Pedekatan, Kaedah Dan Teknik Pengajaran
Pedekatan, Kaedah Dan Teknik Pengajaran
Pedekatan, Kaedah Dan Teknik Pengajaran
1. STRATEGI PENGAJARAN
Strategi adalah hasil campuran daripada tiga elemen iaitu pendekatan, kaedah
dan teknik. Strategi adalah perkara yang amat penting bagi seorang guru bagi
menjalankan proses pengajaran dan pembelajaran.
Selain itu, strategi juga dikatakan sebagai satu pelan tindakan yang terancang
untuk mencapai hasil pembelajaran yang dirancang. Pelan tindakan yang dimaksudkan
mestilah mengandungi aktiviti pengajaran dan mengandungi langkah-langkah yang
berurutan yang dilaksanakan dari semasa ke semasa. Selain itu, aktiviti pengajaran
mestilah mengambil kira tahap kebolehan, kecerdasan pelbagai, integrasi kemahiran
generik dan gaya belajar murid.
Di samping melihat kepada aktiviti pengajaran, kemahiran mengajar juga perlu
dititikberatkan. Antaranya ialah penyoalan, memberi arahan dan cara memberi maklum
balas kepada terhadap jawapan murid yang disepadukan dalam strategi pengajaran.
Pengajaran pengurusan pengajaran, contohnya susunan kelas, pembentukan kumpulan
belajar dan kaedah interaksi juga tidak dipandang enteng.
Dengan adanya pelbagai cara penggunaan media pengajaran juga akan
membuatkan murid-murid merasai iklim pembelajaran yang kondusif dan berkesan.
Namun, strategi yang dicadangkan telah dibahagikan kepada beberapa bahagian dalam
strategi iaitu strategi pemusatan guru, pelajar dan bahan.
2. PENDEKATAN PENGAJARAN
3. KAEDAH PENGAJARAN
Pengajaran yang baik juga ada menyelitkan kaedah yang terbaik mengikut
kemampuan murid-muridnya berdasarkan kesesuaian tajuk dan keadaan.
Mangantar Simanjuntak (1982) menyatakan bahawa kaedah merujuk kepada
satu rencana mahupun prosedur yang menyeluruh untuk mengajar sesuatu bahan
bahasa, yang secara keseluruhannya mestilah didasarkan kepada pendekatan yang
digunakan. Parera (1986) pula berpendapat bahawa kaedah merupakan satu rancangan
menyeluruh untuk menyampaikan secara teratur bahan-bahan bahasa, tidak ada
bahagian-bahagiannya yang saling bertentangan dan semuanya berdasarkan kepada
pendekatan, manakala Ishak Ramly (2006) pula, mengatakan bahawa kaedah ialah satu
rancangan tentang apa yang akan dilaksanakan sesuai dengan situasi bagi mencapai
sesuatu objektif pengajaran.
Oleh itu, kaedah pengajaran bolehlah diklasifikasikan sebagai suatu prosedur
atau rangkaian-rangkaian yang membolehkan pelaksanaan satu pengajaran dan
pembelajaran yang teratur, kemas dan sistematik. Kaedah ini juga berkesinambungan
dan perlu dituruti dengan saksama bagi mencapai sesuatu objektif pengajaran dan
pembelajaran berdasarkan langkah-langkah yang tersusun rapi.
Namun, mengikut Kamaruddin Hj. Husin, kaedah pengajaran telah
menyenaraikan beberapa cadangan kaedah yang boleh digunapakai dalam sesi
pengajaran dan pembelajaran. Antaranya ialah kaedah natural atau semula jadi, kaedah
terus, ajuk hafaz, linguistik, oral-aural, kod kognitif, dan banyak lagi.
Antara aktiviti yang boleh dilakukan oleh guru untuk sesi pengajaran dan
pembelajaran berdasarkan kaedah ini ialah membandingkan struktur-struktur ayat yang
mengandungi imbuhan akhiran-kan dan akhiran-i bagi membolehkan murid-murid
memahami imbuhan transitif dan transitif lokatif. Apabila murid-murid memahami
huraian unsur-unsur tatabahasa yang diajar, barulah mereka diberi latihan pengayaan
bagi memastikan mereka benar-benar menguasai topik tersebut.
4. TEKNIK PENGAJARAN
Menurut kamus Dewan edisi keempat, teknik ialah pengetahuan yang berkaitan
dengan pembuatan barang-barang hasil industri serta mencipta sesuatu hasil seni
seperti muzik, karang-mengarang dan sebagainya. Mengikut pendapat Edward M.
Antony pula, teknik ini adalah satu muslihat atau strategi ataupun taktik yang digunakan
oleh guru untuk mencapai segera hasil yang maksimum pada waktu mengajar sesuatu
bahagian bahasa tertentu dan Kamaruddin Hj. Husin serta Siti Hajar Hj. Abdul Aziz
berpendapat bahawa teknik pengajaran merupakan pengendalian suatu organisasi yang
benar-benar berlaku di dalam bilik darjah yang mana ia digunakan untuk mencapai
sesuatu objektif pembelajaran.
Teknik adalah satu bentuk pelaksanaan aktiviti yang direalisasikan di dalam bilik
darjah dan ia berlaku pada peringkat pelaksanaan. Biasanya, ia bertujuan untuk
membolehkan sesuatu objektif pengajaran itu dicapai dengan segera. Dalam pengajaran
dan pembelajaran bahasa, pelbagai teknik boleh digunakan. Keberkesanannya
bergantung kepada sejauh mana guru dapat memahami peranan mereka serta
merancangkan isi, memilih aktiviti, memilih bahan dan mengenal pasti alat serta contoh-
contoh yang akan digunakan dalam proses pengajaran dan pembelajaran.
Antara teknik-teknik yang disenaraikan sebagai cadangan dalam pengajaran dan
pembelajaran murid ialah teknik main peranan, latih tubi, bercerita, inkuiri, perbahasan,
kuiz, sumbang saran, soal jawab, simulasi, drama, perbincangan, forum, dialog,
permainan bahasa, menyanyi, perbualan telefon, penyelesaian masalah, tunjuk cara,
penyampaian berita, penyampaian laporan, bersyarah, berpuisi dan bermesyuarat.
Teknik main peranan pula bermaksud melakonkan sesuatu situasi, masalah atau
peristiwa yang dianggap penting. Dalam teknik ini murid-murid diberi peranan dan
bertindak sebagai watak-watak yang ditentukan dalam satu situasi yang disediakan.
Main peranan ialah dramatisasi yang tiada kaitan atau penghafalan skrip, yang mana
pelakon-pelakon cuba menyelesaikan atau menjelaskan situasi kepada pelajar-pelajar
lain supaya mempraktikkan kepada diri mereka berdasarkan peranan yang dimainkan
secara spontan. Proses ini biasanya dimulakan dengan pemikiran masalah yang sesuai.
Masalah ini dikemukakan kepada murid dengan cara membacakannya atau
memperlihatkannya melalui filem, televisyen, mendengar rakaman dan bahan bantu
mengajar yang lain.
Teknik ini dikenali sebagai teknik tinjau siasat. Ia merangkumi aspek-aspek soal
selidik untuk mendapatkan jawapan atau kesimpulan yang berorientasikan masalah.
Biasanya teknik seperti ini dapat menimbulkan daya refleksi dalam kalangan pelajar.
Teknik ini juga merupakan satu kaedah pengajaran bahasa yang dinamik untuk
menimbulkan minat dan daya kreativiti dalam kalangan pelajar kerana pelajar sering
mengemukakan soalan bagaimana. Oleh itu, ia dapat melatih pelajar mengemukakan
pelbagai soalan. Ciri-ciri lain yang terdapat dalam teknik ini juga termasuklah memberi
latihan yang sebenar dalam proses kemahiran berfikir secara kreatif dan kritis. Teknik ini
juga menunjukkan kaedah pengendalian teknik inkuiri iaitu dengan cara memproses
mengenali masalah, mengkaji ramalan, mengumpul maklumat, menganalisis, dan
membuat rumusan.