Chrom (de)

Germanice

Appellatio pronuntiatusque

Chrom (de)

API: [kʀoːm]

(appellatio normata)

Formae aliae

• Nota: Cr

Notatio

Vide s.v. Latina chromium.

Nomen substantivum

Chrom, ~s neut. (materiale)

1. chromium (-iī, n.) || (chemice) Elementum metallicum, cuius numerus atomicus 24 est.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	Chrom	—
gen.	Chroms	—
dat.	Chrom	—
acc.	Chrom	—

Dictiones collatae

Systema Periodicum Germanicum

H He Li Be B C N O F Ne Na Mg Al Si P S Cl Ar K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe Cs Ba * Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn Fr Ra ** Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og * La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb ** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No