Harajuku

dandanan Harajuku

Harajuku (原宿, Harajuku^?) ya iku jeneng populèr kanggo laladan ing saubengé Stasiun JR Harajuku, Distrik Shibuya, Tokyo. Laladan iki misuwur dadi panggonan bocah enom padha kumpul. Lokasiné manggon ing saubengé Kuil Meiji, Taman Yoyogi, punjer perbelanjaan Jalan Takeshita (Takeshita-dōri), department store Laforet, lan Gimnasium Nasional Yoyogi. Harajuku dudu jeneng resmi kanggo panggonan lan ora ditulis nalika nulis alamat.

Kurang luwih taun 1980-an, Harajuku kalebu panggonan kang dadi ngrembakané subkultur Takenoko-zoku. Nganti dina iki, kalompok bocah nom nganggo sandhangan anéh kang bisa tinemu ing laladan Harajuku. Saliyané iki, bocah-bocah sekolah ing laladan-laladan ing Jepang uga kerep nglebokaké Harajuku kanggo tujuwan studi wisata nalika piknik ing Tokyo. Sabenere jeneng "Harajuku" mung digunakaké ing laladan sisih lor Omotesando. Onden ya iku jeneng laladan ing sisih étan Omotesando, nanging jeneng iki ora populèr lan mèlu uga diarani Harajuku.

Sajarah

Sadurungé jaman Edo, Harajuku kalebu salah sijiné kutha panginepan (juku) kanggoné wong kang lunga liwat ruté Jalan Utama Kamakura.Tokugawa Ieyasu ménéhi bebungah penguasaan Harajuku karo ninja saka Provinsi Iga kang ngiwangi dhèwèké lumayu saka Sakai sawisé kadadéan Insiden Honnōji.

Ing jaman Edo, kalompok ninja saka Iga ngedegaké markas ing Harajuku kanggo njaga kutha Edo awit panggonané kang strategis ing pérangan kidul Jalan Utama Kōshū. Saliyané ninja, samurai kelas Bakushin uga milih manggon ing Harajuku. Para tani nandur pari ing laladan pinggir Kali Shibuya, lan migunakaké kincir air kanggo nggiling pari utawa nggawé glepung.

Ing jaman Meiji, Harajuku diyasa dadi laladan wigati kang ngubungaké kutha Tokyo lan laladan saubengé. Ing taun 1906, Stasiun JR Harajuku dibukak dadi péranganing perluasan jalur kereta api Yamanote. Sawisé iku Omotesando (dalan utama mara ing kuil) diyasa ing taun 1919 sawisé Kuil Meiji digawé.