stûr

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /stʕuːɾ/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: stûr

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
stûr	stûrtir	herî stûr

stûr

1. qalind, ne zirav
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ستویر‎

Jê

• (lêker) stûr bûn
• (lêker) stûr kirin
• (navdêr) stûrbûn
• (navdêr) stûrkirin
• (rengdêr) stûrbûyî
• (rengdêr) stûrkirî

Dijmane

• zirav

Têkildar

• qalind
• tenik

Etîmolojî

Ji proto-hindûewropî *stā-r-, hevreha peştûnî ستر‎ (“mezin”), osetî стыр (styr, “mezin”), swêdî stor (“mezin”).

Werger

• Almanî: dickfellig → de, breit → de, dick → de
• Farisî: بزرگ‎ → fa, چرب‎ → fa, ضخیم‎ → fa, فربه‎ → fa, کلفت‎ → fa, کلفت‎ → fa, بی تربیت‎ → fa, ضخیم‎ → fa
• Îngilîzî: beefy → en, coarse → en, pachy- → en, pycno- → en, stodge → en, ^?stout → en, ^?thick → en, ^?thick-set → en, ^?unrefined → en, ^?dense → en
• Tirkî: etli → tr, gros, kalın → tr, tokmak tokmak → tr