çeqel

Kurmancî

Navdêr

Çeqelek

çeqel

1. Wawik, torî, şeqel,
   cûnek seyên kûvî ye û bi taybetî li Afrîkayê peyda dibe.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. (mecazî) hîlebaz, fêlbaz, cambaz, lêbker, pîs, pespaye, kone, rûvî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: چەقەل‎

Navê zanistî

• Canis aureus

Hevmane

• torî

Etîmolojî

hevreha soranî چه‌قه‌ڵ‎ (çeqeł), farisî شغال‎ (şeẍal), sanskrîtî सृगाल (sṛgale), hemû ji proto-îranî. Çakal ya tirkî û peyvên hevwate bi zimanên ewropî ji zimanên hindo-îranî hatine wergirtin: îngilîzî jackal, fransî chakal, almanî Schakal, spanî û portugalî chacal, rusî шакал (şakal).

Jê

• çeqelane
• çeqelî

Werger

• Afrîkansî: jakkals → af
• Almanî: Schakal → de m
• Esperantoyî: ŝakalo
• Farisî: دوزبان‎, دورو‎ → fa, شغال‎ → fa
• Fînî: sakaali → fi
• Fransî: chacal → fr m
• Holendî: jakhals → nl m
• Îngilîzî: jackal → en
• Katalanî: xacal → ca
• Portugalî: chacal → pt
• Spanî: chacal → es m
• Swahîlî: mbweha → sw
• Swêdî: schakal → sv
• Tirkî: çakal → tr