hezandin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɛzɑːnˈdɪn/
• Kîtekirin: he·zan·din

Lêker

hezandin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha: -hezîn-
RP. Niha
	ez	dihezînim
	tu	dihezînî
	ew	dihezîne
	em, hûn, ew	dihezînin
Fermanî	Yekjimar	bihezîne
	Pirjimar	bihezînin
Rehê dema borî: -hezand-
RP. Boriya sade
	min	hezand
	te	hezand
	wê/wî	hezand
	me, we, wan	hezand
Formên din: Tewandin:hezandin

hezandin lêkera xwerû, gerguhêz

1. evandin, hez kirin, hezîn, viyan

   Ew ji min nahezîne. ― Ew min naevîne. Ew ji min hez nake.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: هه‌زاندن‎

Herwiha

• hizandin

Jê

• hezandî
• hezîner
• hezonek
• hezhezok

Etîmolojî

Ji hez + -andin.

Werger

• Almanî: erschüttern → de
• Farisî: تکان دادن‎ → fa
• Tirkî: sevmek → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hezandin	hezandin
Îzafe	hezandina	hezandinên
Çemandî	hezandinê	hezandinan
Nîşandera çemandî	wê hezandinê	wan hezandinan
Bangkirin	hezandinê	hezandinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hezandinek	hezandinin
Îzafe	hezandineke	hezandinine
Çemandî	hezandinekê	hezandininan

hezandin mê

1. evandin, hez kirin, hezîn, viyan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)