Alamanni

Etiam hodie Alamanni gloriantur de castris Bonnensibus expugnatis: "Castris per Alemannos captis ululandum est Romanis cum lupis vel potius vulpibus."

Diffusio Alamannorum a saeculo III usque ad saeculum VI

Alamanni erant gens Germanorum in aevo Romano (confer nomen Francogallicum "Allemands" omnibus incolis Germaniae hodierniae).

Historia

Ammianus Marcellinus in libro XX suorum librorum rerum gestarum narrat Alamannos ad saevitiam et bellum incitatos esse, et quam ob rem Caesarem Iulianum non ipsum e Gallia in Britanniam provinciis transmarinis subsidio iter fecisse sed Lupicinum magistrum armorum contra Scotorum et Pictorum incursiones in Britanniam cum exercitu misisse.

Temporibus hodiernis

Aetate hodierna incolae Helvetiae Elisatiae Badeniae etiam Alamanni nuncupantur.

Est Vicipaedia Alamannica, et lingua (vel dialectorum familia) alamannica in Germania, Helvetia, Francia, Austria, Lichtensteno, Italiaque dicta est. Ab anno 1944 exstat etiam corpus studentium universitariorum nomine Alamannorum.

Bibliographia

• John F. Drinkwater, The Alamanni and Rome 213-496. Caracalla to Clovis. Oxonii: Oxford University Press, 2007. ISBN 978-0-19-929568-5. ("Alamanni et Roma ab anno 213 ad 496. A Caracalla usque ad Chlodovechum")
• Niall O’Sullivan et al., "Ancient genome-wide analyses infer kinship structure in an Early Medieval Alemannic graveyard" in Science Advances vol. 4 no. 9 (5 Septembris 2018)

Nexus interni

• Index gentium antiquarum Germaniae
• Lingua Alemannica
• carnelevarium Alamannicum