Loftbelgur
Loftbelgur er tvískipt loftfar: belgur sem er fylltur gasi (eðlisléttara en loft) til að hann takist á loft og undir honum er karfa, oft úr basti eða léttu efni, sem er fest við belginn með stögum. Áður var um tíma notað gas í loftbelgjum og loftskipum, eins og vetni, sem er eldfimt eða helín, sem er dýrt, en nú er oftast notað heitt loft, eins og í fyrsta loftbelgnum. Menn flugu í loftbelgjum og loftskipum löngu áður en flugvélar voru fundnar upp en eftir 1930 urðu miklar framfarir í flugvélum og smám saman gleymdust loftbelgirnir. En nú eru loftbelgir aftur orðnir vinsælir í flugi til dægrastyttingar.
Fyrsta flug í loftbelg var gert í París 1783, fyrsta flug yfir Ermasund var 1785 en það er ekki fyrr en 1978 sem mönnum tekst að fara yfir Atlantshafið (Anderson & Abruzzo) á loftbelg eftir margar mislukkaðar tilraunir. Raunar þurftu þeir Adnerson & Abruzzo að láta bjarga sér út af Vestfjörðum '77 eftir að belgurinn þeir fór niður þar.
Montgolfierbræðurnir
[breyta | breyta frumkóða]Frönsku bræðurnir Josep og Jaques Montgolfier bjuggu til fyrsta loftbelginn sem fólk gat ferðast með. Fyrsta flug hans var í París 21. nóvember 1783, 120 árum áður en Wrightbræðurnir flugu fyrstir manna flugvél, sem þeir smíðuðu.
Belgir með heitu lofti
[breyta | breyta frumkóða]Belgir með heitu lofti eru gerðir úr næloni og í þeim hangir tágakarfa. Belgirnir geta verið alla vega í laginu. Mikið af heitu lofti þarf til að fylla belginn. Það fæst með því að brenna gasi sem heitir própan og er það geymt í formi vökva í málmhylkjum sem flutt eru í körfunni.
