Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Menyang kontèn

Herman Johannes

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
Herman Johannes
Mantri Pakerjaan Umum Républik Indonésia 7
Linggih
6 September 1950 – 27 April 1951
PrésidhènSoekarno
Kang sadurungéSitompul
Kang sawiséUkar Bratakusumah
Rerincèn dhiri
Lair(1912-05-28)28 Mèi 1912
Nèderlan Rote, NTT, Hindia Nèderlan
PatiOktober 17, 1992(1992-10-17) (umur 80)
Indhonésia Yogyakarta, Indonésia
BangsaIndonésia

Prof. Dr. Ir. Herman Johannes, asring uga diserat Herman Yohannes utawa Herman Yohanes (lair ing Pulo Rote, Nusa Tenggara Wétan, 28 Mèi 1912 – pati ing Ngayogyakarta, 17 Oktober 1992 ing umur 80 taun) ya iku cendekiawan, pulitikus, ilmuwan Indonésia, guru Gedhe Universitas Gadjah Mada (UGM), lan Pahlawan Nasional Indonésia. Panjenengané uga duwé jabatan dadi Rektor Universitas Gadjah Mada (1961-1966), Koordinator Perguruan Tinggi (Koperti) taun 1966-1979, anggota Dewan Pertimbangan Agung (DPA) RI (1968-1978), lan Menteri Pekerjaan Umum (1950-1951).[1][2]

Kauripan

[besut | besut sumber]

Sawisé Indonésia mardhika, Herman Johannes nerusaké pendhidhikan ing Sekolah Tinggi Tèknik ing Ngayogyakarta kang saiki jenengé dadi Fakultas Tèknik Universitas Gadjah Mada. Herman Johannes uga dadi wong kang ngadegaké Fakultas Tèknik UGM. Sawisé lulus saka kana, Herman Johannes nduwèni gelar insinyur. Nanging, gelar insinyur kuwi mau ora bisa ngalangi dhèwèké kanggo mèlu perang karo Walanda. Herman Johannes kalebu wong kang pinter gawé bom. Amarga dhèwèké duwé ilmu ing babagan Fisika lan Kimia, Letkol Suharto kang nalika jaman semana dadri Komandan Resimen XXII TNI ing Ngayogyakarta njaluk tulung marang Herman Johannes kanggo masang bom ing jembatan sepur ing dhaérah Kali Praga. Herman Johannes dijaluki tulung kanggo masang bom amarga dhèwèké ahli ing téori jembatan nalika sekolah ing Bandung.[3] Kawit biyèn Herman Johannes wis duwé pangalaman mèlu gerilya lan amarga kuwi, dhèwèké uga mèlu ing prastawa Serangan Umum 1 Maret 1949 ing kutha Ngayogyakarta nalika Ngayogyakarta bisa dadi ibu kota nagara 6 jam suwéné[1]

Taun 1955, Herman Johannes krama karo Annie Marie Gilbertine Amalo, ya iku anaké raja saka Leli ing Pulo Rote. Saka kramané, Herman Johannes duwé anak cacahé papat. Anak-anaké Herman Johannes, ya iku Christine, Henriette, Daniel Johannes, lan Helmi Johannes. Herman Johannes séda ing tanggal 17 Oktober 1992 amarga duwé lelara kanker prostat. Herman Johannes disarèkaké ing Pemakaman Keluarga UGM ing Sawitsari, Ngayogyakarta. Amarga duwé jasa-jasa kanggo nagara Indonésia, Herman Johannes diwènèhi gelar Pahlawan Nasional ing taun 2009 kang wektu kuwi Indonésia dipimpin déning Présidhèn Susilo Bambang Yudhoyono.[1]

Pendhidhikan

[besut | besut sumber]

Pakaryan

[besut | besut sumber]

Pamarkarya

[besut | besut sumber]
  • Guru, Cursus tot Opleiding van Middelbare Bouwkundingen (COMB), Bandung, 1940
  • Guru, Sekolah Menengah Tinggi (SMT), Jakarta, 1942
  • Dosen Fisika, Sekolah Tinggi Kedhokteran, Salemba, Jakarta, 1943
  • Lektor, Sekolah Tinggi Teknik (STT) Bandung di Yogyakarta, 1946–1948
  • Mahaguru, STT Bandung di Yogyakarta, Juni 1948
  • Dekan Fakultas Teknik UGM, Yogyakarta, 1951–1956
  • Dekan Fakultas Ilmu Pengetahuan Alam (FIPA) UGM, Yogyakarta, 1955–1962
  • Rektor, Universitas Gadjah Mada, Yogyakarta, 1961–1966[5]
  • Koordinator Perguruan Tinggi (Koperti), DIJ-Jateng, 1966–1979
  • Ketua, Regional Science and Development Center (RSDC), Yogyakarta, 1969

Makarya liya

[besut | besut sumber]
  • Anggota, Komite Nasional Indonésia Pusat (KNIP), 1945–1946
  • Mantri Pekerjaan Umum dan Tenaga RI, 1950–1951
  • Anggota Executive Board UNESCO, Paris, 1954-1957
  • Anggota Dewan Nasional, 1957–1958
  • Anggota Dewan Perancang Nasional (Deppernas), 1958–1962
  • Anggota, Dewan Pertimbangan Agung RI (DPA RI), 1968–1978
  • Anggota Komisi Empat (Tim Pemberantasan Korupsi), 1970
  • Anggota, Panitia Istilah Teknik, Departemen Pekerjaan Umum RI, 1969–1975
  • Anggota, Majelis Basa Indonésia-Malaysia (MABIM), 1972–1976
  • Anggota Pepunas Ristek, Jakarta, 1980–1985
  • Anggota Dewan Riset Nasional, 1985–1992

Karier Militer

[besut | besut sumber]
  • Kepala Laboratorium Persenjataan, Markas Tertinggi Tentara, Yogyakarta, 1946
  • Anggota Pasukan Akademi Militer Yogyakarta, Sektor Sub-Wehrkreise 104, Dhésèmber 1948–Juni 1949
  • Dosen, Akademi Militer Yogyakarta, 1946–1948
  • Pangkat terakhir: Mayor TNI, 1949
  • Komandan Resimen Mahakarta, 1962–1965

Pakumpulan

[besut | besut sumber]
  • Christen Studenten Vereniging (CSV), Bandung, 1934
  • Indonesische Studenten Vereniging (ISV), Bandung, 1934
  • Timorese Jongeren/Ketua Perkumpulan Kebangsaan Timor (PKT), Bandung, 1934
  • Anggota, Angkatan Muda Pegawai Républik Indonésia (AMPRI), Jakarta, 1945
  • Ketua, Gerakan Rakyat Indonésia Sunda Kecil (GRISK), 1947
  • Parté Indonesia Raya (PIR) 1948
  • Ketua, Yayasan Hatta, 1950–1992
  • Pernah njabat Ketua Kulawarga Alumni Universitas Gadjah Mada (KAGAMA), 1958-1961, 1973-1981[6]
  • Pernah njabat Ketua Legiun Veteran Yogyakarta
  • Pernah njabat pangurus Legiun Veteran Républik Indonésia (LVRI) Pusat
  • Anggota Persatuan Insinyur Indonésia (PII)

Pangaji-aji

[besut | besut sumber]
  • Bintang Gerilya, 1958
  • Satya Lencana Perjuangan Kemerdekaan, 1961
  • Satya Lencana Wirakarya, 1971
  • Bintang Mahaputra, 1973
  • Dhoktor Honoris Causa, UGM, 1975
  • Bintang Legiun Veteran RI, 1981
  • Anugerah Sri Sultan Hamengkubuwono IX, 1991
  • Pahlawan Nasional, 2009

Karya tulis

[besut | besut sumber]
  • Zarrah-zarrah Fisika Modern, (Jajasan Fonds Universitit Negeri Gadjah Mada, 1953)
  • Pantjasila Seichtisar dalam Kata-Kata Bung Karno, (Universitas Gadjah Mada, 1963)
  • Teknik Squeeze dalam Bridge, (PT Indira, Jakarta, 1970)
  • Pengantar Matematika untuk Ékonomi, (bersama Budiono Sri Handoko; Pustaka LP3ES, Jakarta 1974)
  • Gaya Basa Keilmuan, (Universitas Gadjah Mada, 1979)
  • Membina Basa Indonésia Menjadi Basa yang Ilmiah, Indah dan Lincah, (Universitas Gadjah Mada, 1980)
  • Kamus Istilah Ilmu dan Teknologi, (PT Indira, Jakarta, 1981)
  • Aneka Teknik Sepit, (Penerbit Liberty, Yogyakarta, 1989)

Rujukan

[besut | besut sumber]
  1. ↑ a b c Raditya, Iswara N. "Herman Johannes, Tukang Insinyur yang Merepotkan Belanda". tirto.id (ing basa Indonesia). Dibukak ing 2020-06-13.
  2. ↑ Media, Kompas Cyber. "Siapa Herman Johannes, Pahlawan di Mata Uang Pecahan Rp 100 Baru?". KOMPAS.com (ing basa Indonesia). Dibukak ing 2020-06-13.
  3. ↑ Taufiq. "Herman Johannes, Rektor Kedua UGM yang Mahir Merakit Bom" (ing basa Indonesia). Dibukak ing 2020-06-13.
  4. ↑ a b c d e "Herman Johannes". tirto.id (ing basa Indonesia). Dibukak ing 2020-06-13.
  5. ↑ Rektor UGM
  6. ↑ "Sejarah KAGAMA". Diarsip saka sing asli ing 2009-12-08. Dibukak ing 2011-07-09.

Pranala njaba

[besut | besut sumber]


Didhisiki déning:
Sitompul 		{{{jabatan}}}
1950-1951 		Diganti déning:
Ukar Bratakusumah
Dijupuk saka "https://jv.wikipedia.org/w/index.php?title=Herman_Johannes&oldid=1643266"