Urbinum
Locus: 43°43′31″N 12°38′14″E
Numerus incolarum: 13 734
Zona horaria: UTC+1, UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Urbino
Gestio
Geographia
Territoria finitima: Aqualanea, Vallis Isauri, Firmidianum, Insula Planensium, Lunanum, Mons Calvus, Castrum Montis Sicardi, Mons Abbatis, Pilleus, Petrianum, Planus Mileti, Plobicum, Fanum Sancti Angeli in Vado, Castrum Saxi Corbari et Lauditorium, Tabuletum, Urbania, Forum Sempronii, Montefelcinum, Mons Damarum
Coniunctiones urbium
Tabula aut despectus
Urbinum[1][2][3] (-i, n.) (alia nomina: Urvinum[3], Urbinum Hortense[3], posterius etiam Urvinum Mataurense[4] appellatum) (Italiane Urbino) est Urbs et municipium Italicum, circiter 15 080 incolarum, in Regione Marchia Anconitana situm, et caput, cum Pisauro, Provinciae Pisaurensis et Urbinatis. Urbani Urbinates[3][5] appellantur, adiectivum autem rerum Urbinas,-atis est, postea etiam Urbinatensis[3][6],-e (Urvinas,-atis est, postea etiam Urvinatensis,-e).
Urbini sita est praeclara universitas studiorum.
Insignia
[recensere | fontem recensere]Historia
[recensere | fontem recensere]Aetate Romana, Urbinum parva fuit urbs, sed Aevo Medio et saeculis XV ad XVII urbs opulentissima et caput Ducatus Urbinatis anno 1443 conditi facta est, cum Eugenius Papa IV Oddantonium II ducem Urbini fecit. Praeclarissimus inter Urbinates duces fuit Oddantonii successor Fridericus III Feltrius.
Ruina ducatus coepit anno 1523, cum caput ducatus in Pisaurum translatum est.
Anno 1626, ducatus Urbini a Papa Urbano VIII dominio pontificio adiunctus est.
Cives praeclari
[recensere | fontem recensere]Nati
[recensere | fontem recensere]- Fernandus Aiuti, medicus
- Fridericus Barocci, pictor
- Clemens XI, papa
- Raphael Gualazzi, cantor
- Raphael Sanctius Urbinas, pictor
- Federicus Commandinus, mathemathicus
Hic vixerunt
[recensere | fontem recensere]Aedificia egregia
[recensere | fontem recensere]- Moenia et porta urbis
- Domus ducis
- Ecclesia cathedralis
Ecclesia Catholica Romana
[recensere | fontem recensere]Urbinum una, cum Urbania et Fano Sancti Angeli in Vado, est sedes episcopalis metropolitana, cuius nomen est Archidioecesis Urbinatensis-Urbaniensis-Sancti Angeli in Vado[6].
Fractiones, vici et loci in municipio
[recensere | fontem recensere]Fractiones
[recensere | fontem recensere]Canavaccio, Ca' Mazzasette, Castelcavallino, Gadana, Mazzaferro, Miniera, Montecalende, Montesoffio, Pallino, Pieve di Cagna, San Marino, Schieti, Scotaneto, Torre San Tommaso, Trasanni, Villa di Schieti.
Municipia finitima
[recensere | fontem recensere]Nexus interni
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Tacitus, Historiae 3.62.1.
- ↑ Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ CIL XI 6053 (Commodo imperante, sed post annum 185).
- ↑ Cicero, Philippica 12.19; Varro, De lingua Latina 8.84; Plinius, Naturalis historia 3.114.
- ↑ 6.0 6.1 "Archidioecesis Urbinatensis-Urbaniensis-Sancti Angeli in Vado" e The Hierarchy of the Catholic Church (situs a Davide M. Cheney elaboratus) (Anglice)}
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Vicimedia Communia plura habent quae ad Urbinum spectant. |
Pinacotheca
[recensere | fontem recensere]-
Collocatio finium Municipii Urbinatis in Provincia Pisaurensi et Urvinati.
-
Moenia et porta urbis
-
Domus ducis
-
Templum maximum et Domus ducis