Theorema bipolare
Appearance
Theorema bipolare in mathematica est theorema in explicatione convexa quod condiciones necessarias et satis adhibet ut conus aequet suum bipolare. Theorema bipolare videri potest proprius theorematis Fenchel-Moreauani casus.[1]
Pronuntiatum theorematis
[recensere | fontem recensere]In quaque copia non vacua, in nonnullo spatio lineari , tum conus bipolaris datur a
ubi corticem convexum denotat.[1][2]
Casus proprius
[recensere | fontem recensere]est non vacuus conus convexus clausus si et solum si cum , ubi denotat conum dualem positivum.[2][3]
Generatim, si sit conus convexus, tum conus bipolaris datur a
Coniunctio cum theoremate Fenchel–Moreauano
[recensere | fontem recensere]Si sit functio propria coni , tum coniugatum convexum est functio firmamenti pro , et . Ergo, si et solum si .[1][3]
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ 1.0 1.1 1.2 Borwein, Jonathan; Lewis, Adrian (2006). Convex Analysis and Nonlinear Optimization: Theory and Examples (2 ed.). Springer. ISBN 9780387295701.
- ↑ 2.0 2.1 Boyd, Stephen P.; Vandenberghe, Lieven (2004) (pdf). Convex Optimization. Cambridge University Press. pp. 51–53. ISBN 9780521833783.
- ↑ 3.0 3.1 Rockafellar, R. Tyrrell (1997) [1970]. Convex Analysis. Princeton, NJ: Princeton University Press. pp. 121–125. ISBN 9780691015866.
Haec stipula ad mathematicam spectat. Amplifica, si potes! |