Jolanta Czartoryska

Herman Lieberman was a Polish attorney, politician, socialist, member of parliament in Vienna-Reichsrat (two terms) and a member of Sejm (Polish parliament) of the Second Republic of Poland (four terms). He was born on on the 3rd of January 1870 in Drohobycz and died on the 21st of October 1941 in London. As he was a member of Reichsrat during First World War he fought for for the independence of Poland as a soldier in Josef Pilsudski’s Legions. Lieberman was four times elected as a parliamentary representative from Przemyśl district and twice from the national list. In the Polish parliament he he would become a member and rapporteur of many committees, including: constitutional, military, regulatory and legal. In 1923 he actively supported the enactment of an act of law considering the responsibility of ministers and the president of Poland in front of the State Tribunal. In 1929 Herman Lieberman was elected as a prosecutor in the only trial in front of the State Tribunal – trial against the Minister of Treasury Gabriel Czechowicz. Lieberman belonged to the opponents of Pilsudski’s policy and because of that in 1930 he was imprisoned in the fortress Brest and then, sentenced to two and a half years for his oppositional activity. While transporting him to Brest he was severely beaten. He suffered for a long time because of the injuries. After the verdict in 1933 Lieberman decided to leave Poland for France, where he was actively involved in the Front Morges organization, which was against policy of Pilsudski’s followers, who took over full power after so called “the Brest elections” in 1930. In exile he remained very active as a publicist and a political activist of the Socialist International. Lieberman was a member of its executive bodies. Since 1940 he lived in London, where he was, at first, vice-chairman of the National Council of Poland – President’s consultative body, and then since September 3. 1941 Minister of Justice in the Sikorski’s government. After Lieberman’s death, President awarded him the highest Polish decoration for his contribution to the Polish state – the Order of the White Eagle. All his life Lieberman was strongly connected with Przemyśl, where his symbolic tomb is located, because he was buried in London’s Highgate Cemetery.

The author quotes the famous speech by Wincenty Witos in Reichsrat, delivered by him in Polish during World War I. The speech confirms the uncompromising stance of the peasant activists and their special services in working out a clear-cut stance on the matter of regaining independence by Poland. It had been agreed that the president of the Club should speak out on behalf of the peasant activists and present to the Parliament the problems which that group faced. They were issues brought about by the authorities, of political, social and economic nature, resulting from, among others, Russian occupation of Galicia and behavior of Austro-Hungarian troops towards local people after recapturing the province from the Russians.

On the basis of the letters of Herman Lieberman to Helene Deutsch née Rosenbach, unknown in Polish literature, the authors are looking at the issue of love in the life of the eminent Polish politician and lawyer of the first half of the 20th century, trying to establish to what extent his emotionality, ideological commitment and devotion to his nearest and dearest defined Lieberman not only as a statesman but first of all as a human, and to what extent it was reflected in his daily decisions. Finally, they deal with the issue, polemicizing with the previous hypotheses, why H. Lieberman, despite his deep love for Helene Rosenbach did not divorce his wife, sacrificing his personal happiness for the sake of raison d’état.

Some encounters are meant to happen. To Professor Andrzej Chwalba The author shares her reflections on reading books by Prof. Andrzej Chwalba and on her personal encounter with him. She starts from her own student memories and her own, different from Prof. Chwalba’s, fates, until the 2011 conference in Przemyśl dedicated to an eminent lawyer and Member of Parliament, Herman Lieberman. The author expresses her admiration for Prof. Chwalba’s hard work, ingenuity and diversity of interests.

Tę książkę powinien przeczytać każdy, kogo interesują stosunki polsko-niemieckie. Joanna Andrychowicz-Skrzeba, dr nauk humanistycznych, germanistka i niemcoznawczyni, wykonała tytaniczną pracę. Na 600 stronach ukazała, rzeczowo i zarazem oryginalnie, główne problemy stosunków polsko-niemieckich ostatniego siedemdziesięciolecia widziane przez pryzmat wystąpień prezydentów, premierów, ministrów spraw zagranicznych obu państw w okresie od 1989 do października 2011 roku. Aby przybliżyć w pełni ich poglądy, wykorzystała wszelkie dostępne źródła: książki, artykuły prasowe, strony internetowe i to zarówno publikowane w języku polskim, jak i niemieckim. Wykaz analizowanych wystąpień zamieszczony na końcu książki zajmuje 58 stron (s. 636-694). Bibliografia – kolejnych 19 stron (s. 617-636).

Komentarze prawnicze przeważnie pisane są hermetycznym, trudno zrozumiałym.językiem. Omawiany komentarz, na tle innych tego typu tekstów dostępnych na rynku, wyróżnia się pozytywnie komunikatywnym językiem, zrozumiałym zarówno dla laików jak i zawodowców. Jest to jego ważna zaleta, szczególnie w kontekście możliwości skorzystania z komentarza przez inżynierów i techników budownictwa, nie będących biegłymi w rozczytywaniu przepisów prawnych. Na przepisach prawa budowlanego oraz innych z nim związanych zna się wąska grupa prawników, ale nawet dla znawców tej dziedziny omawiany komentarz wnosi nowe elementy wiedzy oraz wyjaśnia skomplikowane zagadnienia.

Ustawa Prawo prasowe należy do zbioru ustaw najdłużej obowiązujących, jako przejętych z systemu prawnego sprzed 1989 roku. Dotychczas niepodjęta została próba napisania od podstaw nowej ustawy, odpowiadającej nowoczesnym rozwiązaniom prawnym i politycznym. Podstawowa treść ustawy Prawo prasowe pochodzi z 26 stycznia 1984 r. (Dz.U. nr 5 poz. 24). Dokonano w niej jednak 21 zmian, uchwalonych na przestrzeni lat 1988-2013. Wszystkie zmiany miały na celu dostosowanie ustawy do nowych wyzwań, z jakimi środowiska dziennikarskie, w tym prasowe, stykają się w codziennej praktyce. W szczególności elektroniczne środki masowej komunikacji (radio, telewizja i Internet) postawiły przed dziennikarzami oraz prawnikami zainteresowanymi problemami tego środowiska konieczność poszerzania swej wiedzy w zakresie nowoczesnego stosowania prawa prasowego.

W bieżącym roku mija 100 lat od wybuchu wojny światowej, w wielu państwach zwanej Wielką Wojną. W historiografii polskiej, podobnie jak w niemieckiej, austriackiej i węgierskiej wojna ta nazywana jest I Wojną Światową. Rocznica jest przyczyną powrotu historyków do tego wydarzenia, do refleksji nad przyczynami i skutkami pierwszego w dziejach konfliktu o charakterze globalnym. Książek mieszczących się w tematyce rocznicowej ukazało się na polskim rynku stosunkowo niewiele. Są tu na przykład: Wielka Wojna Francuzów J. B. Duroselle'a, Wielka operacja zimowa pierwszej wojny światowej S. Czerepa, Wielka wojna i świadomość przełomu D. Kielaka i inne. Pozycje te ukazują przeważnie wybrane epizody wojenne.

Ta książka może wywołać zdumienie u polskiego czytelnika przyzwyczajonego do określonej narracji o historii Polski Ludowej. Ukazuje odbudowę kraju poprzez opis życia robotników w ich środowisku naturalnym w latach 1945-1950. Ujęcie tematu i opis są wyjątkowe pod każdym względem na tle polskiej historiografii ostatniego ćwierćwiecza. Padraic Kenney, rocznik 1963, jest profesorem Uniwersytetu Indiana w USA. Jego badania dotyczą głównie historii ustroju komunistycznego w Europie Wschodniej, ze szczególnym uwzględnieniem Polski. Na początku lat dwutysięcznych prowadził wykłady we Wrocławiu. Jest autorem, m.in., książek dotyczących powojennej historii Polski, z których dwie ukazały się po polsku "Rewolucyjny Karnawał. Europa środkowa"(1989) oraz "Wrocławskie zadymy" (2007).

Jerzy Eisler (rocznik 1952), profesor historii, obecnie dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie, jeden z bardziej aktywnych i znanych badaczy dziejów Polski Ludowej powstałej po 1945 roku, będący koordynatorem ogólnopolskiego projektu badawczego Instytutu Pamięci Narodowej pod nazwą "Struktury i działalność Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej", napisał książkę pod prowokacyjnie brzmiącym tytułem "Siedmiu wspaniałych". W formie krótkich esejów historycznych przedstawił w niej działalność wszystkich siedmiu pierwszych sekretarzy, którzy stali na czele Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) począwszy od jej powstania w 1948 roku, a więc Bolesława Bieruta, Edwarda Ochaba, Władysława Gomułkę, Edwarda Gierka, Stanisława Kanię, Wojciecha Jaruzelskiego i Mieczysława Rakowskiego.

Na polskim rynku ukazuje się wiele pozycji książkowych, mających służyć pomocą wykonywaniu zawodów prawniczych. Praca prawnika zajmującego się na co dzień stanowieniem albo stosowaniem prawa, robi się coraz trudniejsza. Rozmaitych regulacji prawnych wydawanych jest bardzo wiele i to przez różne podmioty: zinstytucjonalizowane (sądy, organy skarbowe itp.) lub osoby fizyczne (naukowców, praktyków), dzielące się swą wiedzą teoretyczną i praktyczną. Dominujących wydawnictw specjalizujących się w tematyce prawniczej w Polsce jest trzy: LexisNexis, C.H.Beck i Wolters Kluwer. Każde z nich walczy o uwagę klienta zainteresowanego problemami prawnymi i problemami środowiska prawniczego. W każdym z nich wydawane są książki poruszające podobną materię, omawiające rozmaite dziedziny prawa, ujmujące temat z bardzo różnych punktów widzenia.

Herman Lieberman was a Polish attorney, politician, socialist, member of parliament in Vienna-Reichsrat (two terms) and a member of Sejm (Polish parliament) of the Second Republic of Poland (four terms). He was born on on the 3rd of January 1870 in Drohobycz and died on the 21st of October 1941 in London. As he was a member of Reichsrat during First World War he fought for for the independence of Poland as a soldier in Josef Pilsudski’s Legions. Lieberman was four times elected as a parliamentary representative from Przemyśl district and twice from the national list. In the Polish parliament he he would become a member and rapporteur of many committees, including: constitutional, military, regulatory and legal. In 1923 he actively supported the enactment of an act of law considering the responsibility of ministers and the president of Poland in front of the State Tribunal. In 1929 Herman Lieberman was elected as a prosecutor in the only trial in front of the State Tribunal – trial against the Minister of Treasury Gabriel Czechowicz. Lieberman belonged to the opponents of Pilsudski’s policy and because of that in 1930 he was imprisoned in the fortress Brest and then, sentenced to two and a half years for his oppositional activity. While transporting him to Brest he was severely beaten. He suffered for a long time because of the injuries. After the verdict in 1933 Lieberman decided to leave Poland for France, where he was actively involved in the Front Morges organization, which was against policy of Pilsudski’s followers, who took over full power after so called “the Brest elections” in 1930. In exile he remained very active as a publicist and a political activist of the Socialist International. Lieberman was a member of its executive bodies. Since 1940 he lived in London, where he was, at first, vice-chairman of the National Council of Poland – President’s consultative body, and then since September 3. 1941 Minister of Justice in the Sikorski’s government. After Lieberman’s death, President awarded him the highest Polish decoration for his contribution to the Polish state – the Order of the White Eagle. All his life Lieberman was strongly connected with Przemyśl, where his symbolic tomb is located, because he was buried in London’s Highgate Cemetery.

Tekst został wyróżniony w wydawnictwie pokonkursowym Deutsche Welle i Rzeczpospolitej na temat: "Niemiec, mój sąsiad". W konkursie wzięło udział 350 osób, a tylko 12 tekstów zostało opublikowanych. Test dotyczy stosunków polsko-niemieckich, w szczególności postrzegania przez pokolenie powojenne w Polsce Niemców, jako sąsiadów.

ISBN: 3-929759-70-5

The author quotes the famous speech by Wincenty Witos in Reichsrat, delivered by him in Polish during World War I. The speech confirms the uncompromising stance of the peasant activists and their special services in working out a clear-cut stance on the matter of regaining independence by Poland. It had been agreed that the president of the Club should speak out on behalf of the peasant activists and present to the Parliament the problems which that group faced. They were issues brought about by the authorities, of political, social and economic nature, resulting from, among others, Russian occupation of Galicia and behavior of Austro-Hungarian troops towards local people after recapturing the province from the Russians.