Papers by Dimitris Agnousiotis
Γ Διεθνές Διεπιστημονικό Συμπόσιο. Η Περιφέρεια του Μυκηναϊκού Κόσμου: πρόσφατα ευρήματα και πορίσματα της έρευνας (3rd International Interdisciplinary Colloquium The Periphery of the Mycenaean world: recent discoveries and research results) Λαμία 18-21 Μαϊου 2018 (επμ. Έφη Καράντζαλη), 2021
Magnesia was considered to belong at the periphery of the “Mycenaean core”, located in southern G... more Magnesia was considered to belong at the periphery of the “Mycenaean core”, located in southern Greece. Nevertheless, the new evidence from the excavations of the last four decades proves that it was not an isolated area but instead was situated in a key position, always in contact with maritime and road networks and in constant interaction with several other regions.
As in other regions of the “Mycenaean world”, Magnesia experienced many changes in settlement patterns towards the end of the Middle Bronze Age, a process signaling the transition to the Late Bronze Age. The innovations indicate a slow and smooth adaptation to a new way of economic, social and political organization rather than a rupture with the Middle Helladic traditions.
On the other hand, the changes are more obvious in mortuary practices. The use of specialized disposal areas increased, tombs became more elaborate and collective burials dominated, involving re-use of tombs and secondary treatment of the dead. The disposal of the body began to be accompanied by various ritual practices and the deceased were richly endowed, following the practices of Southern Greece. Funerary remains dated in the second millennium BC constitute an important source of evidence concerning the ideology, the beliefs and the social status of the population and highlight the general outline of the transition to a new era.
Η πολυπλοκότητα και το πλήθος των πληροφοριών που απαιτούνται ή παράγονται καθημερινά στις αρχαιο... more Η πολυπλοκότητα και το πλήθος των πληροφοριών που απαιτούνται ή παράγονται καθημερινά στις αρχαιολογικές δραστηριότητες μίας Εφορείας Αρχαιοτήτων οδήγησε στην πιλοτική εφαρμογή ενός προγράμματος συγκέντρωσης και επεξεργασίας τους μέσω της τεχνολογίας G.I.S., με πεδίο εφαρμογής την περιοχή του Πηλίου. Πραγματοποιήθηκε η ψηφιοποίηση των χαρτών που χρησιμοποιούνται ως υπόβαθρο, σχεδιάστηκε μια απλή και εύχρηστη βάση δεδομένων με διοικητικά, γεωγραφικά, αρχαιολογικά και τοπογραφικά δεδομένα και συνδυάστηκαν όλα τα παραπάνω σε μία εφαρμογή G.I.S. με γνώμονα την απλότητα της χρήσης και την αμεσότητα της πληροφορίας. Πρόκειται για μια εφαρμογή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο στο γραφείο για πιο πολύπλοκες και απαιτητικές εργασίες, όσο και στο πεδίο. Στην ανακοίνωση τοίχου θα παρουσιαστούν τα παραπάνω και τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα με πραγματικά δεδομένα και σε πραγματικές συνθήκες εργασίας, από την περιοχή του Πηλίου.
This article offers a preliminary overview of the results of the excavations of four test trenche... more This article offers a preliminary overview of the results of the excavations of four test trenches at Magoula Plataniotiki, near the Hellenistic city of Halos, by the universities of Groningen and Amsterdam and the 13th Ephorate of Prehistoric and Classical Antiquities. The 2013-2014 report is introduced by a summary of previous fieldwork in the area, including a coring campaign in 1977-1978 which allowed a reconstruction of its historical geomorphology. After an overview of the new finds, which cover several occupation phases from the late 5th till the mid 3rd centuries BCE, and comprise remains of habitations and a more monumental structure, the historical implications of the excavation results are also discussed. In view of the size and dense occupation of the site, which have been confirmed by aerial photography and geophysical research, Magoula Plataniotiki seems to be the major centre of the polis of Halos in the Classical period, and possibly some time before that. Although d...
Pharos: journal of the Netherlands Institute in Athens, 24, 2021
This article offers a very brief report on the 2015 survey campaign around Halos that formed the ... more This article offers a very brief report on the 2015 survey campaign around Halos that formed the conclusion of the revisit programme previously presented in this journal, followed by a somewhat longer preliminary presentation of the 2016 excavation season at Magoula Plataniotiki, which is also a continuation of previous work at the site reported in this journal. As in the past, the fieldwork was done by the universities of Groningen and Amsterdam and the Ephorate of Antiquities of Magnesia; in 2016, a delegation from the University of Alberta participated in the excavation as well. The survey season confirmed and refined results of the 2011-2013 campaigns. While the 2016 excavation season partly continued trenches opened in 2013, it also covered parts of the site that had not been explored yet. Three new trenches were laid out in areas where aerial photographs and geophysical research done in 2015 suggested the presence of features that could clarify the planning and chronology of the site. One of the new trenches explored the western edge of the site, which seems to be bordered by a pebble-paved street. This could not be dated yet. Another new trench indicates that the north-eastern part of the site, where geophysical research and aerial photographs show structures that do not follow the general orientation of streets and buildings further west, was abandoned in the Hellenistic period, while most other trenches indicate continuing habitation and other use. However, foundations of a large and possibly monumental structure encountered in an extension of one of the existing trenches indicate that even when shrinking, the Hellenistic settlement still contained impressive buildings. The intensive Classical and Hellenistic use of the site visible in all excavated areas does not seem have had a follow up, but in most trenches remains of later activities, apparently mainly related to reuse of materials, have been encountered.
ΑΡΧΑΙΟΦΘΙΩΤΙΚΑ Ε΄, ΠΡΑΚΤΙΚΑ Ε΄ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΑΛΜΥΡΙΩΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ, ΑΛΜΥΡΟΣ, 2018
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 5 (Βόλος, 26.02-01.03. 2015), 2020
This paper presents the preliminary results of the 2013 and 2014 trial excavations on the site of... more This paper presents the preliminary results of the 2013 and 2014 trial excavations on the site of Old Halos, on Magoula Plataniotiki, including a brief introduction to the site in general.
Following the excavation in the Hellenistic city and the intensive survey in the Sourpi and Almyros plains by our teams, we have set out to investigate the stratigraphy and preservation of archaeological remains at the site, located in the marshes east of the village of Almyros in what is today an industrial area on the southwestern coast of the Pagasitic gulf. With an elevation of seven meters above the sea level and a surface of less than 10 ha, this rather shallow magoula was located in antiquity on a beach ridge, surrounded by water. This site was supposedly the location of the urban and civic centre of the polis of Halos, as testified by historical sources and inscriptions.
Our efforts have focused on trial excavations and recording the site by means of aerial photography. Four test trenches have been set out.
In trenches 1, 2 and 4 Hellenistic layers started directly under the present surface. In fact, aerial images show the preservation of a regular urban grid stretching out over a large part of the site, and correlating with the remains of domestic architecture and tightly packed ceramic assemblages recorded in trenches 1, 2 and 4. In the better preserved areas intact floors and many complete but smashed, apparently in situ pots have been found, suggesting destruction by earthquake. At least part of the pottery seems to be slightly later than the destruction of the Hellenistic city, but it is as yet unclear when the site was reoccupied after the 346 destruction, which is not clearly visible in the trenches.
In trenches 1 and 2, below the Hellenistic upper layer, a relatively empty late Classical level covers a sequence of at least two destruction levels which seem chronologically very close, spanning the last decades of the 5th century and possibly the early 4th. The often rich and well-preserved finds point a domestic use of the area. All levels contain often well-preserved residual pottery (occasionally in surprisingly large quantities), which mostly seems to date to the 8th-7th centuries. It seems likely that the sequence of relatively short-lived habitation strata continues further below.
Whereas the finds in trenches 1, 2 and 4 all seem to belong to domestic structures, trench 3 is dominated by a single monumental wall, or rather façade, which seems to have supported a raised platform of some kind, probably facing a street. Apparently, the top of the tell was elevated by at least 1.5 meter through the building of this wall. Some material of the first half of the 5th century gives a post quem for the monumental wall, but a more precise date cannot be offered yet.
The sequence of five major destuction layers, of which four seem to be caused by earthquakes, in less than 200 years is an intriguing phenomenon, wish will receive some extra attention in the this presentation. Whereas this suggested frequency of earthquakes may not be surprising in a zone which is still highly active seismically, the apparent acceptance (and possibly lack of prevention) of this phenomenon and the continuous rebuilding it caused by the population is remarkable.
CAA-GR 2014, 2015
Η πολυπλοκότητα και το πλήθος των πληροφοριών που απαιτούνται ή παράγονται καθημερινά στις αρχαιο... more Η πολυπλοκότητα και το πλήθος των πληροφοριών που απαιτούνται ή παράγονται καθημερινά στις αρχαιολογικές δραστηριότητες μίας Εφορείας Αρχαιοτήτων οδήγησε στην πιλοτική εφαρμογή ενός προγράμματος συγκέντρωσης και επεξεργασίας τους μέσω της τεχνολογίας G.I.S., με πεδίο εφαρμογής την περιοχή του Πηλίου. Πραγματοποιήθηκε η ψηφιοποίηση των χαρτών που χρησιμοποιούνται ως υπόβαθρο, σχεδιάστηκε μια απλή και εύχρηστη βάση δεδομένων με διοικητικά, γεωγραφικά, αρχαιολογικά και τοπογραφικά δεδομένα και συνδυάστηκαν όλα τα παραπάνω σε μία εφαρμογή G.I.S. με γνώμονα την απλότητα της χρήσης και την αμεσότητα της πληροφορίας. Πρόκειται για μια εφαρμογή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο στο γραφείο για πιο πολύπλοκες και απαιτητικές εργασίες, όσο και στο πεδίο. Στην ανακοίνωση τοίχου θα παρουσιαστούν τα παραπάνω και τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα με πραγματικά δεδομένα και σε πραγματικές συνθήκες εργασίας, από την περιοχή του Πηλίου.
5ο APXAIOΛOΓIKO EPΓO ΘEΣΣAΛIAΣ KAI ΣTEPEAΣ EΛΛAΔAΣ 2012-2014 - ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΩΤΕΡΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ
O αρχαιολογικός χώρος στο σύγχρονο οικισμό της Μπούφας του Πηλίου, οριοθετείται ανάμεσα στο ρέμα ... more O αρχαιολογικός χώρος στο σύγχρονο οικισμό της Μπούφας του Πηλίου, οριοθετείται ανάμεσα στο ρέμα του Μπελεγρίνου και στο λόφο του Πύργου. Ο χώρος αυτός, με βάση τις επιγραφικές μαρτύριες, έχει συνδεθεί από την έρευνα με την αρχαία πόλη της Κορόπης. Μάλιστα, πριν από 100 χρόνια περίπου, ο Α. Σ. Αρβανιτόπουλος ανέσκαψε τμήμα του περιβόλου τεμένους του ιερού του Κοροπαίου Απόλλωνα και επεσήμανε την ύπαρξη του τείχους της πόλης. Δυστυχώς, τα επόμενα χρόνια που ακολούθησαν δεν διατηρήθηκε ούτε καν η ανάμνηση των σημείων, όπου εντοπίστηκαν τα μνημεία αυτά.
Ωστόσο, οι προσπάθειες τα τελευταία χρόνια εντείνονται με ορατά αποτελέσματα τόσο σε επίπεδο συγκέντρωσης όλων των διάσπαρτων αρχαιολογικών πληροφοριών από το παρελθόν, όσο και σε επίπεδο συσσώρευσης νεότερων δεδομένων, μέσω της όσο το δυνατόν καλύτερης οργάνωσης των σύγχρονων ερευνών. Σημαντική πηγή πληροφοριών αποτέλεσαν οι ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο δημόσιων έργων, όπως η κατασκευή δικτύου μεταφοράς νερού από το φράγμα Παναγιώτικο στους οικισμούς του Πηλίου, οι σωστικές ανασκαφές σε οικόπεδα ιδιωτών, καθώς οι αυτοψίες με αφορμή τις αιτήσεις για διάφορα άλλα έργα.
Εξαιρετικά σημαντική αποδείχθηκε και η χρήση του Γεωγραφικού Συστήματος Πληροφοριών (G.I.S.) για τη διαχείριση όλων των αρχαιολογικών πληροφοριών, που εφαρμόζεται σε όλες τις περιοχές με αρχαιολογικό ενδιαφέρον στο Πήλιο. Έτσι, και στην περιοχή της Κορόπης με βάση την παραπάνω εφαρμογή έχει δημιουργηθεί ένα σημαντικό ψηφιακό αρχείο, όπου έχουν σηματοδοτηθεί ή οριοθετηθεί οι σημαντικότερες γνωστές αρχαιότητες του αρχαιολογικού χώρου και οι ανασκαφές, ενώ παράλληλα σηματοδοτούνται και οι θέσεις, όπου έχει πραγματοποιηθεί επιφανειακή έρευνα στο πλαίσιο αυτοψιών. Κύριος και άμεσος στόχος προς το παρόν είναι ο συνεχής εμπλουτισμός του συστήματος με νεότερα δεδομένα, γεγονός που θα συμβάλλει τόσο στην καλύτερη δυνατή προστασία και ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου όσο και στην κατανόηση και ερμηνεία του.
"3RD ARCH RNT
Archaeological Research and New Technologies
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
UNIVERSIT... more "3RD ARCH RNT
Archaeological Research and New Technologies
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
UNIVERSITY OF PELOPONNESE
ΚΑΛΑΜΑΤΑ 3-5 Οκτωβρίου 2012
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ
ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ
ARCHAEOLOGICALL INFORMATION MANAGEMENT
THROUGH G.I.S.
PELION PROJECT
Δ. ΑΓΝΟΥΣΙΩΤΗΣ1 - Κ. ΒΟΥΖΑΞΑΚΗΣ2
1 ΙΓ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Βόλος, Ελλαδα. dagnousiotis@culture.gr
2 ΙΓ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Βόλος, Ελλαδα. kvouzaxakis@culture.gr
Η καθημερινή εργασία ενός αρχαιολόγου σε οποιαδήποτε Αρχαιολογική Υπηρεσία περιλαμβάνει μια σειρά από ενέργειες που καταρχήν χρησιμοποιούν πληθώρα παλαιότερων αρχαιολογικών και μη πληροφοριών, που προϋπάρχουν με τη μορφή αρχείων, και κατ' επέκταση παράγουν νέο όγκο δεδομένων για χρήση είτε ως πληροφοριακό υλικό σε μελλοντικές ενέργειες είτε ως βάση για την εκπόνηση μελετών και ερευνητικών προγραμμάτων. Η οργάνωση μιας αρχαιολογικής αυτοψίας στο πεδίο για τον έλεγχο μιας περιοχής, συνήθως γίνεται στη βάση παλαιότερων σημειώσεων του αρχαιολόγου αλλά και την εμπειρία και τη γνώση που διαθέτει για τη συγκεκριμένη περιοχή και σπανιότερα με βάση σχετική βιβλιογραφία όταν αυτή υπάρχει. Ο εντοπισμός του σημείου αυτοψίας στο χώρο σχεδόν νομοτελειακά αποτελεί ένα προβληματικό τμήμα της εργασίας, που συνήθως λύνεται με την επιστράτευση κάποιου που γνωρίζει το μέρος (ιδιοκτήτης ή μηχανικός). Η χρήση διοικητικών και γεωγραφικών δεδομένων συνήθως απουσιάζει ή περιορίζεται εκ των πραγμάτων σε γενικές αναφορές. εφόσον αυτό καταστεί δυνατό. Η κάθε αυτοψία από την άλλη, παράγει με τη σειρά της νέα δεδομένα, που θα πρέπει στο εξής να λαμβάνονται υπόψη σε κάθε μελλοντική εργασία και κατά συνέπεια απαιτούν ένα σύστημα αρχειοθέτησης και αναζήτησης όσο το δυνατόν πιο ενιαίο και συνολικό.
Η πολυπλοκότητα και το πλήθος των πληροφοριών που απαιτούνται ή παράγονται οδήγησε στην πιλοτική εφαρμογή ενός προγράμματος συγκέντρωσης και επεξεργασίας τους μέσω της τεχνολογίας G.I.S., με πεδίο εφαρμογής την περιοχή του Πηλίου. Πραγματοποιήθηκε έτσι η ψηφιοποίηση των χαρτών που χρησιμοποιούνται ως υπόβαθρο, σχεδιάστηκε μια απλή και εύχρηστη βάση δεδομένων με διοικητικά, γεωγραφικά, αρχαιολογικά και τοπογραφικά δεδομένα και συνδυάστηκαν όλα τα παραπάνω σε μία εφαρμογή G.I.S. με γνώμονα την απλότητα της χρήσης και την αμεσότητα της πληροφορίας. Πρόκειται για μια εφαρμογή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο στο γραφείο για πιο πολύπλοκες και απαιτητικές εργασίες, όσο και στο πεδίο για άμεση αναζήτηση πληροφοριών αλλά και για τροφοδοσία του συστήματος με νέα δεδομένα με φορητές ηλεκτρονικές συσκευές, που υποστηρίζουν τεχνολογίες G.I.S, GPS και συνδεσιμότητας με Η/Υ είτε ενσύρματα είτε ασύρματα, ακόμα και με τη χρήση e-clouding.
Στην ανακοίνωση θα παρουσιαστούν τα παραπάνω και τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα με πραγματικά δεδομένα και σε πραγματικές συνθήκες εργασίας, από την περιοχή του Πηλίου.
"
5ο APXAIOΛOΓIKO EPΓO ΘEΣΣAΛIAΣ KAI ΣTEPEAΣ EΛΛAΔAΣ 2012-2014 - ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΩΤΕΡΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ
Κατά τα έτη 2010-2013 πραγματοποιήθηκαν από την ΙΓ΄ ΕΠΚΑ στην Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας τρία... more Κατά τα έτη 2010-2013 πραγματοποιήθηκαν από την ΙΓ΄ ΕΠΚΑ στην Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας τρία σημαντικά έργα ανάδειξης Μνημείων και συγκεκριμένα (α) του Αρχαίου Θεάτρου Δημητριάδος, (β) των Θολωτών Τάφων στο Αερινό και (γ) των Θολωτών Τάφων στη Χλόη Βελεστίνου, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, Επιχειρησιακού Προγράμματος «Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας – Ηπείρου, 2007-2013». Τα έργα αυτά, εκτός από την ίδια την ανάδειξη που έχει ως βασικό στόχο να καταστήσει τα Μνημεία επισκέψιμα για το κοινό, έδωσαν την ευκαιρία για πιο συστηματική επιστημονική τεκμηρίωσή τους, αλλά υπήρξαν αφορμή για την αποκάλυψη και νέων σημαντικών αρχαιολογικών δεδομένων.
Drafts by Dimitris Agnousiotis
6th Archaeological Meeting of Thessaly and Central Greece
E. Skafida - A. Karnava - E. Asderaki-Tzoumerkioti- Th. Rehren - M. Vaxevanopoulos - D. Agnousiot... more E. Skafida - A. Karnava - E. Asderaki-Tzoumerkioti- Th. Rehren - M. Vaxevanopoulos - D. Agnousiotis - E. Karouzou - I. Georgiou - D. Mylona - K. Trantalidou (2022), The Late Bronze Age Site of Kastro-Palaia In Volos: Results of the Interdisciplinary Research Project, 2015-2017, 6th Archaeological Meeting of Thessaly and Central Greece (Volos 01-04.03.18), 165-176.
Uploads
Papers by Dimitris Agnousiotis
As in other regions of the “Mycenaean world”, Magnesia experienced many changes in settlement patterns towards the end of the Middle Bronze Age, a process signaling the transition to the Late Bronze Age. The innovations indicate a slow and smooth adaptation to a new way of economic, social and political organization rather than a rupture with the Middle Helladic traditions.
On the other hand, the changes are more obvious in mortuary practices. The use of specialized disposal areas increased, tombs became more elaborate and collective burials dominated, involving re-use of tombs and secondary treatment of the dead. The disposal of the body began to be accompanied by various ritual practices and the deceased were richly endowed, following the practices of Southern Greece. Funerary remains dated in the second millennium BC constitute an important source of evidence concerning the ideology, the beliefs and the social status of the population and highlight the general outline of the transition to a new era.
Following the excavation in the Hellenistic city and the intensive survey in the Sourpi and Almyros plains by our teams, we have set out to investigate the stratigraphy and preservation of archaeological remains at the site, located in the marshes east of the village of Almyros in what is today an industrial area on the southwestern coast of the Pagasitic gulf. With an elevation of seven meters above the sea level and a surface of less than 10 ha, this rather shallow magoula was located in antiquity on a beach ridge, surrounded by water. This site was supposedly the location of the urban and civic centre of the polis of Halos, as testified by historical sources and inscriptions.
Our efforts have focused on trial excavations and recording the site by means of aerial photography. Four test trenches have been set out.
In trenches 1, 2 and 4 Hellenistic layers started directly under the present surface. In fact, aerial images show the preservation of a regular urban grid stretching out over a large part of the site, and correlating with the remains of domestic architecture and tightly packed ceramic assemblages recorded in trenches 1, 2 and 4. In the better preserved areas intact floors and many complete but smashed, apparently in situ pots have been found, suggesting destruction by earthquake. At least part of the pottery seems to be slightly later than the destruction of the Hellenistic city, but it is as yet unclear when the site was reoccupied after the 346 destruction, which is not clearly visible in the trenches.
In trenches 1 and 2, below the Hellenistic upper layer, a relatively empty late Classical level covers a sequence of at least two destruction levels which seem chronologically very close, spanning the last decades of the 5th century and possibly the early 4th. The often rich and well-preserved finds point a domestic use of the area. All levels contain often well-preserved residual pottery (occasionally in surprisingly large quantities), which mostly seems to date to the 8th-7th centuries. It seems likely that the sequence of relatively short-lived habitation strata continues further below.
Whereas the finds in trenches 1, 2 and 4 all seem to belong to domestic structures, trench 3 is dominated by a single monumental wall, or rather façade, which seems to have supported a raised platform of some kind, probably facing a street. Apparently, the top of the tell was elevated by at least 1.5 meter through the building of this wall. Some material of the first half of the 5th century gives a post quem for the monumental wall, but a more precise date cannot be offered yet.
The sequence of five major destuction layers, of which four seem to be caused by earthquakes, in less than 200 years is an intriguing phenomenon, wish will receive some extra attention in the this presentation. Whereas this suggested frequency of earthquakes may not be surprising in a zone which is still highly active seismically, the apparent acceptance (and possibly lack of prevention) of this phenomenon and the continuous rebuilding it caused by the population is remarkable.
Ωστόσο, οι προσπάθειες τα τελευταία χρόνια εντείνονται με ορατά αποτελέσματα τόσο σε επίπεδο συγκέντρωσης όλων των διάσπαρτων αρχαιολογικών πληροφοριών από το παρελθόν, όσο και σε επίπεδο συσσώρευσης νεότερων δεδομένων, μέσω της όσο το δυνατόν καλύτερης οργάνωσης των σύγχρονων ερευνών. Σημαντική πηγή πληροφοριών αποτέλεσαν οι ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο δημόσιων έργων, όπως η κατασκευή δικτύου μεταφοράς νερού από το φράγμα Παναγιώτικο στους οικισμούς του Πηλίου, οι σωστικές ανασκαφές σε οικόπεδα ιδιωτών, καθώς οι αυτοψίες με αφορμή τις αιτήσεις για διάφορα άλλα έργα.
Εξαιρετικά σημαντική αποδείχθηκε και η χρήση του Γεωγραφικού Συστήματος Πληροφοριών (G.I.S.) για τη διαχείριση όλων των αρχαιολογικών πληροφοριών, που εφαρμόζεται σε όλες τις περιοχές με αρχαιολογικό ενδιαφέρον στο Πήλιο. Έτσι, και στην περιοχή της Κορόπης με βάση την παραπάνω εφαρμογή έχει δημιουργηθεί ένα σημαντικό ψηφιακό αρχείο, όπου έχουν σηματοδοτηθεί ή οριοθετηθεί οι σημαντικότερες γνωστές αρχαιότητες του αρχαιολογικού χώρου και οι ανασκαφές, ενώ παράλληλα σηματοδοτούνται και οι θέσεις, όπου έχει πραγματοποιηθεί επιφανειακή έρευνα στο πλαίσιο αυτοψιών. Κύριος και άμεσος στόχος προς το παρόν είναι ο συνεχής εμπλουτισμός του συστήματος με νεότερα δεδομένα, γεγονός που θα συμβάλλει τόσο στην καλύτερη δυνατή προστασία και ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου όσο και στην κατανόηση και ερμηνεία του.
Archaeological Research and New Technologies
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
UNIVERSITY OF PELOPONNESE
ΚΑΛΑΜΑΤΑ 3-5 Οκτωβρίου 2012
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ
ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ
ARCHAEOLOGICALL INFORMATION MANAGEMENT
THROUGH G.I.S.
PELION PROJECT
Δ. ΑΓΝΟΥΣΙΩΤΗΣ1 - Κ. ΒΟΥΖΑΞΑΚΗΣ2
1 ΙΓ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Βόλος, Ελλαδα. dagnousiotis@culture.gr
2 ΙΓ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Βόλος, Ελλαδα. kvouzaxakis@culture.gr
Η καθημερινή εργασία ενός αρχαιολόγου σε οποιαδήποτε Αρχαιολογική Υπηρεσία περιλαμβάνει μια σειρά από ενέργειες που καταρχήν χρησιμοποιούν πληθώρα παλαιότερων αρχαιολογικών και μη πληροφοριών, που προϋπάρχουν με τη μορφή αρχείων, και κατ' επέκταση παράγουν νέο όγκο δεδομένων για χρήση είτε ως πληροφοριακό υλικό σε μελλοντικές ενέργειες είτε ως βάση για την εκπόνηση μελετών και ερευνητικών προγραμμάτων. Η οργάνωση μιας αρχαιολογικής αυτοψίας στο πεδίο για τον έλεγχο μιας περιοχής, συνήθως γίνεται στη βάση παλαιότερων σημειώσεων του αρχαιολόγου αλλά και την εμπειρία και τη γνώση που διαθέτει για τη συγκεκριμένη περιοχή και σπανιότερα με βάση σχετική βιβλιογραφία όταν αυτή υπάρχει. Ο εντοπισμός του σημείου αυτοψίας στο χώρο σχεδόν νομοτελειακά αποτελεί ένα προβληματικό τμήμα της εργασίας, που συνήθως λύνεται με την επιστράτευση κάποιου που γνωρίζει το μέρος (ιδιοκτήτης ή μηχανικός). Η χρήση διοικητικών και γεωγραφικών δεδομένων συνήθως απουσιάζει ή περιορίζεται εκ των πραγμάτων σε γενικές αναφορές. εφόσον αυτό καταστεί δυνατό. Η κάθε αυτοψία από την άλλη, παράγει με τη σειρά της νέα δεδομένα, που θα πρέπει στο εξής να λαμβάνονται υπόψη σε κάθε μελλοντική εργασία και κατά συνέπεια απαιτούν ένα σύστημα αρχειοθέτησης και αναζήτησης όσο το δυνατόν πιο ενιαίο και συνολικό.
Η πολυπλοκότητα και το πλήθος των πληροφοριών που απαιτούνται ή παράγονται οδήγησε στην πιλοτική εφαρμογή ενός προγράμματος συγκέντρωσης και επεξεργασίας τους μέσω της τεχνολογίας G.I.S., με πεδίο εφαρμογής την περιοχή του Πηλίου. Πραγματοποιήθηκε έτσι η ψηφιοποίηση των χαρτών που χρησιμοποιούνται ως υπόβαθρο, σχεδιάστηκε μια απλή και εύχρηστη βάση δεδομένων με διοικητικά, γεωγραφικά, αρχαιολογικά και τοπογραφικά δεδομένα και συνδυάστηκαν όλα τα παραπάνω σε μία εφαρμογή G.I.S. με γνώμονα την απλότητα της χρήσης και την αμεσότητα της πληροφορίας. Πρόκειται για μια εφαρμογή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο στο γραφείο για πιο πολύπλοκες και απαιτητικές εργασίες, όσο και στο πεδίο για άμεση αναζήτηση πληροφοριών αλλά και για τροφοδοσία του συστήματος με νέα δεδομένα με φορητές ηλεκτρονικές συσκευές, που υποστηρίζουν τεχνολογίες G.I.S, GPS και συνδεσιμότητας με Η/Υ είτε ενσύρματα είτε ασύρματα, ακόμα και με τη χρήση e-clouding.
Στην ανακοίνωση θα παρουσιαστούν τα παραπάνω και τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα με πραγματικά δεδομένα και σε πραγματικές συνθήκες εργασίας, από την περιοχή του Πηλίου.
"
Drafts by Dimitris Agnousiotis
As in other regions of the “Mycenaean world”, Magnesia experienced many changes in settlement patterns towards the end of the Middle Bronze Age, a process signaling the transition to the Late Bronze Age. The innovations indicate a slow and smooth adaptation to a new way of economic, social and political organization rather than a rupture with the Middle Helladic traditions.
On the other hand, the changes are more obvious in mortuary practices. The use of specialized disposal areas increased, tombs became more elaborate and collective burials dominated, involving re-use of tombs and secondary treatment of the dead. The disposal of the body began to be accompanied by various ritual practices and the deceased were richly endowed, following the practices of Southern Greece. Funerary remains dated in the second millennium BC constitute an important source of evidence concerning the ideology, the beliefs and the social status of the population and highlight the general outline of the transition to a new era.
Following the excavation in the Hellenistic city and the intensive survey in the Sourpi and Almyros plains by our teams, we have set out to investigate the stratigraphy and preservation of archaeological remains at the site, located in the marshes east of the village of Almyros in what is today an industrial area on the southwestern coast of the Pagasitic gulf. With an elevation of seven meters above the sea level and a surface of less than 10 ha, this rather shallow magoula was located in antiquity on a beach ridge, surrounded by water. This site was supposedly the location of the urban and civic centre of the polis of Halos, as testified by historical sources and inscriptions.
Our efforts have focused on trial excavations and recording the site by means of aerial photography. Four test trenches have been set out.
In trenches 1, 2 and 4 Hellenistic layers started directly under the present surface. In fact, aerial images show the preservation of a regular urban grid stretching out over a large part of the site, and correlating with the remains of domestic architecture and tightly packed ceramic assemblages recorded in trenches 1, 2 and 4. In the better preserved areas intact floors and many complete but smashed, apparently in situ pots have been found, suggesting destruction by earthquake. At least part of the pottery seems to be slightly later than the destruction of the Hellenistic city, but it is as yet unclear when the site was reoccupied after the 346 destruction, which is not clearly visible in the trenches.
In trenches 1 and 2, below the Hellenistic upper layer, a relatively empty late Classical level covers a sequence of at least two destruction levels which seem chronologically very close, spanning the last decades of the 5th century and possibly the early 4th. The often rich and well-preserved finds point a domestic use of the area. All levels contain often well-preserved residual pottery (occasionally in surprisingly large quantities), which mostly seems to date to the 8th-7th centuries. It seems likely that the sequence of relatively short-lived habitation strata continues further below.
Whereas the finds in trenches 1, 2 and 4 all seem to belong to domestic structures, trench 3 is dominated by a single monumental wall, or rather façade, which seems to have supported a raised platform of some kind, probably facing a street. Apparently, the top of the tell was elevated by at least 1.5 meter through the building of this wall. Some material of the first half of the 5th century gives a post quem for the monumental wall, but a more precise date cannot be offered yet.
The sequence of five major destuction layers, of which four seem to be caused by earthquakes, in less than 200 years is an intriguing phenomenon, wish will receive some extra attention in the this presentation. Whereas this suggested frequency of earthquakes may not be surprising in a zone which is still highly active seismically, the apparent acceptance (and possibly lack of prevention) of this phenomenon and the continuous rebuilding it caused by the population is remarkable.
Ωστόσο, οι προσπάθειες τα τελευταία χρόνια εντείνονται με ορατά αποτελέσματα τόσο σε επίπεδο συγκέντρωσης όλων των διάσπαρτων αρχαιολογικών πληροφοριών από το παρελθόν, όσο και σε επίπεδο συσσώρευσης νεότερων δεδομένων, μέσω της όσο το δυνατόν καλύτερης οργάνωσης των σύγχρονων ερευνών. Σημαντική πηγή πληροφοριών αποτέλεσαν οι ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο δημόσιων έργων, όπως η κατασκευή δικτύου μεταφοράς νερού από το φράγμα Παναγιώτικο στους οικισμούς του Πηλίου, οι σωστικές ανασκαφές σε οικόπεδα ιδιωτών, καθώς οι αυτοψίες με αφορμή τις αιτήσεις για διάφορα άλλα έργα.
Εξαιρετικά σημαντική αποδείχθηκε και η χρήση του Γεωγραφικού Συστήματος Πληροφοριών (G.I.S.) για τη διαχείριση όλων των αρχαιολογικών πληροφοριών, που εφαρμόζεται σε όλες τις περιοχές με αρχαιολογικό ενδιαφέρον στο Πήλιο. Έτσι, και στην περιοχή της Κορόπης με βάση την παραπάνω εφαρμογή έχει δημιουργηθεί ένα σημαντικό ψηφιακό αρχείο, όπου έχουν σηματοδοτηθεί ή οριοθετηθεί οι σημαντικότερες γνωστές αρχαιότητες του αρχαιολογικού χώρου και οι ανασκαφές, ενώ παράλληλα σηματοδοτούνται και οι θέσεις, όπου έχει πραγματοποιηθεί επιφανειακή έρευνα στο πλαίσιο αυτοψιών. Κύριος και άμεσος στόχος προς το παρόν είναι ο συνεχής εμπλουτισμός του συστήματος με νεότερα δεδομένα, γεγονός που θα συμβάλλει τόσο στην καλύτερη δυνατή προστασία και ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου όσο και στην κατανόηση και ερμηνεία του.
Archaeological Research and New Technologies
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
UNIVERSITY OF PELOPONNESE
ΚΑΛΑΜΑΤΑ 3-5 Οκτωβρίου 2012
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ
ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ
ARCHAEOLOGICALL INFORMATION MANAGEMENT
THROUGH G.I.S.
PELION PROJECT
Δ. ΑΓΝΟΥΣΙΩΤΗΣ1 - Κ. ΒΟΥΖΑΞΑΚΗΣ2
1 ΙΓ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Βόλος, Ελλαδα. dagnousiotis@culture.gr
2 ΙΓ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Βόλος, Ελλαδα. kvouzaxakis@culture.gr
Η καθημερινή εργασία ενός αρχαιολόγου σε οποιαδήποτε Αρχαιολογική Υπηρεσία περιλαμβάνει μια σειρά από ενέργειες που καταρχήν χρησιμοποιούν πληθώρα παλαιότερων αρχαιολογικών και μη πληροφοριών, που προϋπάρχουν με τη μορφή αρχείων, και κατ' επέκταση παράγουν νέο όγκο δεδομένων για χρήση είτε ως πληροφοριακό υλικό σε μελλοντικές ενέργειες είτε ως βάση για την εκπόνηση μελετών και ερευνητικών προγραμμάτων. Η οργάνωση μιας αρχαιολογικής αυτοψίας στο πεδίο για τον έλεγχο μιας περιοχής, συνήθως γίνεται στη βάση παλαιότερων σημειώσεων του αρχαιολόγου αλλά και την εμπειρία και τη γνώση που διαθέτει για τη συγκεκριμένη περιοχή και σπανιότερα με βάση σχετική βιβλιογραφία όταν αυτή υπάρχει. Ο εντοπισμός του σημείου αυτοψίας στο χώρο σχεδόν νομοτελειακά αποτελεί ένα προβληματικό τμήμα της εργασίας, που συνήθως λύνεται με την επιστράτευση κάποιου που γνωρίζει το μέρος (ιδιοκτήτης ή μηχανικός). Η χρήση διοικητικών και γεωγραφικών δεδομένων συνήθως απουσιάζει ή περιορίζεται εκ των πραγμάτων σε γενικές αναφορές. εφόσον αυτό καταστεί δυνατό. Η κάθε αυτοψία από την άλλη, παράγει με τη σειρά της νέα δεδομένα, που θα πρέπει στο εξής να λαμβάνονται υπόψη σε κάθε μελλοντική εργασία και κατά συνέπεια απαιτούν ένα σύστημα αρχειοθέτησης και αναζήτησης όσο το δυνατόν πιο ενιαίο και συνολικό.
Η πολυπλοκότητα και το πλήθος των πληροφοριών που απαιτούνται ή παράγονται οδήγησε στην πιλοτική εφαρμογή ενός προγράμματος συγκέντρωσης και επεξεργασίας τους μέσω της τεχνολογίας G.I.S., με πεδίο εφαρμογής την περιοχή του Πηλίου. Πραγματοποιήθηκε έτσι η ψηφιοποίηση των χαρτών που χρησιμοποιούνται ως υπόβαθρο, σχεδιάστηκε μια απλή και εύχρηστη βάση δεδομένων με διοικητικά, γεωγραφικά, αρχαιολογικά και τοπογραφικά δεδομένα και συνδυάστηκαν όλα τα παραπάνω σε μία εφαρμογή G.I.S. με γνώμονα την απλότητα της χρήσης και την αμεσότητα της πληροφορίας. Πρόκειται για μια εφαρμογή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο στο γραφείο για πιο πολύπλοκες και απαιτητικές εργασίες, όσο και στο πεδίο για άμεση αναζήτηση πληροφοριών αλλά και για τροφοδοσία του συστήματος με νέα δεδομένα με φορητές ηλεκτρονικές συσκευές, που υποστηρίζουν τεχνολογίες G.I.S, GPS και συνδεσιμότητας με Η/Υ είτε ενσύρματα είτε ασύρματα, ακόμα και με τη χρήση e-clouding.
Στην ανακοίνωση θα παρουσιαστούν τα παραπάνω και τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα με πραγματικά δεδομένα και σε πραγματικές συνθήκες εργασίας, από την περιοχή του Πηλίου.
"