Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Saltar al contento

Syntaxe

Non revidite
De Wikipedia, le encyclopedia libere
Nota
Nota
Syntaxe
instantia de: subsystema linguistic[*]
parte de: linguistica


Commons: Syntax

Le syntaxe es le parte ex le grammatica que studia le regulas e principios que gobiernan le combinatoria ex constituentes syntactic e le formation ex unidades superiores a istes, como le sintagmas e le oraciones grammaticales. Le sintaxis, per tante, studia le formas in que se combinan le parolas, assi como le relationes syntagmmatic e paradigmatic existentes inter illas. Se crede que le patre del disciplina esseva Apolonio Discolo, cuje obra Syntaxe es un classico del materia.

Syntaxe structural

[modificar | modificar fonte]

Le syntaxe, secundo Leonard Bloomfield, es «le studio de formas libere composte completemente per formas libere». Central a iste theoria del syntaxe es le notiones de classes de forma (form classes) e structura constituente. (Istes notiones es anque relevante, ben que minus central, in le theoria del morphologia). Bloomfield defineva classes de forma de maniera algo imprecisa, in terminos de alcun "caracteristica phonetic o grammatical recognoscibile commun e compartite per tote le membros". Como exemplos, ille mentionava le classes de forma que includi “expressiones substantivas personal” in le lingua anglese (definite como “formas que, quando expressate con un tono exclamatori final, constitue requisitos (chamadas) pro le presentia o attention de un persona”; per exemplo, "John", "Boy", "Mr. Smith"); le classes de forma que consisten in “expressiones infinitive” (definite como "formas que, quando expressate con un tono exclamatori final, ha le significantia de un commando; per exemplo, "run", "jump", "come on"); e le classes de forma de “expressiones substantivas nominative” (por exemplo, "John", "the boys").

Es clar, secundo istes exemplos, que le classes de forma es similar, ben que non identic, al partes del discurso traditional. Un mesme forma pote pertiner a multiple classes de forma.

Sustituibilitate

[modificar | modificar fonte]
miniatur

Lo que Bloomfield habeva in mente como criterio pro determinar le pertinential a un classe de forma (e, per tanto, su equivalentia syntactic) pote esser melior explicate in terminos de sustituibilitate. Le formas de un classe specific es insimul de elementos (simple o complexe, libere o ligate) inter le quales un elemento pote esser substitute per altere in un construction o insimul de constructiones specific.

Constituentes immediate

[modificar | modificar fonte]

Dentro de un phrase, le parolas forma agrupamentos hierarchic appellate constituyentes syntactic. Non tote le insimules de parolas forma un constituyente; solo le agrupamentos que exerce un function syntactic recognoscibile. Generalmente, le constituyentes es composte de sub-constituyentes (excepto le constituyentes terminal, que frequentemente coincide con parolas, affixos o adpositiones). Le probas de constituencia servi a identificar quales es le constituyentes de un phrase.

Pro exemplo, in le phrase "pobre Pablo", le construction es divisibile in duo constituyentes: "pobre" e "Pablo". Como non existe un unitate intermedie, iste duo formas pote esser describite como constituyentes immediate de "pobre Pablo".

Similemente, le phrase "perdeva su vita" es composte de tres formas-parola: "perdeva", "su" e "vita". Inter istos, "su" e "vita" se combina pro formar le unitate intermedia "su vita", le qual se combina ulteriormente con "perdeva" pro formar le phrase complete. Le constituyentes immediate de "perdeva su vita" es "perdeva" e "su vita"; e le constituyentes immediate de "su vita" es "su" e "vita".

Arborees syntactic

[modificar | modificar fonte]
Arbore syntactic de un phrase composte (el infante que me salutava me odia) in le qual un phrase subordinate es un phrase relative.

Le relationes hierarchic inter le constituyentes syntactic es representate como un arbore syntactic. Formalmente, un arbore syntactic es un grafo que representa le relationes de inclusion inter le constituyentes.

Constructiones endocentric e exocentric

[modificar | modificar fonte]

Un construction es endocentric si illo pertine al mesme classe de forma que al minus un de su constituyentes immediate. In contrasto, un construction es exocentric si illo non pertine al classe de forma de alcun de su constituyentes immediate. Pro exemplo, in le phrase "pobre Pablo", le construction es endocentric; in contrasto, le phrase "perdeva su vita" es exocentric.

Subordination e coordination

[modificar | modificar fonte]

Le constructiones endocentric pote esser de duo typos: subordinante o coordinante. In le constructiones subordinante, un constituente es le nucleo (equivalente al construction integre) e le altere es un modificator. In constructiones coordinante, tote le constituyentes immediate es equivalent al construction integre.

Constructiones ambigue

[modificar | modificar fonte]

Le notion de constituyentes syntactic explica le ambiguitate in certe phrases. Pro exemplo, in "feminas e homines veteres", le phrase pote significar "homines e feminas qui es veteres" o "feminas e homines veteres" dependente de como le adjectivo "veteres" es associate.

Relationes non-structural

[modificar | modificar fonte]

In ultra le relationes hierarchic, il existe altere relationes inter elementos linguistic, como le concordantia grammatical o le relationes de rection e ligamento. Istos relationes involve dependencias inter elementos non necessarimente adjacent e require regulas plus complexe pro lor representation.

Marcos theoretic

[modificar | modificar fonte]

Pro diverse autores, tanto funcionalistas como generativistas, le syntaxis opera mediante operationes binari pro combinar duo elementos functionalmente differente. Assi, omnes le linguas includerea un operation binari del typo , in le qual qualcunque unitate syntactic non-simple es descomponibile in duo partes, cata un con functionalitates e structuras distincte.


Syntaxis generative

[modificar | modificar fonte]

Le actual paradigma in le disciplina es le grammatica generative, inter cuje variantes se destaca le grammatica generative transformatori, le qual pone foco in le analyse del syntaxis como un constituente primitiv e fundamental del linguage natural.

Le grammatica generative non se centra in describer phrases, ma in comprender como le mente human genera e interpreta istes phrases trans un systema minim e intencional. Le objectivo principal del grammatica generative es designar un apparato formal capace de explicar como omnes le phrases in linguas human pote esser generate.

In practica, le description structural del phrases sovente se face per medio de corchetes o diagrammas arboreal. Ambes methodos reflecte le hierarchia structural del constituentes del phrases e justifica (especialmente in le actual Programa minimalista) le ordine linear del parolas.

Le distinction classic inter differente categorias syntactic non es retenite per le majoritate del scholas generativista (LFG, tamen, considera le functiones syntactic como primitivos del syntaxis). Isto resulta del perception que tal analyse es meremente descriptiv e taxonomic. Quasi tote le approchamentos generativistas se concentra in differente typos de syntagmas basate sur le nucleos lexical e functional de cata lingua.

Syntaxis functionalista

[modificar | modificar fonte]

Le studios de grammatica functional se orienta a explicar como le linguage human se ha evolvite como un instrumento communicative. Per tanto, se suppone que le syntaxis (e le altere componentes linguistic) debe reflecter un functionalitate communicative in su disegno.

Le grammatica sistémico-functional de Michael Halliday e le grammatica del papiro e le referentia de Robert Van Valin es exemplos prominente de iste approchamento linguistic.

Abreviatura

[modificar | modificar fonte]

Véase anque

[modificar | modificar fonte]

Referencias

[modificar | modificar fonte]

Patrono:Listaref

Bibliografía

[modificar | modificar fonte]
  • Patrono:Cita libro
  • Chomsky, Nonam. 1995. The Minimalist Program. Cambridge, Mass.: The MIT Press. [1]
  • Eguren, L e Soriano, O (2004). Introducción a le sintaxis minimalista. Gredos.
  • M.A.K. Halliday (1975). Structura e function del lenguaje. Alianza Editorial.

Inlaces externos

[modificar | modificar fonte]
Nota
Nota