key

Kurmancî

Bilêvkirin

• (Navdêr) IPA^(kilîd): /kʰɛj/
• (Lêker) IPA^(kilîd): /kɛj/

• Jihevqetandin: key

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	key	key
Îzafe	keyê	keyên
Çemandî	keyî	keyan
Nîşandera çemandî	wî keyî	wan keyan
Bangkirin	keyo	keyino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	keyek	keyin
Îzafe	keyekî	keyine
Çemandî	keyekî	keyinan

key nêr

1. şah, paşa, qiral, kiş, melik, padîşa, mîr, serok, serdar, serwer, pêşeng, pêşewa

Jê

• keyane
• keyanî
• keyatî
• keyayî
• keybanî
• keybanîtî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Erebî: ^?عاهل‎ → ar, ^?ملك‎ → ar
• Farisî: ^?پادشاه‎ → fa
• Îngilîzî: king → en, president → en, general → en
• Tirkî: kağan → tr, kral → tr, melik → tr, paşa → en, general → en, ^?ece → tr, şah → tr

Formeke lêkerê

key

1. (kurmanciya rojhilatî) (tu) bikî:
   Tu dê çi key? (Tu dê çi bikî?)

Herwiha

• (standard) bikî
• (devokî, devkî) kî, kê

Têkildarî

• kem (= bikim, kim)
• ket
• keyn (= em bikin, em kin)
• ken (hûn/ew bikin)

Etîmolojî

-ke- (rehê dema niha yê lêkera kirin di kurmanciya rojhilatî de - bi kurmanciya standard -k-) + -y (paşgira kesê duyem yê yekhejmar anku tu di li pey rehên lêkeran yên bi vokal bi dawî tên).

Soranî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kʰɛj/

Hoker

key

1. kengî, kingê, kînga, çi demê, çi çaxî, çi wextî

Îngilîzî

Bilêvkirin

[kî:]

• Deng (KY)^ⓘ
• Deng (DYA)^ⓘ
• Deng^ⓘ
• Deng (Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê (Teksas))^ⓘ
• Deng (Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê (Connecticut))^ⓘ

Navdêr

key

1. kilîl, kilîd, mifte, enexter, alavê qilfên deriyan pê tên vekirin
2. bişkok, tûş

Jê

• keyboard

Skotî

Navdêr

key

1. kilîl, kilîd, mift

Zazakî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kʰɛj/

Hoker

key

1. kengî, kingê, kînga, çi demê, çi çaxî, çi wextî

Etîmolojî

Ji partî [skrîpt hewce ye] (keδ, “kengê; dema ku, gava ku”), hevreha se (“çi”), senîn (“çawan”), kam (“kî; kîjan”), çi (“tişt”)... Tev ji proto-hindûewropî *kʷís, kʷós.