Praefectura per Illyricum
Praefectura per Illyricum (condita anno 357) pars media Imperii Romani fuit.
Partes, quae ad hanc praefecturam pertinuerunt
[recensere | fontem recensere]Duo Dioeseses ad Praefecturam per Illyricum pertinuerunt:
Administratio et Praefecti
[recensere | fontem recensere]Praefectus praetorio per Illyricum, qui primo Sirmii, deinde Thessalonicae sedem habuit, hanc regionem imperii administrabat. Qui inter alios et hi fuerunt:
- Vulcacius Rufinus, (347 - 352)
- -
- Flavius Florentius (360 - 361)
- Claudius Mamertinus (361 - 363)
- Sextus Claudius Petronius Probus (363 - 364)
- Claudius Mamertinus (bis, 364 - 365)
- -
- Quintus Clodius Hermogenianus Olybrius 378
- Eutropius (380 - 381)
- Flavius Hypatius (382 - 383)
- Vettius Agorius Praetextatus (384 - 385)
- Flavius Eutychianus (396 - 397) ?
- Flavius Florentius (ignoto anno, inter annos 422 - 428)
- Flavius Anthemius Isidorus (424)
- Flavius Ioannes (479)
Historia
[recensere | fontem recensere]Praefectura per Illyricum anno 357 ab imperatore Constantio II condita est, cum post mortem Constantini I haec regio ad Praefecturam Italiae pertinuisset. Anno 361 Iulianus imperator praefecturam sustulit. Annis 375 - 379 Gratiano imperatore restituta est et iterum 388 - 391. Cum Imperium Romanum anno 395 divisum esset, Praefectura per Illyricum pars Imperii Orientali fuit. Ab anno 379 Thessalonica caput praefecturae erat. Mansit ad saeculum 9.
Nexus interni
 |