zeft

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
zeft	zefttir	herî zeft

zeft

1. girtî, şidandî, şidayî, ne berdayî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• zemt
• zevt
• zebt
• zept
• zep

Jê

• (Lêker) zeft kirin

• (Navdêr) zeftbûn
• (Navdêr) zeftkirin

• (Rengdêr) zeftbûyî
• (Rengdêr) zeftkirî
• zeftî
• zeftker

Etîmolojî

Ji erebî ضَبْط‎ (ḍabṭ, “zeft”) ji lêkera ضَبَطَ‎ (ḍabaṭa, “girtin, zeft kirin”), hevreha zabit, mezbût... Herwiha hevrehên akadî ṣabtu, ṣabātu, ṣābitānu, ṣābitu, ṣabbutītu.

Werger

• Almanî: Eroberung → de m, ^?Einnahme → de, ^?Repression → de
• Erebî: ضبط‎ → ar, سيطرة‎
• Farisî: رها نکردن‎, محکم گرفتن‎, ^?ضبط‎ → fa
• Tirkî: ceride → tr, zabıt → tr, zapt → tr