Կրամերին վերացնելու մասին։ Գերմանացի հակաֆաշիստների օգնությամբ Կռիլովը կենդանի և անվնաս վերադառնում է հայրենիք, գեներալ Գելենի կազմակերպությունում նրա գործը շարունակում են Վիլհելմին և Կրիլովի նախկին օգնական Անդրոնովը։
Դերերում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Դերասան | Դեր |
---|---|
Միխայիլ Վոլկով | Կրամեր, խորհրդային հետախույզ Սերգեյ Կռիով |
Գեորգի Ժժենով | գեներալ-լեյտենանտ Նիկոլայ Իվանովիչ Տիմերին |
Եվգենի Կուզնեցով | գեներալ Սիմակով |
Ալեքսեյ Էյբոժենկո | գնդապետ Վիննիկով |
Գրիգորի Գայ | Միխայիլ Նիկոլաևիչ Անդրոնով |
Լյուդմիլա Մակսակովա | Կրամերի կինը Սոֆի Կրաուզե |
Վլադիմիր Գուսև | Միկիտենկո |
Մատի Կլոորեն | գերմանացի գեներալ-լեյտենանտ Ռեյնհարդ Գելեն (հնչյունավորել է Ֆելիքս Յավորսկին) |
Նիկոլայ Պրոկոպովիչ | աբվերի մայոր Հերբերտ Վիլհելմի |
Լյուդմիլա Շապոշնիկովա | կապիտան Գերտա Շենեման |
Գրիգորի Օստրին | ֆոն Ռանկե |
Յուրի Լեոնիդով | ամերիկացի գեներալ Սմայլս |
Նիկոլայ Սալանտ | ամերիկացի գեներալ Դոննել |
Վլադիմիր Տատոսով | գեներալ Սմայլսի օգնականը |
Լիդիա Մալյուկովա | Հերբերտ Վիլհելմիի կինը Մարտա |
Իգոր Յասուլովիչ | դեղագործ, հետախույզ Գյունտեր |
Վալենտինա Խմարա | դեղագործ, հետախույզ Էլզա |
Ստեպան Բուբնով | Վիլդե |
Վերա Բուռլակովա | քարտուղարուհի Վերա |
Յուրի Բագինյան | Բրունո ֆոն Դանիելց |
Զոյա Վասիլկովա | Գրետխեն |
Օլեգ Գոլուբիցկի | աբվերի սպա |
Յուրի Կուզմենկով | մայոր Լապին |
Վլադիմիր Մարենկով | Վիննիկովի համհարզը Վոլոդյա |
Ալեքսանդր Պորոխովշչիկով | Ռուդոլֆ Բաում |
Վիկտոր Ֆիլիպով | խորհրդային հետախուզության սպա |
Արկադի Ցինման | Ավգուստ Ցիմբերգ |
Վիկտոր Շուլգին | Շտոլց |
Վլադիմիր Գուլյաև | սերժանտ Համֆրի (լուսագրերում նշված չէ) |
Նկարահանող խումբ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Սցենարի հեղինակ՝ Վիլլեն Ազարով, Վասիլի Արդամատսկի, Միխայիլ Բլեյման
- Ռեժիսոր՝ Վիլլեն Ազարով
- Օպերատոր՝ Մարկ Դյատլով
- Կոմպոզիտոր՝ Ալեքսանդր Ֆլյարկովսկի
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Մարտ հաղթանակից հետո» ֆիլմը kino-teatr.ru կայքում
- ↑ «Մարտ հաղթանակից հետո» ֆիլմը kinopoisk.ru կայքում
|