me-
Xuyakirin
Pêşgir
[biguhêre]me-
- Pêşgirek e dikeve gel lêkeran û maneya fermaniya neyînî didiyê.
- Hevmane: ne-
- Meke! ― Nabe ku tu bikî.
- Meçin! ― Nabe ku hûn biçin.
- Pêşgirek e dikeve gel navê hin ajelan û diyar dike ku ew mê ne.
- -geh, cih, der, dever
- mi-, kesê ku
- Pêşgireka navderker (substantîv) e.
Etîmolojî
[biguhêre](Raman 1): Bi maneya "ne-" û bi maneya "mê" ji zimanên îranî, hevreha soranî me- (meke! = meke/neke!), pehlewî ma- (mekun! = meke/neke!), têkilî ne-.
(Raman 3, 4): Ji erebî مِـ (mi-) yan "cihê ku" ji erebî مَـ (ma-).
(Raman 5) Hevreha -men, -emenî, -me. Ji proto-hindûewropî *-mn̥. Cih guhartina ji paşgirekê bi pêşgirekê tenê di kurdî da hatiye dîtin.
Werger
[biguhêre]neyînî (1)
- Farisî: مـ (ma-)
cihê ku; -geh, cih, der, dever (3)
- Erebî: مَـ (ma-)
kesê ku (4)
- Erebî: مِـ (mi-)