ბერლინის მეტროპოლიტენი
| ბერლინის მეტროპოლიტენი | |
|---|---|
| |
| ინფორმაცია | |
| ქვეყანა |  გერმანია
|
| ქალაქი |  ბერლინი
|
| გახსნის თარიღი | 1902 წ. |
| ხაზის სიგრძე | 155.4 კმ. |
| სადგურთა რაოდენობა | 175 |
| ხაზთა რაოდენობა | 9 |
| მგზავრები დღეში | 1,515,342 მლნ. (2017 წ.) |
| მგზავრები წელიწადში | 553.1 მლნ. (2017 წ.) |
| ხაზების სქემა | |
| |
ბერლინის მეტროპოლიტენი (გერმ. U-Bahn Berlin) — ქალაქის ელექტრომატარებლების ქსელიანად გერმანიის დედაქალაქის ტრანსპორტის საფუძველს შეადგენს. გერმანიაში უძველესი ბერლინის მეტრო 1902 წელს გაიხსნა. ბერლინის მეტროს დაპროექტებაში აქტიური მონაწილეობა ვერნერ ფონ სიმენსმა მიიღო. დღეისათვის ბერლინის მეტროში 175 სადგური და 9 ხაზია 155.4 კმ საერთო სიგრძით. ლიანდაგების 80 %მდე მიწისქვეშ არის. გადაყვანილი მგზავრების რაოდენობამ 2017 წელს 553.1 მილიონი შეადგინა.
ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ბერლინის მეტროპოლიტენის მშენებლობის ისტორიაში შეიძლება სამი ეტაპი გამოვყოთ:
- 1910 წლამდე — Kleinprofil-ის ქსელის მშენებლობა (ვიწროპროფილიანი) ბერლინში, შარლოტენბურგში, შიონებერგსა და ვილმერსდორფში.
- 1930 წლამდე — Großprofil-ის ქსელის მშენებლობის დაწყება (ფართოპროფილიანი), რომელიც ბერლინის სამხრეთიდან ჩრდილოეთით მიმართული პირველი ხაზების საწყისად მიიჩნევა.
- 1953 წლიდან — შემდგომი განვითარება მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ.
იხილეთ აგრეთვე
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]| ხაზი | მიმართულება | გაშვების თარიღი | სიგრძე | სადგურები |
|---|---|---|---|---|
| U1 | Uhlandstraße ↔ ვარშაუერ შტრასე | 1902-დან 1926-მდე | 8,81 კმ | 13 |
| U2 | Pankow ↔ Ruhleben | 1902-დან 2000-მდე | 20,39 კმ | 29 |
| U3 | Nollendorfplatz ↔ Krumme Lanke | 1913-დან 1929-მდე | 12,10 კმ | 15 |
| U4 | ნოლენდორფპლაცი ↔ ინსბრუკერ პლაცი | 1910 | 2,86 კმ | 5 |
| U5 | ალექსანდერპლაცი ↔ Hönow | 1930-დან 1989-მდე | 18,35 კმ | 20 |
| U6 | Alt-Tegel ↔ Alt-Mariendorf | 1923-დან 1966-მდე | 19,88 კმ | 29 |
| U7 | რატჰაუს შპანდაუ ↔ რუდოფი | 1924-დან 1984-მდე | 31,76 კმ | 40 |
| U8 | Wittenau ↔ ჰერმანშტრასე | 1927-დან 1996-მდე | 18,04 კმ | 24 |
| U9 | Rathaus Steglitz ↔ ოსლოს ქუჩა | 1961-დან 1976-მდე | 12,52 კმ | 18 |