Shinto

Sebuah torii ing Kuil Itsukushima

Shinto (神道, Shintō^?, kanthi barès bermakna "jalan/jalur déwa") inggih punika sawijining agama ingkang asalipun saking Jepang. Saking masa Restorasi Meiji ngantos pungkasan Perang Dunia II, Shinto inggih punika agami resmi ing Jepang.

Shinto dados agami asli bangsa Jepang, agami mau gadhah sipat ingkang unik. Prosès kabèntuk, wujud-wujud upacara keagamaanipun utawi ajaran-ajaranipun ningali pangrembakan ingkang amèt ruwèt. Kathah istilah-istilah ing agami Shinto ingkang sukar dipunalihi basakan kaliyan trep ing salebeting basa sanèsipun. Témbung-témbung Shinto piyambak sajatosipun asalipun saking basa China ingkang tégésè “jalan para déwa”, “pemujaan para déwa”, “pengajaran para déwa”, utawi “agama para déwa”. lan asma Shinto punika piyambak énggal ing ngginakaken kanggé kawiwitan kanggé nyebat agama asli bangsa Jepang punika ing agama Buda lan agami konfusius (Tiongkok) sampun mlebet Jepang ing abad keenem masehi.

Pertumbuhan lan pangrembakan agami sarta kabudayan Jepang punika ningali kecenderungan ingkang asimilatif. Sajarah Jepang ningslsken manawi nagari punika sampun nampi pinten-pinten macem prabawa, manawi kultural utawi spiritual saking jawi. Sedaya prabawa punika boten ngucalaken tradisi asli, kaliyan prabawa-prabawa saking jawi mau justru memperkaya kauripan spiritual bangsa Jepang. antawis tradisi-tradisi asli kaliyan prabawa-prabawa saking jawi senantiasa dipadukan dados suatu wujud tradisi énggal ingkang jenisipun punika sami. lan ing prosès perpaduan punika ingkang kadadosan boten pertentangan utawi kekacauan aji, manawi suatu kelangsungan lan dipunlanjutaken. ing babagan spiritual, pertemuan antawis tradisi asli Jepang kaliyan prabawa-prabawa saking jawi punika sampun mbeta kelahiran suatu agama énggal inggih punika agama Shinto, agama asli Jepang.

Pangertosan

Shinto inggih punika tembung majemuk saking tembung “Shin” lan “To”. makna tembung “Shin” inggih punika “roh” lan “To” inggih punika “jalan”. dados “Shinto” gadhah teges lafdziah “jalannya roh”, manawi roh-roh tiyang ingkang sampun kapundhut utawi roh-roh langit lan bumi. tembung “To” berdekatan kaliyan tembung “Tao” ing taoisme ingkang tegesé “jalannya Déwa” utawi “jalannya bumi lan langit”. manawi tembung “Shin” itawi “Shen” identik kaliyan kata “Yin” ing taoisme ingkang maknani gelap, basah, négatif lan sanèsipun ; lawan saking tembung “Yang”. kaliyan ningali gayutan ing “Shinto” punika, mila kemungkinan besar Shintoisme dipunprabawai faham keagamaan saking Tiongkok. nanging Shintoisme inggih punika faham ingkang berbau keagamaan ingkang mliginipun dipunanut déning bangsa Jepang ngantos sapunika. Shintoisme punika filsafat religius ingkang asifat tradhisional dados warisan nenek moyang bangsa Jepang ingkang dipundadosaken cepengan gesang. Boten namung rakyat Jepang ingkang kedah menaati ajaran Shintoisme nanging ugi pemerintahnya ugi kedah dados pewaris sarta pelaksana agama saking ajaran punika.

Rujukan

• http://noerhayati.wordpress.com/2008/09/24/agama-shinto-sejarah-dan-ajarannya/
• http://www.iloveblue.com/bali_gaul_funky/artikel_bali/detail/150.htm Archived 2012-01-19 at the Wayback Machine.
• http://hmikomlah.blogspot.com/2011/05/sejarah-ajaran-agama-shinto.html