qaşil

Kurmancî

Navdêr

qaşil mê an nêr

1. qelp, qalik
   beşa req ya bi ser tiştekê/î ve
   • Ez ê pêl û qaşilên daran bixwim, lê ez naçim. — (Dara Hinarê, Yaşar Kemal, Weşanên Nûdem)

Herwiha

• qaşl

Bide ber

• paşil

Jê

• qaşilandin
• qaşilandî
• qaşilî
• qaşilîn

• veqaşilandin
• veqaşilandî
• veqaşilî
• veqaşilîn

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: پوسته خالی‎
• Îngilîzî: crust → en, ^?bast → en, ^?phloem → en, ^?rind → en
• Tirkî: kabuk → tr, kışır → tr, çenet → tr