col

 Binêre herwiha: çol û çöl

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒoːl/
• Deng (Qers)^ⓘ
• Kîtekirin: col

Rengdêr

col

1. melezî, diliqî, kestel, dureh, zir, soryaz, têkil,
   riweka ku ji du riwekên cûnê wan cuda hatiye perisandin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. mirovê ku dayika wî û bavê wî ne ji heman nijadê ne,
   mirovên ku binyata wan ji du yan zêdetir nijadan e
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. rengîn, pir-rengî, ne tenê ji rengekî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• colandin
• colandî
• colî
• colîn
• col kirin
• colkirin
• colkirî

Etîmolojî

Hevreha soranî زۆڵە‎ (zolle, “col, bîjî”) û zirr.

Werger

• Farisî: ^?گله گوسفند‎
• Îngilîzî: mutt → en, mixture → en, mix → en
• Tirkî: katıntı → tr, karışık → tr, melez → tr

Navdêr 1

col mê

1. hej, liv, colandin yan colîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Navdêr 2

col nêr

1. kom a pez a biçuk, ji bir kêmtir e.
   kerî, celeb, bir, koma pezî yan masiyan yan hin heywanên din

   Şivan diçe ber colê pez, naçe ber çend heban.

Werger

• Tirkî: davar → tr, sürü → tr

Îngilîzî

Bilêvkirin

• Deng (Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê (Teksas))^ⓘ

Navdêr

col

1. gelî (li navbera du çiyayan de)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)